ᴍs.ᴘɪɢɢʏ ɴᴇʀᴅ ᴛᴜʀɴ ɪɴᴛᴏ ᴀ ʜᴏᴛᴛɪᴇ ᴄʜɪᴄᴋ

Chapter 7 (EDITED)

Satoshi POV

"pakihintay na lng po dito si Ms.Death" sabi nung secretary nung CEO

"wews babae pala akala ko lalake" sabi ni Justin

"bakit sa bakla lng ba gumagana yang kindat na sinasabi mo" nakangising sabi ni Clark

"oh shut-"

"good afternoon" napalingon kami sa likod dahil dun namin narinig yung boses

May babaeng nakatayo dun matangkad ito, mahaba ang buhok pati ang pilik mata, isa lng masasabi ko maganda ito pero may kahawig sya

Si Yuki! Si Yuki ang kahawig nya, bigla ako nalungkot ng naalala ko si Yuki

"so let's start"

"Ms.Death we want to invest to your company" deretsyong sabi ni Jerome

"at ano ang makukuha ko kung pumayag ako sa gusto nyo" malamig nitong sabi

"well malaki katulad na lng ng...." ipinaliwanag ni Jerome sakanya ang lahat habang ako nakatitig lng sa kanya

"ok pumapayag na ako" ani nito

"hindi ka magsisisi Ms.Death" sabi ni Justin at sya ang tumanggap ng pakikipag-kamay ni Miss Death

Para akong bigla nakaramdam ng inis dahil hinawakan ni Justin ito

"Satoshi napansin mo ba hawig nya si Yuki" sabi ni Clark nasa hotel room na kami dahil tapos na ang meeting pero may kung ano sakin na gusto ko pa uli sya makita

"ang lambot ng kamay nya at ang bango"

"hoy Justin tumigil ka tignan mo ang sama ng tingin sayo ni Satoshi baka magulat na lng kami patay ka na diyan"

"piece tayo Satoshi hehe"

"tsk" yun lng at pumasok nasa kwarto

Bakit hindi sya mawala sa isip ko?! Hindi sya si Yuki!

Someone POV

"nagkita na kami"

"sisimulan mo na ba ang plano mo"

"kelangan ko muna mapalapit sa kanya"

"bakit hindi mo sila imbitahan sa anniversary ng company mo?"

"good idea btw kamusta si lolo"

"ayos lng naman mas malakas pa sa kalabaw haha"

"whatever"

Satoshi POV

"Satoshi babe alam kong nandiyan ka lumabas ka diyan!" rinig naming sigaw ni Athena actually kanina pa siya dyan at hindi namin sya pinagbubuksan ng pinto

"ano ba yan ang ingay ang sarap katayin ng buhay" sabi ni Clark kami lng dito sa hotel room dahil lumabas yung dalawa

"yaan mo na mapapagod din iyan"

"ikaw naman kasi bakit di mo pa sagutin na lng yan para tumigil"

"lalong lalala yan pre"

Makalipas ang tatlong oras wala na kaming narinig na maingay

"matindi din yan ah 3 hrs dyan sa labas iba talaga ang karisma mo"