იქიდან გამოსული მაშინათვე ჩემს ოთახში შევვარდი...აბაზანაში სარკის წინ დავდექი და ტირილი დავიწყე....მერე ნიჟარას ხელებით დავეყრდენი ..აი მაშინ კი საშინელი ტკივილი ვიგრძენი ..ისეთი რომ მარჯვენა ხელის გამოძრავებაც კი ვეღარ შევძელი..ნელა ნელა შემოვბრუნდი..რომ სარკეში დამენახა ზურგზე რა მჭირდა....მარჯვენა მხართან კი შუშის ნამსხვრევი დავინახე ,ჩარჭობილი მქონდა....ამაზე ტირილი უარესად ამიტყდა...ყველაფერი უკვე ისე მტკიოდა რომ ნამსხვრევის ამოღებაც კი ვერ მოვახერხე..მაისური ძლივს გავიხადე...მის შიგნით ტოპი მეცვა,რომელიც საერთოდ არ მიფარავდა იმ დალურჯებებს რომელიც ნიკმა გუშინ მომაყება....უბრალოდ ვიდექი და ნიჟარას ვეყრდნობოდი....
ჯიმინის POV.
წეღან თავის გაკონტროლება ვერ მოვახერხე და ლივი პირდაპირ წედელს მივახეთქე...მისმა ასეთმა საქციელმა გამაცოფა....მაგრამ ახლა ვხვდები რომ ზედმეტი მომივიდა...მასთან უნდა მივიდე....
ახლა მისი ოთახის კარებთან ვდგავარ ..ნელა დავაკაკუნე მაგრამ ლივს პასუხი არ გაუცია...უცბად ტირილის ხმა შემომესმა...ამიტომაც კარები პირდაპირ შევაღე და შიგნით შევედი...ის აქ არ იყო...აბაზანისკენ გავიხედე და იქით წასვლა დავიწყე...იქ ლივი დამხვდა..ნიჟარას ეყრდნობოდა და ტიროდა..მაგრამ მისი სხეული...მას მთელი ტანი დალურჯებული ქონდა...აქა იქ დახეთქილიც კი...მხართან ნამსხვრევი ქონდა ჩარჭობილი,ეს ალბათ ჩემი ბრალი იყო....მისკენ გაოგნებული წავედი....როცა დამინახა ცოტა არ იყოს შეხტა...მაშინათვე მაიკას წვდა და სხეულზე აიფარა..
ლივი:აქ რას აკეთებ გადი!!
მე:ეს ვინ გააკეთა!!
ლივი:ჯიმინ გადი!!
მე:მიპასუხე ამის გაკეთება ვინ გაბედა!!!მითხარი!!გეფიცები მოვკლავ..!!არ ვაცოცხლებ !!მითხარი!!
ლივი:მარტო სხვის ნამოქმედარს ნუ უყურებ!!არც შენ დამაკელი!!
ზიზღით მითხრა..
ლივი:ახლა კი გადი!!
მე:ვიცი ზედმეტი მომივიდა..ნება მომეცი დაგეხმარო..
ლივი:შენი დახმარება არ მჭირდება!!
მე მისკენ ერთი ნაბიჯი გადავდგი,ის კი შეშინებული უკან დაიწია..
მე:ჩემი არ უნდა გეშინოდეს...
ლივი:შენ თვითონვე არ მაძლევ ამის საშვალებას!!
მე:დაგეხმარები...
მისკენ წავედი და ახლოს მოვწიე..არ ვაპირებ გავიდე და აქ მარტო ასეთ მდგომარეობაში დავტოვო..
მე:ახლა ცოტათი გეტკინება..
ვუთხარი როცა მისი მხრიდან ნამსხვრევის ამოღება დავიწყე...
მალე მოვრჩი..მან კი მაშინათვე გადაიცვა დიდი ჰუდი და ყველაფერი წამში მიალაგა...
ლივი:მადლობა რომ დამეხმარე...ახლა თუ შეგიძლია დამტოვე.
მე:ლივ მითხარი ეს ვინ გაგიკეთა!!
ლივი:ეს შენი საქმე არ არის...ეს ყველაფერი ამ ამბებს არ ეხება,ეს პირადი ანგარისწორება იყო..ახლა კი გადი ჩემი ოთახიდან ჯიმინ...
ეს მითხრა და მეც ოთახიდან გამოვედი..რა ანგარიშსწორებაზე ლაპარაკობს..ყველაფერი უნდა გავიგო...მერე კი ჩემს ოთახში შევედი....
ლივის POV.
ჯიმინი ოთახიდან გავიდა ,მეც პირდაპირ ლეპტოპს მივუჯექი,მინდოდა მენახა იმ დღის ჩანაწერები..ვიჯექი და ვუყურებდი..არაფერი მომხდარა საინრეტესო..ასე ჯდომაში კი ლეპტოპზე ჩამომეძინა..მეტს ვეღარ ვუყურებდი გავთიშე და დასაძინებლად დავწექი.....მიუხედავად იმისა რომ ის ამბავი რამაც მკვლედად მაქცია ყოველ დღე მახსენდებოდა..ეს კოშმარი,რასაც ეხლა ვნახულობდი..უფრო საშინელი იყო...მესიზმრებოდა რომ ალექსი ჩემს წინ იდგა.და მეუბნებოდა...*ნუთუ ასე,გიყვარდი..შენ მე მომკალი....ეს არ შეგრჩება..მალე შენც მოკვდები....ლივ..შენ მკვლელი ხარ..ჩემი მკვლელი*.....ძილში ვბორგავდი და ალექს ვეხვეწებოდი თავი დაენებებინა ჩემთვის,მას ბოდიშებს ვუხდიდი...ეს კოშმარი კი ისევ გრძელდებოდა...
ჯიმინის POV.
მეძინა როცა ვიღაცის ყვირილის ხმა გავიგე..მაშინათვე ლოგინიდან წამოვხტი და ლივთან გავიქეცი..მისი ოთახის კარები გავაღე ის კი საწოლში იწვა და ვიღაცას ბოდიშებს უხდიდა...თან კი ტიროდა...მაშინათვე მასთან მივედი და მისი გაღვიძება ვცადე...მაგრამ ეტყობოდა რომ რაღაც კოშმარს ნახულობდა,და თანდათან ცუდად ხდებოდა....მე მას მკლავში მოვკიდე ხელი და წამოვაყენე ..ბოლოს კი დავუყვირე
მე:ლივ!!! გამოფხიზლდი!!
მან თავლები წამში გაახილა..მისი სახე უნდა გენახათ..ახალი ნამტირალევი რაღაც სხვანაირი იყო..ის მაშინათვე ჩამეხუტა და ხელებს მიჭერდაა...
ლივი:გთხოვ მას ჩემთან მოსვლის უფლება არ მისცე..გთხოვ დამიცავი მისგან..არ დამტოვო გეხვეწები...
ის ამას მეუბნებოდა და მთლიანად კანკალებდა..
მე:მე შენთან ვარ გპირდები რომ ყველასა და ყველაფრისგან დაგიცავ..უბრალოდ მითხარი ყველაფერი თუ რა ხდება..
ლივი:არა..არ მინდა ამაზე საუბარი გთხოვ...გთხოვ ახლა არა..
მე:კარგი ახლა დაწექი..დამშვიდდი მეც აქ ვიქნები..
მე ის საწოლში ჩავაწვინე და გვერდით მეც მივუწექი..ის ჩემგან ზურგით იწვა....მე კი ისევ ის სურათი მახსენდებოდა როცა მისი სხეული დავინახე ასეთ მდგომარეობაში..ვფიცავ გავიგებ ეს ვინ გააკეთა და არ ვაცოცხლებ..ამაზე ვფიქრობდი როცა მას ინსტიქტურად ხელები წელზე შემოვხვიე და მივიხუტე....არ დავუშვებ რომ მასაც ვინმემ რამე დაუშავოს...
