8. bölüm

1 0 0
                                        

Derin'den
Yiğit karşımdaydı ve herşeyi duymuştu gözlerimi kapatıp bir rüya olmasını diledim ama değildi yiğit bana öylece bakıyordu. Ona sarılmak istiyordum böyle durarsam sarılacaktım zaten. Hemen orayı terk edip tuvalete doğru koşmaya başladım gözümden yaşlar teker teker dökülüyordu. Bi anda gözümün kararmasıyla dengemi kaybetmem bir oldu. Birinin beni kucaklamasıyla gözlerimi açmaya çalıştım ama beceremedim ama bu koku... yiğit daha fazla dayanamayıp kendim uykunun kollarına bıraktım.

Yiğit'den
Derini hastaneye getirmiştik. Ela ben mert savaş iti bizim tayfa hepsi buradaydı. Savaş derinin yattığı yatağın yanındaki koltuğa oturmuş elin tutuyordu. Kendim inanılmaz zor tutuyordum. Ela inanılmaz ağlıyordu. Mert desen gözünü bir derinden birde benden ayırmıyordu. Galiba derin yüzünden kavga edeceğiz.
"Kızıımm" diye içeri giren eda teyzeyi durdurup
"Eda teyze sakin ol baygın şuan da okulda halsiz düşmüş bayılmış doktor uyanır birazdan dedi"
"Ah oğluum" diyip Eda teyze bana sarıldı. Savaşa döndüğümde bana kızgınlıkla bakıyordu sanırım sevgilisinin annesi bana sarıldı diye böyleydi. . Daha yolun başındayız savaş bey
Derin'den
"Uyanıyor hey uyanıyor" ela bağırıyordu biri ise elim elimi tutmuş sıkıyordu. Yiğit miydi yoksa gözlerimi yavaşça açarken sağ tarafıma döndüm ve yüzüm düştü yigit değilde savaş vardı kafamı kaldırdığımda yiğit rüzgar mert eren ela annem ve savaş hepsi hastanedeydi.
"Ne oldu bana"
"Ah be kızım hiç düzgün beslenmiyorsun ki halsiz düşmüşsün yine hiç bişey yemedin
Dimi" anneme göz devirdikten sonra ela bana gelip sıkıca sarıldı bende ona serumlu elimle sarılmaya çalışırken kolumun sızlamasıyla hafifçe inledim.
"Ayy ben çok özür dilerim ya sen dinlen"
Annemi zorla göndermiştik annem gittikten sonra savaş
"İyi misin sevgilim?" Diye Sorduğunda gülümseyip kafamı salladım.
Mert ve yiğit savaşa çok kötü bakıyorlardı.  Bi an yaşadıklarım aklıma gelince yiğitten çok utanmıştım. Kafamı iyice öne eğdim
"Gitmek istiyorum" diye mırıldanınca
"Dur bakalıım ilk önce o serum bitecek" dedi mert gülümseyerek bende gülümsedim sonra yiğite dönünce beni yine ifadesizce izlediğini gördüm gülüşüm yüzümde donarken kafamı başka tarafa çevirdim. Allah kahretmesin acaba nasıl gözüküyordum kesin pespaye gibi olmuşumur şimdi off
                       ●●●●●
Mert elayla beni bizim eve bırakmıştı. Ne kadar da iyiyim desem de inandıramıyordum ela da bugün bizimle kalacak seni asla bırakmam diye tutturdu.
Evin kapısını açtığımda burnuma yemek kokuları gelmeye başladı. Çok acıkmıştım elayı kolundan sürükleyip mutfağa çektim.
Annem
"Benim prenseslerim hoşgeldiniz"
"Hoşbulduk eda teyzem"
"Aç mısınız yavrum"
"Valla anneciğim elayı bilmem ama ben kurtlar gibi açım" dediğimde hepimiz gülmeye başladık.
"İyi oturun madem"
Annemin efsane yemeklerini yedikten sonra elayla birlikte odama geçtik.
"Kanka her şeyi anlatıyorsun neden bayıldın noldu nasıl oldu"
Ela ya her şeyi ayrıntılı bi şekilde anlattım.
"Ne yiğit onu sevdiğini öğrendi mi"
Kafamı üzüntüyle salladıktan sonra
"Kızım bak açılamıyordun işte al olacağı varmış olmuş"
"Çok utanıyorum ela"
"Kızım bunda utanılacak ne var ?"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 21, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gül Ki Sevgilim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin