Sonraki Gün
Şuan yatağıma oturmuş saçlarıma bakıyorum. Cidden hoşuma gitmişti ama böyle ben kendimi sanki ben değilmişim gibi hissediyordum.
Yaklaşık 2 dakika daha bu düşüncelere kafayı yorduktan sonra- deprem mi oluyor bana mı öyle geliyor?
Hayır. Deprem değil. Şuan daha çok pantolonumda bir titreme var gibi. Telefon!
Telefonumu cebimden çıkarttığımda ekrandaki yazıya baktım. 'Kankilettokokoloşkom arıyor...'
"Alo?" dediğim an heyecanlı bir biçimde anlatmaya başladı.
"Acilen oraya geliyorum balkonun kapısını aç." dedi. Ben bir şeyler anlatacak sanarken kız emir verdi.
Küçüklüğümüzden beri hiç kapıyı kullanmadık biz. Evlerimiz yan yanaydı ve onun odasındaki balkonlanbenim odamdaki balkon birleşikti. Tabi aradaki betonu saymazsak.
Gizem ve ben özellikle 7 yaşındayken sürekli balkondan balkona birbirimizin odasına geçerdik fakat annelerimiz bu durumun tehlikeli olduğunu düşündükleri için balkonları pencereyle kapatıp -sanki tek bir balkon varmış gibi- aradaki betonu ellememişlerdi. Böylece geçişlerimiz daha kolay oluyordu.
Ben balkon kapısını açtım ve tekrar yatağa oturdum. Yatağa oturduğum an yanımdan flash gibi geçip çalışma masasının yanındaki pufu aldı ve yatağın yanına sürükleyip oturdu. Tüm yaptıkları 2 saniye sürdü diyebilirim.
Ben tam ağzımı açacakken o konuşmaya başladı. "O saçlarının hali ne? Hani biz sarışın kızları sevmezdik. Hatta saçımızı sarıya boyatmamaya söz vermiştik. Ayrıca dün geç saate kadar neredeydin? İnsan bir arar söyler yok benim arkadaşım merak etmesin der. Ayrıca ben senin kadar sakar birini görmedim. Başındaki o saçma şey ne? Ha bir de kafanı kırdın ama bana söylemedin. Ben senin kankan değil miyim? Hani birbirimizden bir şey saklamak yoktu? Trip is loading... Ve trip tamamlandı!" dedi acayip hızlı bir şekilde ve sonra da direk arkasını dönmek yerine pufu da döndürdü.
Yine tam konuşmaya başlayacaktım ki yine telefon çaldı. 'Bay Ukala arıyor...'
Yazıyı görünce isteksizce açtım. "Ne var Berk?"
"Sana parti için bir şeyler almaya gidecektik unuttun mu?" Doğru. Bugün alışverişe gidecektik ve benim tamamen aklımdan çıkmıştı.
"Ben onu unutmuşum," dedikten sonra saate baktım.'12.23
"Bir saat sonra bizim evin oraya gelsen. Olur mu?"
Onu göremesem de kafasını salladığını hissetmiştim. "Peki tamam ama sadece 2 dakika bekleyip giderim." dedi ve suratıma kapattı. Mal!
"O kim?" dedi tribini unutmuş Gizem.
"Anlatıcam ama kısa kesicem. Sözümü kesme. Yoksa bense seni keserim."
*50 dakika sonra*
"Böyle işte." diyerek saate baktım. 10 dakikam kalmıştı ve ben anlatmayı yeni bitirmiştim.
"Hadi sen evine git ben de giyinip çıkayım."
"10 dakikan kalmamış olsaydı ben seni prenseslere çevirirdim ama neyse." diyerek balkona doğru yöneldi. Kapının koluna elini değdirdiği an kafasını çevirmeden "Hadi öptüm by."dedi ve kapıyı açıp gitti.
Giderken arkasından kapıyı kapatmamıştı. "Kapısız köyden mi geldin lan. Kapıyı kapatsana!" diye bağırdım. Tabi ki umursamadı!
Dolabı açıp rastgele 2 parça kıyafet çıkarıp giydim.
