What If? [True to Life Love Story]

The Signs Part III.

Nandito kami ngayon sa harap ng dorm ko. Kasama ko si Jean. Kapampangan pero sa Bluementrit Manila nakatira.

Nakakatawa, puro J kaming mga kapampangan.

Andito kami kasi tinext ako ni Denzio. Kuya kuyahan ko. Kaibigan ko. Tubs ko.

Pupuntahan nya daw ako. Wala lang, namiss siguro kakulitan at pagiging mean ko.

Maya maya pa andito na sila.

"Pahiram nga Chubs. Tutugtugin ko yung favorite mo" say nya habang knukuha sakin yung hawak kong gitara.

"Alin? Yung On Bended Knees?"

"Hindi, yung Marry Your Daughter"

"Ahhh."

***

Hiniram ko yung gitara ni Chubs.

"Pahiram nga Chubs. Tutugtugin ko yung favorite mo" say ko.

"Alin? Yung On Bended Knees?"

"Hindi, yung Marry Your Daughter"

"Ahhh."

Maya maya pa, kumakanta na sya.

Ang lamig ng boses nya. I'm falling all over again.

"Anong oras ka aalis Tubs?" tanong nya.

Tsk. That hurts! Kakarating ko plang, yung pag alis ko na tinatanong nya.

"Bakit? May pupuntahan ka?"

"Wala akong pupuntahan, sya ang pupunta skn"

>___< I know who is talking about, pero sana, mali ako.

"Sino?" pagkukunwari ko.

"Si Popoy"

Napakalaki ng ngiti nya. Di man nya sabihin, pero alam ko gusto nya yun! xx

"Sige Chubs, alis nko. Baka gabihin ako eh. Alam mo na, sa Taguig pa ang bahay namin"

Tumalikod ako. Nasasaktan ako. Kapag magkatext kami o nagkikita. Di pwedeng di nya babanggitin ang bwisit na yun.

I can still remember when we first met. Sa page yun ng skul namin.

She's uneasy, bothered, and worried. Yung mga status nya, puro inis. Minsan mararamdaman mo na lang na umiiyak talaga sya kahit di mo nkikita.

Nagchat ako sakanya, at binigay ko ang number ko. Kapag kailangan nya ng kausap, makikinig ako.

At eto, close na kami. At parang mahal ko na sya.

Palayo nako ng palayo sakanila. Ang manhid ni Jane, hindi man lang nya alam na mahal ko sya.

***

Jane's POV.

Umalis na si Tubs. Alam ko nasaktan sya, pero anong magagawa ko?

Dapat ba di ko na lang sinabi na pupuntahan ako ni Popoy?

No. Its okay. I'm just being honest. I want him to move on. To accept na di talaga kami pupwede.

Di ko namalayan, dumilim na pala.

"Ouy Jane! Gabi na. Hinahanap nko nila Papa nyan. Sa Bluementrit pko remember?" si Jean.

"Oh akala ko bang kikilanin mo si Kurt?"

"Eh muka namang di darating yang Popoy na yan. Di nga nagrereply eh"

"Ikaw nga magtext. Sabhin mo friend kita at di mo ko maiwan mag isa dto. Hinihntay ntn sya kamo"

Maya maya.

"Di pa nagreply sayo? Baka walang load yun" buong pag aalala ko.

"Nako ha. 7:06PM na. Pag 7:10 at wala pa yung mokong na yun, uuwi nko. Bhala kna mag isa dto" say ni Jean.

"O di kaya, humingi tayo ng sign. Kapag andito na sya within 4mins. Ibig sabhin non, mahal ka nya." dagdag ni Jean.

"Pero parang napakaimposible naman noon." malungkot kong sabi.

"Muka ngang imposible pero malay mo diba. SIGN nga kasi diba?"

Di ako umimik. Nalulungkot ako. Baka di mangyari yung sign this time.

Lumingon ako sa lugar kung san lagi sya sumusulpot. 1 min nalang 7:10 na.

Yumuko nko. I'm loosing hope. Ang babaw ko no? Ewan ko ba.

Ang sakit sakit kahit sign pa lang! T.T

"WAAAAH! He's here!" sigaw ni Jean.

Bigla akong tumingala. And there, I found Popoy smiling. Smile naka kunot ang noo.

"Sorry, wala akong load." say nya.

So, di nga ako nananaginip. KYAAAAAAH!

"Yieeeeeee!!" nagtitili kami ni Jean. MUNTANGA LANG. Ganun talaga, nangyari yung sign eh. >:)

"Napapano ba kayo?" tanong ni Kurt.

"Ah, wala. Tara hatid na natin sa sakayan si Jean?" ask ko.

"Teka, di mo bko papakilala sa Popoy mo?" singit ni Jean.

"Ah, oo nga pala. Kurt si Jean. Jean si Popoy ko. Hahaha. Poy, kapampangan din sya, AMT Student sa PhilSCA. Jean, AVT Student si Popoy sa Patts. Ex ni Janine, yung kinukwento ko?" mahabang pagpapakilala ko.

Nag "hi" lang sila sa isa't isa at simula na kaming maglakad.

I'm so happy. Sana nga totoong mahal ako ni Popoy. SANA NGA.

***

AN:

Kayo guys, naniniwala ba kayo sa signs? :) Hahahaha. Continue supporting me. Take Care. :*

V O T E

C O M M E N T

B E A F A N

:"> I love you guys. God bless!