Flying to reality

Chapter 1

Going home...

Destiny's POV

"rhaine handa na ba ang mga gamit mo?" tanong ni auntie

"opo handa na" sagot ko.

"oh sige puntahan mo na si danica sa kanyang kwarto sabay kayong bumaba" sabi ni auntie at lumabas sa aking kwarto.

Pinuntahan ko si danica at nakita ko syang nakahiga sa kanyang kama. Nakita ko din ang dalawa nyang luggage. ang dami naman 5 years lang naman kami sa manila eh.

"danica ready ka na bah? Pupunta na tayo sa airport" tanong ko

"oo ikaw bah?" tanong di nya.

"oo ready na di-" sagot ko ngunit hindi nya ako pinatapos.

"handa na ako sa mga gamit ngunit hindi pa ako handang iwan ang kwartong to." malungkot nyang sabi..

"Ako din ngunit 5 years lang naman tayo dun eh" sabi ko.

"ano sa tingin mo ang 5 years? 5 days? Ahhahah hindi yun ganon kadali rhaine" ani nya.

"ngunit babalik lang naman tayo eh" sabi ko.

"tara na nga naghihintay na si mama sa baba" ani nya.

"sige tulugan na kita sa mga luggage mo"sabi ko.

"sige2x" ani nya.

Kinuha ko ang isang luggage at ang bigat ano bah ang nasa loob dito mukhang mga bato yata. Pinauna ko syang bumaba dahil babalik pa ako upang kuhanin ang luggage ko.

Inilapag ko ang luggage nya sa tabi ng isa nyang luggage at agad ko naman kinuha ang aking luggage sa akimg kwarto. Sinulyapan ko muli ang aking kwarto baga lumabas ng tuluyan.

"sige pupunta na tayo sa airport nandito na ang taxi ilagay nyo na ang mga bag nyo sa likod ng taxi dalawang taxi ang kinuha ko dahil alam kong marami kayong dalhin" sabi ni auntie.

"opo" sabi ko.

Agad naman kaming kumilos at inilagay ang mga luggage namin sa taxi at saka tuluyang pumunta sa airport.

"rhaine handa ka na bang mameet ang auntie yesha mo?" tanong nya sa akin.

"hindi pa po natakot kasi ako na baka masamo ang trato nya samin" sagot ko.

Hindi ko pa nakita sa auntie yesha ngunit ang alam ko ay sya ang ikatatlo sa magkakapatid.

"hindi ganyan ang auntie mo isang pinaka mabait ang auntie yesha mo" sabi nya.

Bigla naman akong na excited ng kaunti  dahil sa sinabi ni auntie.
Sinulyapan ko si danica na natutulog sa aking balikat. Alam kaya nya si auntie yesha?

Nung dumating na kami sa airport bumili muna kami ng french fries habang naghihintay sa aming flight.

"auntie bakit hindi ka sasama?" tanong ko kay auntie..

Agad namang umiyak si danica habang kumakain sa french fries dahil sa sinabi ko.

"hindi ako sasama dahil may aasikasuhin ako dito" ani nya

"sayang naman" malungkot kong sabi.

"wag kang mag alala mabait naman ang auntie yesha mo" sabi mya ngunit malungkot parin ako.

"mama naman eh" naiiyak na sabi ni danica.

"tumahan ka  nga danica hindi ka na bata 19 years old kana" sabi ni auntie kay danica.

Agad naman tumahan si danica sa pag-iyak at sumama ng tingin kay auntie.

"oh sige na aalis na ako bye, mag behave kayo ha?" paalam nya at may biglang bomuo mg kaunting luha sa kaniyang mga mata.

"auntie naman wag kang umiyak" sabi ko.

Agad nya pinunasan ang kaniyang luha at bumaling kay danica na nag pipigil ng kuha.

"anak wag kang makipaggulo dyun ah? At bantayin mo si rhaine" malungkot na sabi ni auntie.

Agad naman bumagsak ang luha ni danica at napatango nalang ito. Maybomou din na luho sa aking mga mata ngunit pinunasan ko to agad.

Umalis na si auntie at naiwan nalang kaming dalawa. Pagkatapos ng paghihintay nami agad naman kaming pumunta sa airplane.

"fasten your seatbelts on we will be departing soon" ani ng flight attendant

Nga demonstrate ang flight attendant kung anong gagawin kapag may emergency bago lumipad ang airplane.

Tumingin ako sa bintana at tiningnan ang mga clouds. Tumingala ako kay danica na nakatutulog sa aking balikat.

Habang tumitingin ako sa clouds hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

"pstt hoi rhaine gising!" ani ni danica

Inimulat ko ang aking mata at nakita ang masamang tingin ni danica sa akin.

"h-ha??" nalilito kong sabi.

"anong ha?! Nandito na tayo" masamang sabi nya.

"ay nandito na pala tayo eh bakit mo ako pinagalitan?"nalilito kong tanong.

"ano?! Ang tagal mong gumising. Kanina pa kita ginigising" napipikon nyang sabi.

"oh eto gising na ako"sabi ko.

"oh kita ko, sige lalabas na tayo" ani nya.

"Mmm" agad ko naman kinuha ang mga gamit ko sa itaas at lumabas na kami danica agad ko nakita ang tanawin sa labas. Gabi na pala.

Nung nakalabas na kami sa airplane nilibot namin ang airport at hinanap kung sino ang kukuha sa amin, may nakita akong isang yaya at magandang dalagita na nakahawak ng sign na may nakasulat na "Danica and Destiny Were Here" agad ko nilingon si danica na nakatingin din sa yung nag hawak ng sign.

"baka sila na yan"sabi ni danica.

Tumango nalang ako at pinuntahan sila.

"nasan nakaya sila sabi ni ate mga maganda daw" narining kong sambit sa dalagita.

Lumilinga sya sa paligid na parang may hinahanap. Nung naabot ang kaniyang mga mata samin agad naman syang natigilan at tinignan ang kabouhan ko at tiningnan nya naman si danica. Naging masigla ang kaniyang mga mata na seryoso.

"HALAAA HII kayo ba si- I mean are you danica and destiny??"masigla nyang tanong na naghihintay ng tamang sagot.

"eheh yess po" nahihiya kong sabi.

"REALLLYY?? Hiiiii im yOur auntie yesha" at lumapit sa amin at niyakap kaming dalawa.

Grabe ang ganda niya ito bah si auntie yesha?? Ang ganda mukhang 16 years old pa ata.

"Hiiii AUNTIEE YESHAA!"masiglang bati ni danica sa kanyang.
 
Nahihiya pa din ako kaya ningitian ko nalang si auntie.

"hali kayoo punta tayo sa mansion nag handa ako nga mga pagkain at excited na ang twins na makikita kayo  " sabi ni auntie yesha.

"anak nyo po?" nagulat na tanong ni danica at tinignan muli ang kabouhan ni auntie.

"oo hehe" masiglang sagot ni auntie.

TWINS?!