"One Venti Caffé Americano, please wait na lang po, Sir Just Grant"
"How did you know?" Gulat na tanong ko sa kahera. Pero nginitian lang ako nito at hindi sumagot.
Ilang minuto na ang nakakalipas ng ma-iserve ang in-oder ko ay may naglapag naman ng menu sa table na ino-occupy ko. Pag angat ko ng ng tingin ay hindi ko inaasahang siya ang mag aabot mismo sakin non. Nang makabawi ako sa gulat ay tumikhim muna ako bago magsalita.
"Hindi ko maalala na pinapakuha ko 'yan, I already ordered, so if you excuse," tiningnan ko muna ang nameplate niya bago magtuloy ng sasabihin "Ms. Milley get out of my face." Dugtong ko dito sabay alis ng tingin sa mukha niya. I know I'm being rude to her, but what can I do? Hindi ko alam kung paano siya kakaharapin.
"Well sir, first of all, alam kong hindi mo to pinakuha, but since you are our consistent customer for two weeks straight, not just once a day but three times a day, unfortunately, that makes you our regular customer, that's why we will give you a free from this menu, just tell me and I will get it for you."
Nakuha nito ang atensyon ko ng sabihing may free daw, kaya naman agad akong napatingin sa kanya.
"Ohh, what ever I want? You will give it to me?" I said with a smirk on my face.
"Yes, Sir, paulit-ulit?" Sagot nito sa akin ng may pekeng ngiti sa labi.
"What if, I take you out, for a date?" Sabi ko, just to tease her. And her reaction is priceless. Pft, so cute.
"Sir, mawalang galang na ho no? Pero baka ma-ihambalos ko ho sa inyo itong hawak kong menu card kapag hindi ho kayo umayos."
"What? I'm serious." Sagot ko dito. Well yes, totoo ang sinasabi ko, since andito na din naman siya, grab the chance.
Pero hindi yata naniniwala sakin ang babaeng nasa harapan ko, dahil kung nakakamatay lang ang masamang tingin kanina pa kong nakahandusay dito sa sahig ng cafe nila.
"Ginagago mo ba ako, lalake?"
Tsk! Paano ba kasi manuyo ng babae? O kung babae ba talaga to? Baka naman dating lalaki to na napag-trip-an na magpa trans gender?
"Do I look like, gago to you?" I answered her in my most serious tone. And I notice she gulped. Maybe scared? For what? Hindi naman ako nangangain ng tao ah?
Pero saglit lang pala yon, dahil bumalik na naman siya sa pagiging matapang.
"Yes. Mukha kang gago, dyan kana nga. Wala ka ng libre!"
"Wait! Seryoso nga kasi ako, we have something to discuss. Are you free tonight?" Habol ko dito dahil ang bilis nyang maglakad.
"Yes, Sir. Available po siya tonight." Singit nung babaeng kahera.
Nakita ko namang pinanlakihan ito ng mata ni Milley.
"Manahimik ka Grace o sasakalin kita."
Nagtitimping sagot ni Milley sa ka-trabaho nito.
"E kasi naman, pakipot mo pa, ang gwapo na nga ni Sir oh, di kana lugi."
"You know what, tama ka. Hindi pa ba nag kaka boyfriend to?" Singit ko sa kanilang dalawa habang nakaturo kay Milley ang kamay ko at natatawa sa tanong ko.
Nakakatuwa lang dahil mukhang mas napikon pa ata si Milley sa tanong ko at sa tawa nung babaeng kahera, namula din ang mukha nito na parang nagpipigil ng galit.
"Shut up! Mr. Antipatiko!. And you, young lady, kung tawagan ko kaya si tito, to tell him na nadito ka sa puder ko? Alalahanin mo, isang taon ka ng nagtatago sa kanila."
BINABASA MO ANG
BACHELOR 1: Grant Aragon
General FictionBS1 Grant Aragon, who only loves his freedom. He didn't want commitment to anyone. For him, being in a relationship to someone else is like a chain that holds his neck. Not that he didn't believe in love, it's just that marriage is not his thing.