What is Love?

Chapter 6

SOMEONE'S POV

HUH! Sige lang Keileb, sulitin mo lang ang mga oras mo, kasama ang babaeng pinaka mamahal mo. Dahil malapit na dumating ang araw na iiwan mo din siya. HAHAHAHA. Malapit na Keileb, malapit na.

"Babe, do I really need to do this?" - Tanong ng kausap ko.

"Yes you have to." - Sabi ko sa lalaking kausap ko.

"Pero, bakit kaylangan pa? Di ba pwedeng hayaan nalang natin ung babae? Yung lalaki nalang." - Nakakairita talaga tong lalaking toh eh. Pasalamat siya mahal ko siya.

"Look babe, they need to pay for me. For my family. For the two of us. Just do what I say, okay?" - I said. Napabuntong hininga siya. Sorry, but, this is my Revenge.

Huh! This is just a start of my painful revenge. Sisiguraduhin kong magdudusa ka Keileb Rein Pierre. Nagsisimula palang ako.

VANESSA'S POV

Andito ako sa Bench. Madaming tao dito. Nakaupo ako sa isa sa mga bench, naalala ko yung mga nangyari last week. Grabe lang talaga. Pero, kailangan ko libangin ang sarili ko. Nag-iisip ako ng mga pwede kong gawin habang wala si Rein, ng biglang may tumabi sakin. Isang unknown person. LOL

"Hi! Paupo ako ah. No vacant seats na kasi eh." - Nakangiti niyang sabi. Nag-nod nalang ako sakanya. Wala ako sa mood makipag-usap.

"Nga pala, I'm Kenneth. Kenneth Monterey, but you can call me Ken :))" - Pagpapakilala niya. Kenneth? Cute. Bagay sakanya, cute din kasi siya. Luh? Anong sabi ko? °O° Nako naman Vanessa. Nawala lang si Rein, humanap ka na agad. Tsk tsk tsk

"Ahh. Vanessa Lein Pierre. Vans nalang." - Pagpapakilala ko sakanya.

"Ah. Vanessa, cute name. Bagay sayo :) Nice to meet you Vans :)" - Inabot niya kamay niya para makipag-shake hands sakin. Inabot ko din naman ung kamay ko.

"Nice to meet you too Ken :)" - Infairness. Ang lambot ng kamay niya. HAHAHA. Lumalandi ka na ngayon Vanessa ha -_-

Ngumiti siya ng matamis. Nginitian ko din siya. Ang cute niya pala talaga. HAHAHAHA.

Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan. Ang dami namin napagkwentuhan. Mga Likes and Dislikes namin. Nalaman kong nag-aaral din pala siya sa Eurondon. Wahaha. Edi lagi ko na siyang makikita. That's nice ;))

"Mag-gagabi na pala. I need to go home na. Paano ba yan, una na ako Ken. Thanks sa time. Next time ulit." - Nakangiti kong sabi sakanya. Nawala yung mga problemang iniisip ko ngayon dahil kay Ken. And I'm thankful for that :)))

"Hatid na kita Vans." - Suggest niya. Kapag tumanggi ako, parang nakakahiya naman, kasi sinamahan niya ako buong araw, tapos tatanggi ako sa simpleng suggestion niya.

"Uhm. Sure. No problem." - Tumayo na siya at, naglakad nalang kami pauwi sa bahay. Somehow, I feel comfortable with him. :)

"Dito na ako, so, bye na. Kita nalang sa school." - Paalam ko sakanya. Papasok na sana ako sa loob, kaso bigla niya hinawakan kamay ko.

"Uhm. Bakit?" - Nagtataka kong tanong.

"Uhh. Can I have your phone number?" - Nahihiya niyang tanong. Natawa ako kasi namumula siya. HAHAHA.

"HAHA. Sure. Akin na phone mo." - Inabot niya naman tapos tinype ko na ung number ko. Nag-paalam na kami sa isa't isa.

Dumiretso na ako sa kwarto. Ang cute niya :)) Nakahiga na ako sa kama ko, ng biglang tumunog yung phone ko.