What is Love?

Chapter 3

Ang dami kong problema. Problema sa studies. Problema sa family. Problema sa lovelife. Problema pa sa kaybigan.

Bakit kasi kelangan pa mangyari yun? Kainis. Si Jeannie at Mich kasi, nagka tampuhan. Si Jeannie naman, 2 weeks na kami iniiwasan. Sakit sa ulo. Argh.

Nabalik ako sa katinuan nung tumunog ang phone ko.

Keileb Rein Calling....

In-answer call ko naman. Kailangan ko ng makakausap eh. Ang hirap talaga ng pinagdadaanan ko.

"Baby!" - Sigaw niya na may halong saya. 1 month ko din hindi narinig yan.

"Kamusta na?" - Tanong ko sakanya.

"Okay lang naman. Medyo pagod. Hehehe." - Sagot niya. Pagod? Sabagay. Nag-aaral siya, tapos pag uwi magbabantay sa Hospital, tapos gigising ng 7 am kasi ang klase niya 10 am. Ang hirap ng pinagdadaanan niya :(

Anong oras na ba? 5 pm. 10 am na sa London ah. Bakit tumatawag siya? °o°

"Pagod ka? Magpahinga ka kaya. Tsaka teka, 10 am na ah. May pasok kapa!" - Sermon ko sakanya. Tsk tsk.

"Chill kalang baby! Wala akong pasok ngayon. Holiday eh. Haha." - Sabi niya. Tss. Akala ko di pumasok eh.

"Oh. Bat ka tumawag?" - Ang sama ko ba? Di naman. Pagod kasi siya! Hindi ko na sasabihin sakanya yung problema ko. Madadagdagan lang ang problema niya eh. Sasarinlin ko nalang haay.

"Ouch naman. Parang ayaw mo ko kausap ah." - Medyo sad na sabi niya. HAHAHA CUTE :)

"Nagtanong lang ako, OA mo na naman ah." - Its Joke Time. Wahaha JOKE! AHAHA. Sabi sa inyo Joke time eh =3= Tama na nga. Tsk

"Eh paano, parang ayaw mo ko kausap." - Nagtatampong sabi niya. Hula ko naka pout to ngayon. HAHAHA.

"Ang OA neto eh. Sabi naman kasing nagtatanong lang." - Medyo mataray kong sabi. Sarap niya inisin haha.

"Ge ganyan ka naman Lein. Minsan na nga lang tayo mag usap parang ayaw mo pa ako kausapin." - Leche! Ang drama! HAHAHAHAHA.

"Quit it. Nagtatanong lang ako. Masyado mong dinadamdam eh. Kung magdadrama ka lang, ge. End call ko na ah? May imi-meet pa ako ng 6:00 pm. Bye" - Ibababa ko na sana kaso bigla siyang sumigaw.

"Hoy Vanessa Lein! May lalaki ka noh? Sinasabi ko sayo, pag nalaman ko kung sino lalaki mo. Lagot ka sakin!" - Langya! Bakit ba napaka BIPOLAR NIYA?! ARRGGHH.

"Hoy din, Keileb Rein! Para sabihin ko sayo. Wala akong lalaki! Hindi ko gawain yan! Makabintang ka naman! Ikaw lang kaya mah—" - Naputol sasabihin ko. Omg.

"Oh. Bakit hindi mo tinuloy sasabihin mo?" - Natatawang sabi niya.

"W-wala naman akong sinasabi ah." Nauutal kong sabi.

"HAHAHAHA." Tumawa lang siya. Kainis to.

"I hate you. Tawa pa." Inis kong sabi.

Narinig ko siyang nag"Aww" sa kabilang linya.

"You hate me?" Nagtatampo niyang tanong. Pagtripan nga.

"Yes. I hate you." I said seriously trying to stop my laughter.

"Hays." Him.

Silence.

"I'll be your crying shoulder, and I'll be, the greatest love of your life" - Kinakantahan niya ako. Pero, di effective, sorry ka nalang Rein. Hindi Crying Shoulder kelangan ko. Pagmamahal ng boyfriend :(

"Everyday, everynight, I keep looking up the sky, and I say, that someday, you will wake up in my arms. And love would never end. Cause belong together, always and forever. Just call my name and I'll be there." - Medyo kinilig na ako. OMG.

"Hey, baby. Don't hate me." - He is pleasing. Baka marinig niya kasi akong humikbi eh. Kaya di nalang ako umimik. Naring ko siyang bumuntong hininga.

"Fine. Sorry  baby. I just miss you. Sorry. I'm gonna end this call now. Bye" - He said with a sad voice. Before he can end the call, I talked.

"Baby." - I called. This is the first time I called him baby. And it feels Awkward. Waah.

"Oh shit." - He cussed.

"I miss you." - I said. I really really miss him.

"Say it again." - He said. Alin? That I miss him?

"What? That I miss you?" - I asked.

"No. That I'm your baby." - He said. Ah yun lang pala eh, edi sig- WHAT?! Ayoko nga!

"WHAT?!" - Napasigaw ako. Eh paano, magrerequest nalang yun pa. Waaaaah!

"Oh cmon. Please say it again. Please baby." - Pangungulit niya. Ayoko.

"Ayoko nga." - I disagreed. Ayoko, bakit ko ba sinabi yun at the first place? Waah.

"Say it." - He is commanding me. No way!

"I said NO." - Napataas ung boses ko. Kulit eh.

"Babyyyyyy." - He is really teasing me. Wag kang bumigay Vanessa. Hayaan mo siyang mapagod!

"Say it or Let's break up." - He said straightly and seriously. SERIOUSLY?! °o°

"WHAT THE FUCK?!" - I cussed. Nagbibiro ba siya?

"I'm serious, Vanessa." - He said. Vanessa na? Hindi lein or baby. FINE!

"FINE!" - I shouted.

"I'm waiting." - He said. Panigurado lapad ng ngiti nyan. Psh

"Baby." - I said. Namumula na ako dito promise!

"Thank you. Thank you for calling me baby. Even though, napilitan kalang. It made me smile and happy. Thank you. Goodnight baby." - He said.

Ganun ba ako hindi ka-sweet sakanya? Nahihiya lang naman ako eh. Hay.

But before he can end the call. I said something. Something, na hindi pilit ang pagkakasabi.

"I love you, Baby." - After saying that, I smiled. Mahal ko siya, di ko lang masyado maparamdam.

"I love you more, Baby." - He said. I smiled to that. I really love this guy. Somehow nakalimutan ko ang mga problema ko.

~°~°~°~°~°~°~°~°

thank you sa pagbabasa ng storyang gawa gawa ng imahinasyon ko. Hihihi. THANK YOUU :)