Chapter 1

7 0 0
                                    

Sabrina Point of View;

Sab anak itong baon mo, wag mo yang ipaglalasing ha? pagbibiro ng mama ko habang isinilid ang tindang cuchenta sa aking bag. Natawa naman ako sa sinabi niya.

Hahaha. Pano ako maglalasing, mabubusog siguro ma! ani ko habang inilugay ang buhok at sinuklay ito. Nang sinipat ko ang sarili sa salamin ay agad na akung nakuntento. Kinuha ko na ang bag ko at nagpaalam na sa mama ko.

Ako nga pala si Sabrina Leigh Sarto, Sab for short,  Grade 12 student ng Wirthwood  National Highshool, I am an ABM student stands for Accountancy , Business and Management. Ito ang kinuha kong strand dahil I will get a business related course when Im in college. Isa lamang akong simpleng istudyante na may pangarap na makapagtapos ng pag-aaral. Nag-iisa lamang akung anak , ngunit dahil sa hirap ay kinailangan ko parin magtinda ng kakanin sa paaralan, ang mama ko ay isang vendor at ang papa ko nama'y isang farmer. Gaya ng sabi ko isa lamang akong simpleng istudyante ay isa rin akung simpleng babae may tangkad na 5 ,3  may balingkinitan na katawan, may buhok na hanggang beywang at pouty lips, di rin naman ako sobrang kagandahan, yun tama lang.

I have a bestfriend named Pauleen Choi isa siyang half filipino and half chinese and right now shes looking towards my direction while a smile formed her lips. I approach her as I get in the room.

Best may dala ka? ani nito. I nod to her questions and get the cuchenta I brought in my bag. Suki ko na ang bestfriend kong si Pauleen dahil palagu itong bumibili at dahil palagi syang walang almusal ay ito na lang ang nagiging almusal niya. Agad nitong nilantakan ang cuchentang hawak.

Best bakit walang peanut, mas masarap sana kung may toppings nun. ani niya.

Hindi nakabili si Mama ng peanut, ang  mahal kasi  ani ko at inilapag ang cuchenta sa table sa likuran, may table kasi kaming empty at don namin nilalagah ang mag tindang pagkain.

Maaga pa ang dating namin ni Pauleen kaya kame palang ang narito sa aming room. Biglang sumungaw ang ulo ni Brent sa pinto that made me rolled my eyes in irritation.Nang mapadako rin ang tingin ni Pauleen sa pinto ay tiningnan niya ako agad na may malokong ngiti.

Oh uh! Best, nandiyan na naman ang obsess crush mo anong pinakain mo diyan at nang maipakain ko rin sa crush ko! biro ni Pauleen at tumingin kay Brent.Hinampas ko ng mahina sa balikat si Pauleen kaya napaigtad ito sa gulat na alam kong drama nya lang .

Wag ka nga, ewan ko sa lalaking yan! ani.

Hi Goodmorning! ngiting bati ni Brent sa akin. He was wearing his uniform para siyang si Le Min Ho ng The Heir tignan ngayon.

Goodmorning din Brent! bati pabalik ni Pauleen agad ko namang pinanlakihan si Pauleen ng mata, hindi na sana niya pinansin pa. Nang mapansing hindi man lang tinapunan ng tingin ni Brent si Pauleen dahil nakatingin na ito patungo sa aking harapan. I gulped I hate his eyes when it stares on me it made me concious of what I look.

Why are you here Mr. Monroe? pigil emosyon na wag siyang singhalan, key aga aga naaalibadbaran na ako sa mukha niya . He slid his hands into his pocket and come towards me even closer.

I've come here to visit you, bawal ba yun? tanong niya. Yan ang pina ka ayaw ko sa kanya hes to vocal to me, he would really say whats on his mind. That made my heart  skip a beat but I'll brace myself hindi mo ako madadala sa mga salita mo I've known enough without any experience because I've read wattpad.

The Past That Haunts Her (Monroe's Series #2)Where stories live. Discover now