Ne kadar kırılırsa kırılsın ümitlerim
Onarmaktan bir türlü vazgeçemedim
Belki de vazgeçmek istemedim
Aslında zamanında epey istemiştim
Sevmeyi,sevilmeyi,güzel günleri
Sonra tüm anıları ve ümitleri silmeyi
Lakin sebebini hiç fark etmemiştim
Meğer yeniden sevmeye niyetliymişim
Güzel günleri hayal edermişim
Defalarca tekrarlamış birle yetinmemişim
Yeni anılar biriktirmekmiş niyetim
Her defasında başka bir ümit yitirişim
Yenilere asla engel değilmiş
Buna dışarıdaki kuşlar şahit
Cıvıldamaları bana tanıklık etmek için
Güneş ne kadar yansa da için için
Amacı bana ümidin yolunu göstermekmiş
Duruyor gökte zümrüdü anka misali
Ama küllerden doğmak niye ki
İlla yeniden doğmak mı gerekli
Oysa ben kül olarak kalacağıma emindim
Meğer kanatlanıp uçmak kaderimmiş
Hiçbir şey ümidin üzerini örtemezmiş
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığın Lütufları
Poesía"Yalnızlık ne katabilir ki insana!" deme.Bana çok şey kattı.Bak mesela bana bu şiirleri yazdırdı.
