~ 18

95 9 8
                                    

"N-nasıl olur?"

"Şuan Taehyung Hyung ve Hoseok Hyung onu bulmaya gitti.Havaalanına gidiyormuş.Amerika'ya."

"Evleneceklerdi Jungkook.Neden onu öldürsün?Aklım almıyor."Jung Woo benim beş senelik arkadaşımdı.Babamın işlerini almadan önce de tanıyordum.Şaşkındım.Cidden.Jin konuşmaya başladı.

"Peki Han Byul olayı ne olacak?"olayı?Tanışıyorlardı.Nerden bilmiyorum.Ama aralarının iyi olmadığı çok belliydi.

"Onu bir güzel benzetmem gerektiğini düşünüyorum."

"Neden?"

"İlk olarak seni öptü.İkincisini söylemeyeceğim.Bilmene gerek yok."

"Bence bilsin.Böylece ondan uzak durur."dedi Jin.

"O da doğru.Han Byul büyük ablamı öldürdü."

"Ne dedin?"

"Yani dolaylı olarak öldürdü.Ablam onun yüzünden öldü."

"N-nasıl?"tanıdıklarımı aslında tanımıyormuşum.Hepsi pisliğin önde gideniymiş meğersem.

"Ablamla sevgililerdi.Kavga ettiler.O-o ablamı itmiş ve ablam..."

"Tamam Jungkook."bıraksam neredeyse ağlayacaktı.

"Çıkıyor musun?"dedi Jin.

"Evet."

"Nereye?"

"Ha Yoon sen bir yere ayrılma Jin Hyung göz kulak olur."

"İyi de nereye?"

"Han Byul'u bulacağım."

"Ben de geliyorum."

"Gelemezsin.Hyung sana emanet."Jin başıyla onayladı.Kapıya ilerlediğinde peşinden gittim.Bana döndü.

"Ha Yoon...Seni seviyorum biliyorsun."

"Biliyorum."

"Peki sen de beni seviyor musun?"

"Evet."

"O zaman bana bir söz ver."

"Jungkook niye veda eder gibi konuşuyorsun?"

"Bana bir şey olursa hayatına devam et.Mutlu ol.Yuva kur ve kendine dikkat et."

"Jungkook sana bir şey olmayacak."burukça gülümsedi ve yaklaşıp beni öpmeye başladı.Öpüşüne karşılık verdim.Ayrıldıktan sonra nefes aldı ve tekrar öptü.Bu sefer öpüp geri çekildi.

"Jungkook.Seni seviyorum."yine gülümsedi.Daha önce bu kadar güzel gülümsediğini fark etmemiştim.Hızla boynuna sarıldım ve kokusunu içime çektim.O da sarıldı.Bir süre öyle durduktan sonra kapıdan çıktı.Arkamı dönmemle Jin'i gördüm ve korkuyla yerimden sıçradım.Ellerini göğüsünde bağlamış ve duvara yaslanmıştı.

"Ödümü kopardın."

"Cidden ne kadar vıcık vıcıksınız.Bir ara patlamış mısır almaya gidecektim.Romantik, dram filmi izliyordum resmen."gözlerimi devirdim ve cevap vermeden salona ilerledim.

"Hey büyüklerine göz deviremezsin."hızla arkamı döndüm ve dil çıkarttım.

"Bu ne şimdi sen mafya mısın bebek mi?"

"Oppa."dedim tatlı bir ses tonuyla.Aynı şekilde devam ettim."Lütfen beni kızdırma."

"Tamam.Tamam bir şey demedim.

.

.

Yaklaşık iki saat geçmişti ve Jungkook ortalarda yoktu.

"Oppa."Jin koltukta rahat rahat uyuyordu.Adama bak ya şaka gibi."Oppa!"bağırdım.

"Üf ne var ya?"

"İki saat geçti hala ortalarda yok.Ne yapacağız?"

"Gelir birazdan."gelsin gelsin de sağlam gelsin.Telefonumun çalmasıyla hızla koştum.Jungkook olabilir diye.Ama arayan Hoseok'du.Açtım.

"Ha Yoon.Jungkook'a ulaşamayınca seni aradım.Jungkook nerede?"

"Yok."

"Hala gelmedi mi?"

"Nasıl yani?"

"Yoldaydı.Arabadaydı yani."Diğer çalan telefona baktığımda Jin'in telefonunun çaldığını gördüm.Jin telefonu açtı.

"Kim aradı?"

"Hastaneden arıyorlarmış."

"Hastane?"

"Kim dediniz?Jungkook mu?"hızla ayağa kalktı.Telefondan Hoseok konuşmaya başladı?

"Ha Yoon bir şey mi oldu?"

"B-bilmiyorum."

"Jungkook kaza yapmış."korluyla telefonu yere düşürdüm.Telefondan Hoseok'un sesi geliyordu.

"Ha Yoon.Ha Yoon."

"Hangi hastanede?"

"Yonsei"

Hızla toparlandım ve telefonu yerden aldım.Kapıya yöneldim.Montumu ve çantamı alarak kapıdan çıktım.

Jin de çıkıyordu.

Ayakkabılarını giyiyordu ama kaybedecek vaktim yoktu.Geçen taksitlerden birine bindim.Hastaneye geldiğimde parayı ödedim ve hızla acil bölümüne girdim.Etrafta onu aramaya başladım.Sonunda bir sedyede yattığını ve etrafında doktorlar olduğunu gördüm.Korkarak oraya ilerledim.Doktorun biri kalp masajı yapıyordu.Yüzü kan içindeydi.Kalbi atmıyordu.Doktor kalp masajı yapmayı bıraktı.

"Ne?Ne oldu?Neden bıraktınız?"herkes bir anda bana döndü.Doktor umursamadan yanındaki hemşireye döndü.

"Hastayı kaybettik.Ölüm saati 01:26."hızla hemşireleri ve doktorları ittim ve sedyeye çıktım.

"Ne yapıyorsunuz?Hanımefendi!"

Onu böyle kaybedemezdim.Hissetmiş miydi bunun olacağını?O yüzden mi öyle konuşmuştu?Kalp masajı yapıyordum.

"Hanımefendi hastayı kaybettik.Lütfen iner misiniz?Saçmalık yaptığınız?"

"Doktorum!"bir anda bağırdımç

"İzin veremem.İzin veremem."ağlıyordum.İlk defa ailemden sonra biri için ağlıyordum.Artık değer verdiğim birisi vardı.Ve onu da kaybedemezdim.

MAFIA/JJK(Baştan düzenleniyor.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin