CRUEL DESTINY

SPECIAL CHAPTER

Ang akala kong magandang pangyayari ay kasinungalingan pala.

Yung panahon na tinatakasan ni Ate Vianesse ang mga kalaban ay nabunggo siya ng bus ,Hindi talaga siya tunay na naka rating sa bahay, patay na siya nung araw na iyon ,patay na siya ng ikasal, patay na siya bago pa mamatay si Grey patay na siya...patay na sila ni Miguel.

Nung araw na binubugbog si Miguel naka survived siya pero kasi na damage ang brain niya sa ginawang pag hampas ng mga kalaban niya,paanong ang lahat na akala koy kasama ko sila ay isang kasinungalingan lang pala.

Si Ate Vianesse ,Si Miguel,Si Rex...silang lahat nakikita at nakakausap ko sila...nahahawakan ko rin ,marunong masaktan paanong patay na silang lahat at ang masakit ....wala na rin siya,wala na rin si Grey paano pako ngayon ,nuong araw na nawala si Grey ay araw na nag paalam ang mga taong ito.

Ang mga katawan nila ay sa ibat ibang paraan ko nakita.

Ang meron na lang ako ngayon ay ang pamilya ko at si Kuya Josh ,wala na silang lahat.

Dahil ba iyon sakin?Konektado ba silang lahat sakin?Anong nangyari bakit nila ko iniwang lahat!?

Sana ako na lang ang nawala para naman hindi ko nararamdaman ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

Bakit ko dinadanas ang lahat ng ito?Bakit kailangan ako?Mahina ako at Hindi ko kayang matagalan ang ganitong sitwasyon.

Pakiramdam ko lahat ng taong nagiging involved sakin ay nawawalang lahat.

Bakit gantong ka saklap ang mundo sakin?

Bakit sila pa ang nawala ,ang mga inosenteng tao sa buhay ko?!

Pinahid ko ang luha ko at tinanawan ang langit ,ang liwanag at ang ganda parang gusto kong sumunod sa kanila.

Pagod na kong lumuha.. Pagod na kong makakita ng namamatay ...pagod na kong maiwan....Pagod na ko sa mga nangyayari...Pagod na ko sa lahat ...Pagod na kong lumuha.

I deserve to be happy and its my choice.

I don't want to be alone anymore.

Ayoko ng maiwan...Ayoko...na.

Kaya kong lumuha pero marunong din ako mapagod.

Isang tao na lang ang natitira sakin at iyon ay si Kuya Josh pero natatakot ako na iwan niya din ako.

Inihakbang ko ang mga paa ko at dinungaw ang baba mula dito sa taas.

Napaka baba siguradong pag bumagsak ako dito Hindi nako mabubuhay pa at Hindi na ko makakaramdam pa ng kahit na anong sakit muli.

Tama na yung isang sakitan lang ,para Hindi masyadong masakit,kasi pag paulit ulit mas lalo lang iyong masakit at paulit ulit lang iyong sasakit.

Gaya ng nararamdaman ko ngayon ,Ang pakiramdam na ako lang ang nakakaramdam.

Tumunog at phone ko kaya naman natigil ako sa pag iisip ng malalalim na bagay.

On phone:

Reyly ,where are you?

I'm in the middle of everything!