ლივის POV.
ვუყურებდი სახლს რომელიც ცეცხლის ალში იყო გახვეული და ვერაფერს ვაკეთებდი...ვერ ვაზროვნებდი....გაშერებული ვიყურებოდი...ყველაფერი საშინლად მტკიოდა.. ასე მეგონა თავი სადაცაა გამისკებოდა...მხოლოდ ერთი შევძელი და იქვე მდგარ მანქანას ამოვეფარე..და შევეცადე რომ როგორმე გონზე მოვსულიყავი.....
ბოლოს როგორც იქნა თავბრუს ხვევამ გამიარა.ცხვირზე და ლოყებზე სისხლი მოვიწმინდე და როგორღაც კანკალით წამოვდექი....ახლა გავაანალიზე რაც მოხდა...გამახსენდა როუზიდალისა და მაშინატვე ბარბაცით სახლისკენ წავედი...მოულოდნელად კი წელზე ძლიერი ხელები ვიგრძენი...
ქუქი:ლივ..ლივ დამშვიდდი..გთხოვ...
მე:არა..არა..ქუქ..იქ როუზი და ლისა არიან უნდა დავეხმაროთ..გამიშვი...
ქუქი:მათ ვეღარაფრით დავეხმარებით....
ეს თქვა თუ არა გავშეშდი..თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა და ქუქს მკერდზე ავეკარი....ვტიროდი და ვერ ვჩერდებოდი..ბოლოს კი საშინელი ყვირილისა და ღრიალის ხმა გავიგე....მაშინათვე იმ ხმისკენ წავედი .იქ კი მუხლებზე დამხობილი ჯიმინი დამხვდა,თვი ხელებში ჩაერგო და ტიროდა....ჩემდა გასაკვირად მასთან მივედი და მის წინ ჩავიმუხლე..მხარზე ხელი დავადე..
მე:ჯიმინ....
მხოლოდ ამისთქმა მოვახერხე როცა მან ისეთი სახით ამომხედა თითქოს ეს ყველაფერი ჩემი გაკეთებული ყოფილიყოს...გამწარებულმა ხელი მკრა და მითხრა..
ჯიმინი:ყველაფერში დამნაშავე შენ ხარ...
ხელის კვრისას პირდაპირ ძირს დავარდი...მოულოდნელად თავბურს ხვევამ იმატა და ფეხზე ვეღარ ავდექი...პირიქით თავის თკივილისაგან უფრო და უფრო მიწაზე ვწვებოდი...
თავში მხოლოდ ჯიმინის სითყვები მიტრიალებდა *ყველაფერში დამნაშავე შენ ხარ*..რას გულისმობდა?რაშივარ მე დამნაშავე?..მოულოდნელად წელზე უსევ ხელები ვიგრძენი,მერე კი მივხვდი რომ ვიღაცამ ხელში ამიყვანა...ეს სუნამო მეცნო...მივხვდი რომ ეს ქუქი იყო...მან მითხრა..
ქუქი:დამშვიდდი ყველაფერი კარგად იქნება..
მერე კი ვიგრძენი როგორ ჩამაჯინა მანქანაში..მერე კი ყველაფერი გაშავდა.....
......თვალები რომ გავახილე უცხო ოთახში ვიყავი....მაშინვე წამოდგომა ვცადე და თავი საშინლად ამტკკივდა...ბოლოს როგორც იქნა კარებამდე ბარბაცით მივაღწიე და გარეთ გავედი..იქ არავინ დამხვა...მაშინათვე ქვევით დავიწყე ჩასვლა..როცა კიბეებიდანვე გავიგონე ხმა.რომელიც მისაღებიდან მოდიოდა..შესვლას ვაპირებდი მარა იქვე გავჩერდი და მოსმენა დავიწყე..
......:ახლა რა იქნება?
.......:ჯიმინს რა უნდა ვუთხრათ?
......:მისთვის რა ჯანდაბის თქმას აპირებ ჰოუპ,მან და და დედა დაკარგა.!!!
......:მხოლოდ ისღა დაგვრჩენია რომ გავარკვიოთ ეს ვინ გააკეთა!!
.....:და ყველაფრისთვის შური ვიძიოთ!!!
როუზისა და ლისას სიკვდილი რომ ახსენეს თვალები ცრემლებით ამევსო...ვეღარ მოვითმინე და პირდაპირ ოთახში შევედი...ყველას ყურადღება მივიქციე,უცაბედი გამოჩენით...
ქუქი:ლივ..აქ რას აკეთებ?
.....:ასე დადგე და სხვების საუბარს უსმინო არ შეიძლება.!!!
ქუქი:ტაე საკმარისია მორჩი...ლივ გთხოვ ზემოთ ადი..
მე:არა......საკმარისად გავიგონე იმისთვის რომ ასე უბრალოდ თქვენს დაკრულზე არ ვიარო....
ტაე:გააჩუმეთ თორე მო გავაჩუმებ!!
მე:ტაე ხარ თუ ვინც არ უნდა იყო....სულ ცალ ფეხზე მკიდია შენ რა გინდა...რადგან ვამბობ არა ესეიგი არა,და შენნაირები რამეს ვერ მიბრძანებენ..!!(იმათ სიკვდილზე გამწარებული,გადავწყვიტე ამ დეგენერატზე მეყარა ჯავრი,ისედაც ზედმეტები მოსდის,მე კი ამის ატანას არ ვაპირებ))
ტაე:ბევრს ბედავ...!!!
მე:ეს არაფერია იმასთან რაც შემიძლია,ამიტომაც ახლა შენ თვითონ მოკეტე..(დავინახე როგორ დაეჭიმა ძარღვები და წამოდგომაც კი სცადა,რომ არა მის გვერდით მჯდომი მაღალი ბიჭი,რომელმაც ხელის დადებით ანიშნა გაჩერებულიყო)
მე:ვალდებულები ხართ ამიხსნათ რა ხდება....და საერთოდ რაც მოხდა ეს ვინ გააკეთა...და კიდევ ჯიმინი რატომ თვლის რომ ამ ყველაფერში დამნაშავე მე ვარ?!!
ქუქი:არ ვიცით ეს ვინ გააკეთა და სხვა კითხვებზე კი ჯერ ვერ გაგცემთ პასუხს...
მე:რას ნიშნავს ვერ გამცემთ პასუხს?!! ..და რატომ გააკეთეს..?!
....:ვერც მაგაზე გიპასუხებთ..ჯობია დამშვიდდე...ვიცი გაურკვევლობაში ხარ მარა ახლა რაც ნაკლები გეცოდინება უკეთესია...
მე:შენი აზრით ახლა შემიძლია დამშვიდება?იმის მერე რაც ცოტა ხნის წინ როუზი და ლისა ვიღაცამ დახოცა?!
....:ვიცი რთულია მაგრამ სვა გზა არ არის!!
ქუქი:ნამჯუნი მართალია...ახლა ახსნას აზრი არ აქვს...მოგვიანებით კი ყველაფერს გაიგებ...
რაღაცის თქმას ვაპირებდი როცა ვიღაცამ კარები შემოგლიჯა და მისარებში შემოვარდა..უკან რო გავტრიალდი ეს ჯიმინი იყო...ჩემს დანახვაზე კისერზე ძარღვები კიდებ უფრო დაეჭიმა და დავინახე მუშტები როგორ შეკრა..მისმა ასეთმა საქციელმა ცოტა არ იყოს შემაშინა მარა არ გავნძრეულვარ...
ის წამში მკლავში მწვდა და ზევით ამათრია...იმ ოთახის კარები გამოაღო რომლიდანაც წეღან გამოვედი და შიგნი შემაგდო...მე ინეერციით ძირს დავარდი..
ჯიმინი:აქ იქნები მანამ სანამ მე არ გადავწყვეტ რა მოგიხერხო.
და დავინახე კარები გარედან როგორ ჩაკეტა..კარებზე ხელებს ვაბრახუნებდი ..
მე:ჯიმინ...ჯიმინ..შენ ამას არ გააკეთებ..ჯიმინ..აქ არ გამომკეტავ..შენ ამის უფლე არ გაქვს...პარკ ჯიმინ იცოდე ამას მწარედ განანებ!!!!
მთელი ღამე ამ წყეულ ოთახში გავატარე..იყო შანსე იმისა რომ გავსულიყავი ,მარა ქვევით ის დეგენერატები დამხვდებოდნე და ისევ უკან ამომათრევდნენ..ამიტომ საწოლზე დავჯექი და იმაზე ვფიქრობდი თუ რა ჯანდაბა შეიძლება ხდებოდეს აქ...მერე კი ჩამეძინა....
......დილით....
როცა გავიღვიძე...მაშინათვე ყველაფერი გამახსენდა....კარები მოსვისნჯე და ისევ ჩაკეტილი იყო.....აბაზანაში წამში მოვწესრიგდი,რადაგან აქ გაჩერება აღარ შეიძლებოდა..გასვლის დრო იყო....ოთახის ცენტრში დავდექი და მთელი ხმით დავიყვირე
მე:პარკ ჯიმინნნნნნნნ!!!!!
და გარშემო რაც კი მთელი იყო ყველაფერი დავამტვრიე და ნამსხვრევებად ვაქციე....ყველაფერს ძირს ვყრიდი და ჯიმინის სახელს ვყვიროდი...როცა კარებზე საშინელი ბრახუნის ხმა გავიგე და დავინახე ჯიმინმა როგორ შემოგლიჯა კარი და ცემს წინ გამწარებული აისვეტა...
ჯიმინ:შენი აზრით ახლა შენი პანიკების დრო მაქვს...!!მიპასუხე!! ისედაც საკმარისზე მეტი მოდა!!შენ სულ გამოშტერდი!!!(მთელი ხმით დამღრიალებდა ტავზე)
მე:შენ ჩემი აქ გამოკეტვის უფლება არ გაქვს!!!
ჯიმინი:მკიდია გესმის!!მკიდიხარ შენც შენივე აზრებით!!მოკეტე და ნუ მაიძულებ რამე დაგიშავო..!!
მე:საკუთარ თავზე შეყვარებული ნაგავიხარ...მე არ ვაპირებ შენს დაკრულზე ცეკვას ახლა კი გამატარე...(და კარისკენ წავედი.)
ის მკალვში მწვდა ..
ჯიმინი:ვერსადაც ვერ წახვალ!!
მე მას ხელი ვკარი და კარებისკენ წავედი.მან კი შემომატრიალა და იმხელაზე გამარტყა რომ პირდაპირ ძირს დავარდი....
მან მე დამარტყა..ამ ნაბ****ა ეს როგორ გამიბედა....მერე ადგა და გადამაბიჯა..მარა პარკ ჯიმინ მე სხვებში არ შეგეშალო...გადაბიჯების პროცესში ერთი ფეხი ზევი ავწიე..მისი ფეხიც ჩემს ცეხ წამოედო და ჯიმინიც ძირს გაიშოტა...გამწარებული წამოვხტი ფეხზე და ზედ დავაჯექი...
ერთი გემრიელი მუშტი ვუთავაზე ..შემდეგ მაიკაზე ვწვდი და დავუყვირე
მე:ნუ გგონია რომ მხოლოდ შენ შეგტკივა მათ გამო გული,მე ისინი საკუთარი ოჯახივით შევიყვარე..მას დედაც კი დავუძახე!!!
გამწარებულმა ერთხელ კიდევ დავარტყი და მოვშორდი..კარებში დავინახე ბიჭები როგორ იდგნენ..მე მათ შორის გავიარე და პიდაპირ სახლიდან გავედი....
უკვე ეზოში ვიყავი როცა მკლავზე ვიღაცამ ხელი მომკიდა და მისკენ მიმატრიალა...
ის ერთ ერთი ამათგანი იყო მარა მისი სახელი არ ვიცოდი..
......:მე ჯინი ვარ...არ ვეცოდინება..მაგრამ რაც მთავარია ახლა შენი წასვლა არ შეიძლება..გთხოვ ჯიმინის მდგომარეობაშიც შედი...
მე:მხოლოდ მას არ ტკენია მათი გარდაცვალების გამო...მას ზედმეტები მოსდის.!!
ჯინი:შენიც მესმის მარა ახლა ვერსად ვერ წახვალ....
მე:დიახაც წავალ და ვერც ერთი თქვენგანი ხელს ვერ შემიშლის...
ის იყო გავტრიალდი,როცა ჭიშკრის იქიდან ერთმა მანქანამ ჩაიარა..ეს მაქანა სადღაც მყავდა ნანახი..მაგრამ ახლა მტავარი ეს არ იყო..ერთ ერთ ფანჯარაში დავინახე იარაღი რომელიც პირდაპირ ჩვენ გვიმიზნებდა.....მოულოდნელად კი იმ ვიღაცამ ცეცხლი გაგვიხსნა..ჯინი წამიერად გადამეფარა და მიწაზე დამწვინა...ზევიდან მეწვა რომ ტყვია არ მომხვედროდა...გავიგონე როგორ გამოცვივდნენ დანარჩენებიც სახლიდან..მაგრამ მაქანა უკვე წასული იყო..
ჯინიც მაშინათვე ადგა და მანქანის ნომრების დასანახად გაიქცა....ჩემთან კი ერთი ამათთაგანი მოვიდა...
....:კარგად ხარ?
მკითხა მარა დავინახე ჩემი ხელი წითლად როგორ შეიღება...
