6.Bölüm

67 1 2
                                    

İşten yeni çıkmış,otobüsün kahrını çekmiş,resepsiyonda iki saat neden odam temizlenmemiş diye atarlanarak sinirini çıkarmış,düzgün bir masası bile olmayan otel odasında bir başına milyonlarca çizim yapması gereken birinin ruh halini tahmin edebiliyor musunuz?Evet,o benim.Çantamı fırlattığım gibi duşa girdim.

Gece boyu çizimler için uğraştım.Hatta hiç uyumadım bile diyebilirim.Ama sonunda 50 çizimi tamamlamıştım.Önceden çizmiş olmasaydım,mümkün değil bu kadar kısa sürede bitiremezdim.Teşekkürler görsel zeka!

Sabah ise çok disiplinli olduğum için erkenden kalktım demek isterdim ama maalesef,benim 5 dakikalarım toplandı ve yarım saat oldu.Tabii saati görünce yerimden nasıl fırladım,nasıl giyindim bilmiyorum.Merdivenlerden neredeyse yuvarlanarak inerken bir yandan da taksi çağırmaya çalışıyordum.

Otelin önünde beklemeye başladım,beş dakika içinde gelmezse ben bitmiştim.Taksi iki dakika sonra karşımdaydı.Ağzım kulaklarımda kapıya uzanmışken birinin elinin de kapıda olduğunu fark ettim.

Yine şu aptal! 

"Bak seninle kavga edemeyeceğim tamam mı?"

"Hadi ya formunda mı değilsin bugün?Hemen ortalığı ayağa kaldırırsın diye düşünmüştüm."

"Seninle kalıp boş boş konuşmayı çok isterdim ama işe geç kalıyorum.Taksiyi ben çağırdım,ben binerim."

"Hayır,bu benim çağırdığım taksi."

Nasıl senin çağırdığın taksi ya?Ölsem kaptırmam sana!

Biz hala kavga ederken kürklü bir kadın gelip taksiye bindi ve uzaklaştı.Arkasından öylece bakakaldık tabii.Ayağımı yere vurarak arkamı döndüm ve yürümeye başladım.Bu taksinin geleceği yoktu,yoldan bir taksi çevirirdim.

Ben sakinleşmeye çalışırken yanımda siyah bir araba durdu.Ayy sapıııkkkkkk!Çantamı kafasına geçirsem ölür mü?Ne ölmesi ya?Ya çantamı çalarsa?Ya kaçırılırsam?Ya-

"Haydi atla."

Kafamı titreye titreye yana çevirdim.Kerem?!

"Yok,teşekkür ederim."

"Sen bilirsin,ama geç kalanlara karşı çok kibar olduğumu söyleyemeyeceğim."

Gözlerim faltaşı gibi açıldı ve arabaya aynı saniye içinde bindim.

Kerem gergin sessizliği bozdu.

"Ee, çizimler nasıl gidiyor?"

Vermem gereken cevap şuydu: "Aslında senin çizimleri çok da umursadığım yoktu,dört tanesini çizebildim,bütün gece koleksiyon için uğraştım,ama şimdi başlarım merak etme."

Ama şu cevabı verdim: "Harika!"

"Öğle yemeğinde hazır olanları görebilirim o zaman değil mi?"

Ne?Çizimler mi?Öğle yemeği mi?KEREM'LE Mİ?

"Imm... Evet."

Sonunda şirkete varınca odama koşarak girdim ve yarım akalan çizimlerimi yetiştirmek için Nil'i çileden çıkardım.

Mor kalem nerede?

Silgim kayboldu!

Ay yetişmeyecek!

Sanırım sağ kolum kopacak!

Beynim durdu resmen ya.

Bu parfümler aynı kokmuyor mu?

Hihhhh,batırdım güzelim çizimi!

Ay bunun rengi çok koyuymuş!

Buna ayakkabı çizmesek mi?

Çok mu süslü oldu?

Aceleye mi geldi sanki?

Bir baksana kötü duruyor mu?Uzaktan bak ama. Bir de sağdan bak.Bir de ters çevirip. Kuzeybatısından da bak.

Nil ve ben artık ölecek duruma geldiğimizde bitirmiştik.Evet,çok hızlı olmuştu ama içimize sinmişti.Nil kahve almaya gideceğini söyleyerek çıktı.O çıkar çıkmaz da ellerinde çiçeklerle Emre içeri girdi.

"Merhaba.Şirkette olman gerekmiyor muydu?"dedim enerjik görünmeye çalışarak.

"Merhaba,yeni işin için tebrik etmeye geldim."dedi ve çiçekleri masaya bıraktı.Nasıl bu kadar tatlı olmayı başarabiliyordu?Orada eriyebilirdim.

"Ah,teşekkürler."dedim ve gülümsedim.

"Öğle yemeğinde sana eşlik edebilir miyim?"

Tanrım!Hayal mi görüyorum?Sonunda!Onu İrem'den soğuturum bu arada da.Ohh...

Tam teklifin üzerine atlayacakken aklıma Kerem'e çizimleri göstermem gerektiği geldi.

"Üzgünüm,bu öğlen doluyum.Yarın olsa?"dedim üzüntüyle.

"Tabii."dedi ama suratı asılmıştı.Zaten bende bu şans varken...

"Neyse ben gideyim o zaman.Tekrar tebrik ederim."dedi ve gülümsedi.

"Ah,seni geçireyim."dedim ve birlikte aşağıya indik.

"Çiçekler için teşekkürler,seni gördüğüme sevindim."

Gülümsedi."Yarın görüşürüz."

Mutluluktan tepinerek merdivenleri çıktım.Yarın için yeni elbise mi alsaydım?Ah,ne elbisesi sadece bir öğle yemeği!Akşam yemeği bile değil!Yoksa arkadaş olarak mı görüyor beni?Öyle mi gerçekten?

Tam düşüncelere dalmış odama girecekken Nil nefes nefese yanıma geldi.

"Heyy,ne oldu?"

"Çok... çok kötü bir haberim var."

Çizimler gibi benim bölüm de biraz aceleye geldi :D Ara için kusura bakmayın. :)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 29, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sen De Nereden Çıktın?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin