My father's best friend

κεφάλαιο 14ο

Το κουδούνι της πόρτας του Λουκά και χτυπάει.

"Περιμένεις καποιον;"ρωτάω απορημένη.

"Όχι,πάω να δω ποιός είναι." Απαντάει.Σηκώνεται από τον καναπέ και πηγαίνει στην πόρτα.
Κοιτάει από το ματάκι της πόρτας και γουρλωνει τα μάτια του.

"Είναι ο Στέφανος." Λέει και πετάγομαι αμεσως από τον καναπέ.

"Πήγαινε να βάλεις τα ρούχα σου και έλα εδώ μόλις σε φωνάξω." Λέει και φεύγω από το σαλόνι.
Πηγαίνω στο δωμάτιο του και βγάζω τα ρούχα που μου έδωσε.
Βάζω τη μπλούζα και το παντελόνι μου και περιμένω μέχρι να με φωνάξει.
Μετά από 5 λεπτά ακούω το όνομά μου και κατευθύνομαι προς το σαλόνι.

"Γεια σου μπαμπά." Χαμογελάω στον πατέρα μου.

"Γεια σου Έμμα.Ήρθα για να δω την Κατερίνα πριν φυγει." Λέει.
Η Κατερίνα έχει φύγει εδώ και ώρες.
Τι να του πω;
Κοιτάω τον Λουκά.

"Η Κατερίνα μόλις έφυγε." Λέει και ο πατέρας μου μας κοιτάει περίεργα.

"Μα...δεν την είδα έξω." Λέει εκείνος και επικρατεί ησυχία.

"Μπαμπά,ο Λουκάς με βοήθησε με τα μαθηματικά." Αλλάζω θέμα και χαμογελάω ψεύτικα ενώ ο Λουκάς αφήνει μια ανάσα.

"Ωω αλήθεια; δυσκολεύεσαι;" ρωτάει.

"Ναι...εμ όχι και τόσο." Του απαντάω.

"Μάλιστα."Λέει.

"Θέλεις να πάμε σπίτι τωρα αφού έφυγε και η Κατερίνα;"ρωτάει.

"Μα Στέφανε ακόμα δεν ήρθες και υποτίθεται ότι είμαστε φίλοι.Θα φύγεις από τώρα; θέλεις να καθίσεις να φάμε κάτι;" προτείνει ο Λουκάς.

"Εντάξει.Θα καθίσουμε λίγο ακόμα.Έτσι Έμμα;" λεει ο μπαμπάς μου και συμφωνώ.
Καθόμαστε στο τραπέζι και περιμένουμε τις κρέπες μας.
Παίρνω το λαστιχάκι από το χέρι μου και μαζεύω τα μαλλιά μου σε μια ψηλή κοτσίδα.
Συζητάμε όλοι μαζί ώσπου το βλέμμα του πατέρα μου πέφτει πάνω μου και σταματάει να μιλάει.

"Μπαμπά είσαι καλά;" ρωτάω.

"Ναι,ναι..." Απαντάει.

"Απλά...μου είπες ότι δεν έχεις αγόρι."δείχνει με το δάχτυλο του το λαιμό μου.

"Τι εννοείς;" ρωτάω και παίρνω το κινητό μου κάνοντας το καθρέφτη για να δω το λαιμό μου.
Ο Λουκάς μου άφησε σημάδι.
Τον κοιτάω δολοφονικά και τον βλέπω να κοκκινίζει.

"Σ-στέφανε αυτό είναι φυσιολογικό." Λέει ο Λουκάς.

"Το ξέρω Λουκά.Απλά πίστευα ότι θα με εμπιστευόταν." Λέει απογοητευμένος.