1899'un kış ayında bütün dünyayı değiştirecek o olay oldu. Doğa üstü varlıklara inanmayan dünyanın bir kesmi artık bunu sorgulamaya başlamıştı. Bir önce ki sene artan mitolojik figürlerin ve doğa üstü varlıkların görülme oranı oldukça ciddi bir sevi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana yabancı olan kişiler vardı görüş açımda, bir bahçedeydim uçurumun kenarında etrafta ki bütün siyahlığa rağmen büyük ve yeşil bir söğüt ağacı vardı. Ağacın gölgesinde ise uzun bir silület görüyordum, yanında bir kaç tane daha silület vardı ama sadece net olarak onu görüyordum.
Adımlarım oraya yönelirken etrafa bakınıyordum gökyüzü siyahtı aralarda kızıl renkler vardı burası dünya gibi değildi. Gözlerim gökyüzünden aşağı inerken etrafta hiç bir şey yoktu, gördüğüm şeyleri tanımlayamıyordum arkamdan esen bir rüzgar ile ileri savrulurken uzun silületin bana doğru döndüğünü gördüm. Kendimden izinsiz yürüyordum, rüyada mıydım? ama rüya olamayacak kadar gerçekti. Rüzgar adeta kulağıma ismimi fısıldarken gözlerimi kırpıştırdım. Uzun silület gözümün önünden kaybolurken omuzlarımda ağırlık hissettim. Adeta yerime çivilenirken cehemnem sıcağı gibi bir nefes tenime çarpıyordu.
"Şeytanım benim küçük şeytanım"
Arkamı dönmek istedim ama bunu yapamadım aksine arkamda ki esrarengiz güç tarafından öne doğru itilirken bir anda kendimi uçurumun ucunda bulduğumda bakışlarım yerdeydi. Parmak uçlarımdan itibaren her zerremde korku yayıldı, cehennemdeydim adeta dudaklarım aralandı. Bir şeyler söylemek, bağırmak istedim ama yapamadım eğer rüyada isem uyanmak istiyordum. Siyah gökyüzüne uyumlu kızıl yerde acı çığlıklar haykırışlar duyuluyordu. Bunlar insanlar mıydı? Bulanık görüntüler netleşmeye başlarken onca et yığınının içinde tandınık yüzler gördüm hepsi bana yalvarırcasına bakıyorlardı, neden? Onlar kendi başlarının çaresine bakabilecekken benden neden yardım bekliyorlardı. Dehşet dolu bakışlarım ile onlara bakarken saçımın sol omzuma atıldığını fark ettim tanımlayamadım bir sıcaklık boyun çevremde gezinirken et yığınlarının arasında kaybolduğum iki çift siyah göz gördüm o diğerlerinin aksine sakindi sadece bana bakıyordu.
"Onların efendisi sensin biriciğim"
Sıcak bir sıvı boynumda kısa süreleğine gezinirken acıyla inledim bir yılan tıslaması duyduğumda yutkundum hareket etmeye çalışsamda başaramıyordum. Gözlerim onun gözlerinden ayrılmıyordu, bu neydi böyle? Ben neyin efendisiydim? Ben aşşalık bir insandım korkağın tekiydim ben efendi değildim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
