(Videoyu açıp okuyun lütfen🎶)
Hakkım yok sana kal demeye veya gel demeye... Ben kendimi toparlamayı beceremezken, seni toparlamak istemeye hakkım yok belkide... Yorgunum, sanki bir ruh gibi dolaşıyorum sis dumanlarının arasında , sanki sen gelsen her yer maviye boyanacakmış gibi sanki gecemde gündüzümde güneş doğacak dört mevsimi bir gün de yaşayacakmışım gibi... Kal diyemiyorum sana, oturup kendime defalarca kızarken buluyorum.
Ben başkalarını toparlarken başkalarının, bahçelerini güzelleştirmeye çalışırken kendimi unutmuşum.
Kendi Bahçemde açmayı bekleyen, sevgime ihtiyacı olan o çiçeği kurutmuşum...
Şimdi diyemiyorum; Özür Dilerim, diye bak ben geldim diye, elimden kayıp gitmiş, gözlerimin önünde ait olmadığı bir başka bahçenin çiçeği oluvermiş... Şimdi kendi dimdik ayakta durmaya çalışıyor, ne o gelebiliyor orayı bırakıp, nede ben diyebiliyorum senin yerin burası diye... .
Ikimizde kader diyip susuyoruz sadece...
.
. . 💙 (Mavinin Yüreğinden✏)💙 .
.
.
Instegram sayfam👇👇👇👇
@_mavinin_guncesi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatyanın Solan Yaprağı
PoesíaBenim her mısram sana gelemediğim her anın esintisiyle dolu🎈
