"ရဲ သားႀကီး႐ွင္...အခ်ဳပ္ထဲေတာ့မထားပါနဲ႔လား
ဒီခံုမွာထိုင္လို႔ရတယ္မလား႐ွင့္။"
"မင့္ မိဘေတြဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီလား။"
"ေမေမ အခုဘဲလာေနပါတယ္"
"ေအးဒါဆို မင့္အျပင္မွာထိုင္...
ဟို ေကာင္ေလး"
"ဗ်ာ့..."
9 အနာထဲေဆးထည့္ေနစဥ္ ေခၚလာေသာဦးရဲႀကီးကိုအၾကည့္မပို႔ပဲ ထူးတယ္။
"မင့္မွာေကာ...မင့္အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ေခၚၿပီးၿပီလား"
"ေခၚထားပါတယ္။"
ဖြားဖြား ကိုေတာ့မဟုတ္၊ဖြားဖြားကိုသာ ေခၚမိရင္
စိတ္ပူမွာစိုးေသာေၾကာင့္...အလုပ္က အစ္မမီးငယ္ကိုေခၚလိုက္တယ္ေလ။
"အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ဝင္ေစာင့္ႏိုင္လား"
"ဟာဗ်ာ..ဦးရဲႀကီး ကြၽန္ေတာ္ကို တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ပါဦး..."
9 ရြဲ႔ကာမဲ့ကာေျပာေတာ့...မလွမ္းမကမ္းမွထိုင္ကာ...မ်က္ႏွာႀကီးပုတ္သိုးကာ႐ွိသည့္ထိုေကာင္မေလး...ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိသလိုလိုပဲ။
ဦးရဲဲႀကီးမွာ...စာရင္းခံုမွာသြားထိုင္အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့
"ေဟ့...ဒီမယ့္ ေကာင္မေလး...
ငါ့ဆိုင္ကယ္...အေ႐ွ႕တာဝါကြဲသြားသလို၊
ဆိုင္ကယ္ေခါင္းလဲမြမြေၾကသြားခဲ့တယ္
အဲ့အတြက္...ဘာျပန္ေလ်ာ္ေပးမလဲ...
ပိုက္ဆံဒို႔မလို။"
"အဟြန္း...ဒီမယ့္ ႐ွင္ကေျပာရေအာင္...ကြၽန္မ
ကားလဲ အေနာက္ကေၾကာင္းသြားသလို...ကားအေနာက္မီးသီးလဲမြမြကိုေၾကသြားတာ႐ွင့္...
ဒါလဲ ၾကည့္ေျပာဦးေလ။"
"ဟာ...အဲဒါက မင့္အမွားေလ၊ မင့္ကပဲ ကားမေမာင္းတတ္ပဲ၊ကားေကြ႔ရာမွာ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနတာ။"
"႐ွင္...႐ွင္ ေတာ္ေတာ့ ကြၽန္မ ကားစီးတတ္တာ ၁၅ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက႐ွင့္...အခုဆို ၅ႏွစ္႐ွိၿပီ သိလား။အဟြန္း ဆိုင္ကယ္ကို မစီးစဖူးစီးလာၿပီး
သူမ်ားကားဝင္တိုက္ၿပီးေတာ့"
YOU ARE READING
မာနခဲေလးမို႔ 💋
Short Storynormal fic ေလးျဖစ္ပါတယ္။ အက္storyေလးကိုေတာ့...wp ေကာ fb ၌ပါ တၿပိဳင္တည္းတင္ဆက္ပါမည္။
