"9...ေဟ်ာင့္"
"ဟမ္း"
9 တစ္ေယာက္...သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ပိုင္စိုး ေၾကာင့္
အိပ္ေပ်ာ္သြားရာမွႏိုးထလာပါတယ္။9 လက္ပတ္နာရီးေလးကိုငုပ္ၾကည့္မိေတာ့..."5:45 pm"
သြားပါၿပီဗ်ာ။အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္..."ေဟ်ာင့္...မင့္အခ်ိန္ပိုင္အလုပ္နဲ႔မလား။"
"ေအးအဲဒါပဲကြ...3နာရီက ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာကြာ..."
"ေမွးခနဲတဲ့လားေဟ်ာင့္..မင့္ေမွးခနဲ႔ အိပ္မ်ားအိပ္ေပ်ာ္ရင္...ဘယ္ႏွစ္နာရီၾကာမလဲမသိဘူးေနာ္။"
9 တစ္ေယာက္စားပြဲေပၚပြထေနေသာ...စာအုပ္မ်ားသိမ္းေနသည္ေၾကာင့္...ပိုင္စိုး၏ စကားပင္မျပန္ႏိုင္။
"ေဟ်ာင့္...ငါသြားေတာ့မယ္။ဟိုေရာက္ရင္...ပုဇြန္လံုးနဲ႔ပဲပစ္ခံရမလား...ဂဏန္းနဲ႔ပဲပစ္ခံရမလားမသိဘူး သားရီးေရ႕..."
"ပုဇြန္ေတြ ဂဏန္းေတြမဟုတ္ဘူး ေဟ်ာင့္...ဟင္ခတ္ဇြန္းႀကီးနဲ႔ မင့္ေခါင္းကိုထုခ်မွာကြ။"
9
ေျပာေျပာဆိုဆိုထြက္သြားၿပီးေနာက္မွာ....ပိုင္စိုး၏...စကားသံ...
9 အျမန္ေလး..သည္ေကာ့လိပ္ေက်ာင္းထဲမွအျမန္ေလးထြက္လာမိၿပီး၊ဆိုင္ကယ္ရပ္ရာေနရာဆီ...
အိမ္ျပန္ေရခ်ိဳးရန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ၿပီဆိုတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။
ဆိုင္ကယ္အေ႐ွ႕ျခင္းထဲnote book တစ္ခ်ိဳ႕ထည့္ၿပီး...လြယ္ထားေသာ ေဘးလြယ္အိတ္ကိုတစ္ဖက္ေစာင္းလြယ္...ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခြထိုင္လိုက္ေနာက္လ်င္ျမန္စြာပင္ေမာင္းထြက္လာလိုက္တယ္။'ကြၽန္ေနာ္နာမည္ 9(ႏိုင္း) ေလ၊တစ္လံုးတည္းရယ္...
က်ေနာ္မိဘေတြကႏိုင္ငံျခားမွာရယ္။ဘာေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္လိုေနေနၾကမွန္းေတာ့မသိ။ဟိုးငယ္ငယ္တုန္းကတည္းကမိဘေတြနဲ႔ အတူတူမေနခဲ့ရပါ။
အဲ့တာေၾကာင့္မို႔လဲ မိဘေတြကိုသိပ္သံေယာဇည္မ႐ွိတာထင္တယ္။ကြၽန္ေနာ္ ဘဝမွာခ်စ္ဆံုးဖြားဖြား...ဖြားဖြားကိုလဲ မိဘေတြအေၾကာင္းတစ္ခါမွမေမးဖူးဘူးရယ္။သိလဲမသိခ်င္တာကိုး း း။
ကြၽန္ေတာ္တို္႔ အခုဖြားဖြားနဲ႔ေနသည္မွာ..ခ်မ္းခ်မ္းသာသာမေနရေပမဲ့...ဆင္းဆင္းရဲရဲေနရတာလဲမဟုတ္ပါ။အခု အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္တာဟာလဲ ဖြားဖြားဆနၵတစ္စက္ကေလးမွမပါဝင္။က်ေနာ္ စိတ္က်ေနာ္ကိုယ္နဲ႔င္လုပ္ခ်င္တာရယ္ပါ။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့...က်ေနာ္စားစရာခ်က္ျပဳတ္ဝါသနာပါသူပါ။ကြၽန္ေတာ္ ရည္မွန္းခ်က္ဟာလည္း...တစ္ေန႔ စားဖိုးမႉးလုပ္မယ္။....
YOU ARE READING
မာနခဲေလးမို႔ 💋
Kurzgeschichtennormal fic ေလးျဖစ္ပါတယ္။ အက္storyေလးကိုေတာ့...wp ေကာ fb ၌ပါ တၿပိဳင္တည္းတင္ဆက္ပါမည္။