Random Thoughts

When your Inspiration became your Destruction

When your inspiration became your destruction. Is it possible? Here's my opinion about this.

My family, my parents, has always been my inspiration in everything I do, especially on my studies. Simula nung tumuntong ako'ng Kinder, wala na akong ibang inisip kundi ang mag-aral ng mabuti at makakauha ng matataas na grades para maging proud sa'kin ang parents ko especially yung Tatay ko. Ang sarap kasi sa pakiramdam na ipinagmamalaki ka ng parents mo. Hindi kame mayaman kaya gusto kong yumaman paglaki ko para matulungan ko ang parents ko. Elementary to High School, bahay at school lang ang daily routine ko, wala akong social life. Mag-aral ng mag-aral lang ang ginagawa ko. Eto kasi yung disadvantage kapag nasa 1st or top section ka, lahat ng nangayayari sa loob ng silid-aralan nyo ay puros competition. Nung tumuntong ako ng kolehiyo, dun ko narealize na normal lang pala ang mag-cheat XD (Hahaha) Naging light sa akin ang college years ko, hindi na kasi ako grade conscious. Kahit anong grade okay lang sakin basta pasado. Dito din ako nag-simulang magkaroon ng socila life (not night life) Natutunan ko na din i-enjoy ang buhay teenager ko pero syempre nandun pa din ang mga limitations. I explore the world, I discover new things and I met new friends. That's what I thought.

I'm now on my  4th year College, isang taon na lang at gagraduate na ako kaya lang, dumating ako sa puntong ayoko nang mag-aral. Nakakatamad din pala lalo na kung ang itinuturing mong inspirasyon ang syang unti-unting sumisira nito. I used to have a happy and supportive family pero ngayon ewan na. Yung feeling na imbes na supportahan ka nila, sila pa 'tong against. Of all people? Tsk. Tapos lagi pang nag-aaway sino naman magkakaroon ng gana mag-aral kung ganyan ang nagyayari sa bahay diba? Being the youngest is not that easy, ang taas ng expectation ng pamilya mo sayo. Nakaka-pressure lang. Minsan nga parang ayokong nang grumaduate kasi natatakot ako sa pwedeng mangyari sa'kin. What if hindi ako makakahanap ng magandang trabaho? Ayokong maging tambay sa bahay. Hindi ko kakayanin ang disappointment ng pamilya ko sakin, I'd rather die. Well, ilang beses ko na din naman naisip ang magpakamatay pero hanggang dun lang yun, hanggang pag-iisio lang yun. It's a sin. Hindi man ako pala-simba, I still belive that there's a Supreme Being above.

When your Inspiration became your destruction (destroy). In my case, my family is my inspiration pero dahil sa mga nangyayaring hinid maganda, ito rin ang unti-unti sumisira sakin. My family can either make or break me but it's up to me kung anong gusto ko. Always look at the bright side 'coz at the end of the day, all the decisions is on you. If you let it break you, it's your choice. If you let it make you, it's also your choice. See? Life is a choice. No one's gonna help you except yourself. They may guide you but they can never help you. It's only you againts the world. You Only Live Once, enjoy every bit of it so that regrets can be avoided. 

-

Tae! Hindi ko na alam kung ano yung mga pinagsasasabi ko dito XD Sarreh ^_^V

RimaÜ