My father's best friend

κεφάλαιο 29ο

Τον βλέπω να έρχεται προς τον Λουκά και να τον πιάνει από τη μπλούζα.
Τον τραβάει κοντά του άγρια.

"Με την κόρη μου ρε μ*λάκα;" ρωτάει νευριασμένος και το χέρι του προσγειώνεται στο πρόσωπό του. Τον χτυπάει κάνοντας τον να κάνει μερικά βήματα πίσω. Ο Λουκάς πιάνει το πρόσωπό του και τον κοιτάει.

"Μπαμπά τι κανεις;!"ρωτάω όταν συνειδητοποιώ τι έχει συμβεί και πηγαίνω γρήγορα δίπλα στον Λουκά.

"Είσαι καλά;"τον ρωτάω και χαϊδεύω το πρόσωπό του.

"Ναι μωρό μου,καλύτερα να απομακρυνθείς όμως."λεει χαμηλόφωνα.Κοιτάζει τον πατέρα μου ήρεμος και μιλάει:

"Στέφανε,δεν ήθελα να το μάθεις έτσι..."Λέει και ο πατέρας μου γελάει ειρωνικά.

"Πόσο καιρό γίνεται αυτό;"ρωτάει και μας κοιτάει.

"Αρκετό..." απαντάω εγώ.

"Είσαι...είσαι ανώμαλος! Είναι μόνο 16 χρονών και...είσαι φίλος μου!" Φωνάζει.

"Ηρέμησε. Το ξερω οτι εισαι φίλος μου. Όμως αν σου το έλεγα θα αντιδρούσες κάπως έτσι!"λεει ο Λουκάς.

"Και δεν είμαι ανώμαλος! Την Έμμα την αγαπάω."συνεχίζει να λέει.

"Την αγαπάς; τι άλλο θα πεις για να την πηδήξ-" πάει να πει αλλά τον διακόπτω.

"Το έχουμε κάνει ήδη. Έγινε με τη θέλησή μου. Για την ακρίβεια,ο Λουκάς δεν ήθελε στην αρχή. Εγώ τον έπεισα." Λέω στον πατέρα μου πριν προλάβει να ολοκληρώσει την πρότασή του. Τον βλέπω να με κοιτάει θυμωμένος. Σηκώνει το χέρι του για να με χτυπήσει και κλείνω τα μάτια μου σφιχτά. Το χτύπημα δεν έρχεται ποτέ και ανοίγω τα μάτια μου σιγά σιγά. Βλέπω τον Λουκά να είναι πάνω στον πατέρα μου και να κρατάει τα χέρια του στο πάτωμα.

"Σήκω από πάνω μου ηλίθιε!" Φωνάζει.

"Δεν σηκώνομαι μέχρι να ηρεμήσεις!" Φωνάζει ο Λουκάς. Ο πατέρας μου παίρνει βαθιές ανάσες και ο Λουκάς σηκώνεται από πάνω του.Πηγαίνω δίπλα του και πιάνω σιωπηλά το χέρι του. Ο μπαμπάς μου σηκώνεται και τινάζει τα ρούχα του.

"Θα τα πούμε ξανά σε λίγες μέρες. Μαζι με την αστυνομία." Τον απειλεί και με τραβάει από το χέρι.Ρίχνω μια μάτια στον Λουκά και σχηματίζω με τα χείλη μου ένα "σ'αγαπάω.''

+++ 

"Πες μου την αλήθεια. "Μου λεει ενω οδηγει προς το σπιτι.

"Τι να σου πω;"ρωτάω.

"Το ηθελες; ήθελες και το έκανες μαζι του ή σε ανάγκασε;'' ρωτάει.

"Δεν είμαι τόσο χαζή. Αν δεν το ήθελα δεν θα το έκανα. Και μην προσπαθείς να βγάλεις κακό τον Λουκά. Εγώ του την έπεσα,εγώ του είπα ότι τον θέλω." Του λέω προσπαθώντας να υπερασπιστώ τον Λουκά.

"Δεν έχει καμία σημασία. Είσαι ανήλικη. Δεν έπρεπε να το κάνει." Λέει με θυμό και τον βλέπω να σταματάει το αυτοκίνητο έξω από το αστυνομικό τμήμα.
Γουρλώνω τα μάτια μου και τον κοιτάω.

"Τι κάνουμε εδω;"ρωτάω. Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.

"Δεν θέλω να πάω,θελω να φύγω." Φωνάζω και νιώθω μερικά καυτά δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό μου.

"Αυτό είναι το σωστό." Λέει εκείνος σκληρά και ανοίγει την πόρτα.
Αρνούμαι να βγω εξω αλλά αυτός με τραβάει βγάζοντας με έξω και με πηγαίνει προς τα εκεί.

+++

"Σε μισώ!" φωνάζω κλαίγοντας και τον χτυπάω στο στέρνο με τα χέρια μου.

"Δεν θα τον αφησω να σε ακουμπήσει ξανά!" Φωνάζει ο πατέρας μου.

"Τώρα πήγαινε στο δωμάτιο σου." Λέει  και τον κοιτάω με ένα θυμωμένο βλέμμα. Δεν τον υπακουω και τρέχω προς την πόρτα. Βγαίνω από το σπίτι και προχωράω γρήγορα προς το σπίτι του Λουκά.

"Έμμα!" Ακούω τη φωνή του μπαμπά μου.

"Μην τολμήσεις να πας σε εκείνον!" Λέει θυμωμένος όμως εγώ συνεχίζω να περπατάω γρήγορα αγνοώντας τον.Μετά από ώρα φτάνω στην πόρτα του Λουκά. Είναι ανοιχτή και μπαίνω μέσα.

"Λουκά;"ρωτάω.

"Έμμα..." τον ακούω να λέει και τον βλέπω στο σαλόνι.Δίπλα του είναι δύο αστυνομικοί. Ο ένας του βάζει χειροπέδες.
Γιατί; τι έκανε; δεν έκανε κάτι κακό. Και στην τελική,εγώ τον προκάλεσα,εγώ ήθελα να κάνω κάτι μαζί του. Εγω φταίω για όλα.
Του ρίχνω ένα στενάχωρο βλέμμα και βγαίνω από το σπίτι του.

"Ήρθες;" ρωτάει ειρωνικά ο πατέρας μου μόλις μπαίνω στο σαλόνι.

"Είναι φίλος σου." Του λέω ήρεμη.

"Ήταν. Ήταν φίλος μου πριν τα φτιαξει με την 16χρονη κόρη μου." Λέει. Δεν μπορω να τον ακούω αλλο.
Κατευθύνομαι απλά προς το δωμάτιο μου και κλείνω την πόρτα. Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου. Δεν ξέρω τι αισθάνομαι.