Dimmetrio University

Chapter 5

New Officer

Samantha's Point of View

Simula nung nawalan ako ng malay wala na akong nakita kundi madilim lang at nawala na sa ulirat ko.

Pag kadilat ko ng mga mata ko, malabo ito at nakakasilaw na naman ang florescent light na nasa kisame at nakita ko ang dextrose na nakalagay sa ilalim ng kamay ko.

Tskkk. Nasa Medical Laboratory na naman ako!

Sana naman oras o kaya minuto lang ako dito noh.

Baka nakatulog lang ako at nakahilata sa ilang araw na nagdaan.

After my eyes fully recovered and I see now clearly and yung hula ko tumama, nasa Medical Laboratory na naman nga ako.

Ito ang pinakaayaw kong lugar dito sa university na ito kasi maraming students din ang nag papagamot dito and I cannot afford my conscience that any person is hurting even though di naman ako ang may kasalan.

Sadyang nakasanayan ko ng maawa sa mga tao kahit na kaaway ko pa ito.

'I am so fragile'

Iba itong room na ito sa room ko nung una akong nakapunta dito.

This is more expensive!!! Yung kama ko parang pang kwarto ko na as in yung kama ko sa normal world ay parang kasing laki na nito.

And the surroundings the designs makes more expensive this room are.

Napag isip isip ko.... Halaaaa!! Sino kaya ang nag babayad sa akin dito. Hindi kaya yung credits ko yung binabawasan dito baka pag tingin ko dun ubos ubos na lahat ng allowance ko!!! Urgggghh! Sino ba kasi ang nag lagay lagay sa akin dito!!

I'll try to stand up but my head.... Sobra siyang sumasakit as in parang binibiyak na yung ulo mo.

May kumatok sa pintuan ko at nag salita " Hija... Samantha pwede bang pumasok?" sa tinig pa lamang niya na napakalambot sa pandinig ko ay si Healer Merlinda iyon.

"S-Sige po" pag papahintulot ko sa kaniya na pumasok sa kwarto ko dito.

Pumasok siya at hindi ako nag kakamali si Healer Merlinda nga siya.

"Mabuti naman na nagising ka kaagad akala ko matutulog ka na naman ng ilang araw eh. Hehehe" pam-bibiro pa niya sa akin.

Medyo tumawa ako dun sa sinabi niya "Ilang oras na po ba ako nandito?" kuryoso kong tanong kay Healer Merlinda.

"Tatlumpung minuto kalang nandiyan hija" hayssttt! Salamat naman at 30 minutes lang ako nandito kaya lumuwang na ang pakiramdam ko.

"Kaunting pang hihina ang na examine namin sa'yo at hindi naman iyan makakasama sayo siguro dahil sa takot, kulang sa tulog at nalilipasan ka lamang ng gutom" ang huli kong naalala ay nasa ilusyon pa ako ni Tiffany at di ko na alam kung ano nang nangyari sa kaniya.

Pansin ko nga na halos hating gabi na ako lagi natutulog kasi binabagabag ako na baka kung ano nang nangyari sa mga magulang ko at iniisip ko din ang iba ko pang problema lalong lalo na yung kahapon dahil sa pagka seryoso ko sa pag aaral di ko na namamalatam yung oras na lumipas.

"Bakit po ako nandito? Sino po ang nag dala sa akin?" tinanong ko na iyon dahil talagang yung curiosity ko di ko na talaga mapigilan pa.

"A-ahh y-yun ba.... Uhhhh..... Si ano... Yung kaibigan mo! Oo yun nga yung babae!" grabe ang weird din pala nito ni Healer Merlinda.

"Ahhh by the way pwede ka na naman pumasok sa next mong class di naman masyadong malala yang sayo pero kapag sumakit na ulit ang ulo mo pumunta ka na agad sa Medical Laboratory ahhh" nakahinga pa ako ng maluwag na parang natanggal ang malaking tinik na nasa lalamunan ko.