Kim Namjoon 'A Dangerous Boyfriend' (Greek BTS FF)

Κεφάλαιο 1ο: Πρόλογος

Namjoon's POV

12 Σεπτεμβρίου του 1994, η μέρα που γεννήθηκα μερικές φορές εύχομαι καλύτερα να μην είχα γεννηθεί ποτέ γιατί ποτέ μου δεν πήρα αγάπη από κανέναν ούτε καν από την ίδια μου την μάνα η οποία με παράτησε μόλις τεσσάρων ημερών με τον πατέρα μου ο οποίος κατάντησε αλκοολικός και με κακοποιούσε συστηματικά.

Flashback (στην ηλικία των έξη ετών)

Είμαι κλεισμένος μέσα στο σπίτι διότι ο πατέρας μου δεν με αφήνει να πάω ούτε σχολείο και κάθομαι κάτω στο πάτωμα και κλαίω με λυγμούς εκείνη την στιγμή με τραβάει ο πατέρας μου από το ένα μου χέρι και με πετάει κάτω στο πάτωμα, εγώ δεν αντιδρώ και το μόνο που κάνω είναι να κουλουριαστώ κάτω στο πάτωμα και να δέχομαι να χτυπήματα που μου δημιουργεί με το άδειο μπουκάλι suju που κρατάει στο άλλο του χέρι ενώ συγχρόνως μου φωνάζει.

Πατέρας: Είσαι ένας άχρηστος! Δεν αξίζεις να σε αγαπήσει κανένας! Να πεθάνεις, αυτό σου αξίζει!

Μόλις το μπουκάλι από το suju διαλύθηκε τελείως πάνω μου γεμίζοντας όλο μου το σώμα και το πρόσωπο με πληγές από αίμα το οποίο έτρεχε από τις πληγές γεμίζοντας με παντού με αίματα αυτός έφυγε αφήνοντας με μόνο μου εκεί σε αυτήν την άθλια κατάσταση και μην μπορώντας να κάνω τίποτα

Flashback END

Μόνο ένα άτομο με αγάπησε πραγματικά και εγώ κατάφερα να το πληγώσω και αυτό με το χειρότερο τρόπο, ίσως ο πατέρας μου να είχε όντως δίκιο και τελικά να μην αξίζω την αγάπη κανενός ανθρώπου, μερικές φορές αναρωτιέμαι τι να κάνει, αν είναι καλά, έχω ακούσει ότι έχει γίνει πολύ γνωστή ηθοποιός, της εύχομαι να είναι καλά και να κατάφερε να ξεχάσει εκείνη την νύχτα και το κακό που πήγα να της κάνω!

Namjoon's POV END

Violet's POV

Είμαι στο καμαρίνι μου και περιμένω να με φωνάξουν για την επόμενη σκηνή που έχω να γυρίσω, έχουν περάσει τρία χρόνια από εκείνη την νύχτα και ακόμα παλεύω να την ξεχάσω αλλά ίσως να μην τα καταφέρω και ποτέ γιατί δεν μπορώ να βγάλω με τίποτα τον Namjoon από το μυαλό μου, αναρωτιέμαι αν είναι καλά!

Μερικές φορές μου περνάει από το μυαλό η ιδέα να περάσω από το μικρό υπόγειο δωμάτιο-διαμέρισμα που έμενε αλλά διαγράφω αυτήν την σκέψη κατευθείαν από το μυαλό μου, γιατί ίσως φοβάμαι μην τυχών δεν το δω μόνο του και αυτό κάνει την καρδιά μου να πονέσει ακόμη περισσότερο για εκείνον αλλά αυτήν την στιγμή ακούγεται η φωνή του μάνατζερ μου που με φωνάζει ότι πρέπει να πάω να γυρίσω τις σκηνές μου.

Μάνατζερ: Violet σε τρία να είσαι έτοιμη! Βγαίνεις!

Εγώ: Είμαι έτοιμη! Έρχομαι (του φωνάζω και σηκώνομαι από την καρέκλα μου και φεύγω).

Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας, ελπίζω να σας άρεσε! Επίσης όπως ήδη σας είπα και στον πρόλογο (πρωταγωνιστές) αυτήν η ιστορία θα είναι αρκετά πιο σκοτεινή από ότι το Broken Fate, νομίζω αυτό το καταλάβατε και μονοί σας από αυτά που διαβάσατε!

Εσείς μην ξεχνάτε να ψηφίζετε/σχολιάζετε και εμείς τα λέμε!