Reg's POV
Yehey. Umaga na. Thanks Kay Lord at nagising pa ko.
Bumangon na ko at 'doing my daily routine' na.
*Beep.Beep
"Ma alis na po ako!!" sigaw ko at umalis na.
Papasakay na ako ng traysikel ng may naalala ako.
"Ay! Kuya wait lang!" Bumalik na ako at naghanap.
Nasa ilalim sya ng kama.
Lumabas na ko at pumasok na sa trycicle.
"Ay, wala pa sya. Buti na lang"
Maganda sang umaga ko...alam ko yun.
Andito na kame sa tapat ng bahay ni gung gong.
" Tabe -_-" bored look nyang sinabe yun.
Hindi ba sya marunong ngumite? Grabe parang lageng byernes santos ang umaga nya.
Umusod ako at umayos ng upo. Para makapasok sya at umupo.
A
W
K
W
A
R
D
Yan tayo eh.
After 10 decades..
.
.
.
Sa school
Pumasok nako ng gate pagkababa ng pagkababa ng service ko.
"Uy friend may assignment ka sa values?" Si Jayvee sinalubong agad si moks. Panu ko nalaman? Simple lang, sa daldal ba naman ni Miles panu di ko malalaman. Sa sobrang nagagwapuhan si Miles dun sa Jayvee na yun. Sus, di hamak na mas gwapo pa din naman si moks dun. Ay peste! Naiisip ko pa yung mga ganung bad words.
<----------jayvee's photo at the side
"Bad reg! bad reg!" Yan na-slap ko tuloy ang sarili ko. Napatigil ako nung narinig ko yung sinabe ni Jayvee.
"Poblema nun? kelan pa sila tumanggap ng baliw na estudynte dito sa LFCA?"
0______0 my eyes widened. Ako ? Baliw? As in crazy?
"Meron ba? -_-" Singit ni moks. Bored look nyang sagot kay Jayvee. anu kaya topic nila yung values o yung baliw?
"Magtatanong ba ko kung wala? Tsaka kelan pa naging sagot ang tanong sa isa pang tanong? Ha!?" hala galit yata si Jayvee
"Anu ba tinanong mo?" irita na ang boses nya. Grabe naman to, umagang umaga psh.
"Arggg. Wala!" Nag walk out si pare. Tsk tsk.
Naglakad na ako papunta sa room namen. Nakita ko si Miles na nakadungaw sa pintuan, nakatulala. Sino naman kaya ang tinititigan neto?
Tinignan ko naman, sus si Jayvee lang naman.
Pumasok na ko at alam kong hnd nya ako napansin. Psh.
…
Matapos ang hell day, masaya na dapat ako, pero may isang announcement ang ipinatupad ng prince-epal namen. Tss. Walang magawa.
"Students, alam nating malapit na ang christmas kaya, napagisip isip namen na magkaroon ng special number kahit papaano." Okay anung kalokohan ng prinsipal namen?
"para sa special number, hands play ang gaganapin, kung sino ang gustong sumali mag palista na lang sa advisor nyo. That's all. You can now go home."
Tumuloy na ako sa trysikel at hinitay si moks. Kakupad naman, pagong lang.
"Tabe. -_-" As always, magic word nya pagdating sa trysikel, at automatic na tatabe talaga ako.
"K."
.
.
.
.
.
.
.
.
Hay, ang sarap ng simoy ng hangin, strawberry flavor. Yiks, ang corny.
Malapit na kame sa bahay nila.
Ilang kanto na lang.
5...4...3...2...1.
"Salamat kuya." Sabe nya habang papalabas.
"Uy wait!" pahabol ko.
"Anu?" bored nyang sagot.
"Wait."
"..."
"Eto oh." Abot ko ng ballpen sa kanya.
"Bat na sayo?" pagtataka nya.
"Malamang wala sayo" Sabat ko sa kanya.
"Ge." sabay pasok sa gate nila.
Haist, ganun lang yun?
Wala yata sa mood.
Tss. Makauwi na nga.
...
Nakauwi na kosa bahay at naalala yung hands play. Grabe sobrang saya ko at nakasama ako sa slot ng hands play. Panu ba naman 10 every grade level. Kaya sobrang kong happy.
Kaya mag daydream namuna ko.
(A/N: sorry sa sobrang tagal ng pag update. Ngayon lang yan at baka next update sobrang tagal na.. haha jk. Enjoy lang po. Vote. Comment. Like.)
BINABASA MO ANG
My Ultimate Crush, My Ultimate Enemy
Ficção AdolescenteA story between two haters. Nagsimula ang story sa galitan. Dito matutuklasan ang pag kaibig ng isang nobody sa isang dakilang enemy