Hiç bir zaman birine yüreğini açmak kolay değildir. Heleki o yürek ağır yaralar alıp omuzlarında yük daha da ağırlaşmışsa, hiç bir zaman bir yüreği tam olarak tanıyamazsın heleki insanın yüreğindeki şeyler hiç bir kelimeye bürünecek kadar kolay değilse...
Yüreğin dilindeki kelimelerden ağır basarken, akıl kalple, insan kendisiyle savaşırken söyleyememek ne kadar zordur...
Hani "Hayat Sana Güzel " derler ya.
Toz pembe görünen o hayatın için.
Keşke o cümle kadar kolay olsa o hayatlar, yaşanmışlıklar...
Bu ani öfkeli en basit şeylere bile biranda patlamalar belkide bu kadar basit şeyler de bile sinirlenmeler o yaşanmış ağır şeylerin eseri? O toz pembe görünen hayatın esintisi...
Insanın basit şeylere bile tahammül edememesi, içinde ki fırtınalara inat yüzünde yeller esmemesi, belki bu yüzden anlatmak yerine anlaşılmak istemesi...
Sessizliğin neden geceye aşık olduğunu daha iyi anlıyor insan gecenin onu daha iyi anladığının farkına varınca...
Mavinin Yüreğinden
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatyanın Solan Yaprağı
PoesieBenim her mısram sana gelemediğim her anın esintisiyle dolu🎈
