Chasing The Truth

Truth Three

Hindi na ako kinausap ni Dad pagka tapos nang nangyari kanina. Pumunta nalang kami ni 'Mama' sa visitor area.

Dad decided na hindi i publicize ang pag kamatay ni 'Callista'. Good thing because everything turn into place. Nalaman ko na pinsan pala ni Dad ang doctor kanina, kaya pala pamilyar saakin.

According to Maddie's medical record she cut her wrist deeper and deeper reason why her veins got damage too, most painfully is when she drown her self on the bathtub full of water. I cried so hard enough. I can't even imagine why she would do that!

"Anak, sabi saakin ng Daddy n'yo na ipapacremate niya ang katawan ni Callista. Ganoon din ang gusto ko sinabi ko sa kan'ya na kung pwede ay saatin muna ang katawan ni Callista mabuti nalang at hindi na umalma ang Daddy n'yo, akala ko aalma siya...."

"Ang saya isipin na makakasama na natin ang kapatid mo kaso nga lang ay sa masakit na paraan, kung kailan namatay siya tsaka pa tayo magiging kumpleto." Tila ba may sumaksak na punyal sa puso at sa sobrang pag ka baon nito mas lalong nag dudulot ng sakit.

"Kung buhay ba siya may pag kakataon din ba na makasama natin siya? Bakit hindi mo siya kinuha nang may pag kakataon ka pa?" I ask my anguish.

"Hindi ba napag usapan na natin yan noon na kaya hindi ko siya makuha sa Daddy mo ay dahil tinatakot niya ako na sa oras na tangkain kong kunin siya sa kan'ya ay ilalayo niya pa ito saakin. Maraming beses ko nang tinangkang kuhain sa kanya si Callista ang kaso nga lang ay maraming mata si William kaya nawawalan ako nang pag kakataon at nahuhuli." Malungkot nitong sabi.

"Hanggang saglit na bisita lang ako sa kaniya. Hanggang pangako na kukunin siya. Habang tumatanda si Callista alam kong naiinip na siya. Habang tumatanda si Callista ay mas lalong lumalayo ang loob niya sa akin." Tumulo naman ang luha ko sa sinabi. The truth has been told but it wasn't enough to ease the pain.

"The damage had been done. She died." I said breathlessly.

Pag katapos nang araw na iyon ay sinabi saakin ni Mama na sa hotel nalang daw siya mag papalipas ng gabi o ilang araw depende saakin, sabi niya ay ihanda ko na raw ang gamit ko para sa pag balik namin sa Cebu. It was my first time.

"Ingat ka, anak. Mag kita nalang tayo sa airport ha!" Sabi nito bago tumingin kay Dad na nasa likod ko. Hawak ko ang pot ng ashes ni Maddie.

"Let's go, Maddie." I gave my Mama a warm smile bago pumasok sa kotse.

Nang makapasok ako ay nakita ko sa glass window na nag uusap ang dalawa, mabuti nalang at wala na si Mommy dito.

Napatingin ako sa hawak ko. I smiled.
Pahiram muna ng buhay mo Maddie ha, wag ka mag alala hindi ako gagawa ng ikakasira ng pag katao mo. Gusto ko lang malaman ang katotohanan at kapag nalaman ko iyon ay pag babayarin ko ang sangkot dito tao man sila o hayop. Pag ka tapos nito ay aalis na rin ako at hindi na muling babalik. Pangako iyon Maddie.

"Tara na Elias," utos ni Daddy nang makapasok at nakaupo sa tabi ko. Lumingon naman ako kung saan sila nag uusap kanina. Nakita kong naka tayo  si Mama roon, Nang makita niya akong nakatingin ay ngumiti ito at kumaway. Ngumiti rin ako at binigyan siya ng maliit na kaway habang palayo ang sasakyan.

"How long will you stay on our house?" Medyo nagulat naman ako sa biglang tanong ni Daddy. 'Our house'? Gusto kong umirap.

"Uhmm..." Kelan nga ba?

"Depende po uhmm kay mama?" Nagugulang sabi ko.

"You're mother told me na it's up to you kung kailan kayo aalis papuntang Cebu." seryosong sabi nito at lumingon saakin na parang hinuhuli ang magiging reaksyon ko.