SPG!! Tough Love [Light Alex Ji Saunders]

4 Confession

Tila nagulat si Alex sa sigaw na iyon at napatayo sya sakanyang upuan. Patakbo syang dumungaw sa pintong nakabukas at parang sinaksak ang puso nya sa kanyang nakitang eksena. Sakto ang pagbalibag ni Anabelle ang kanyang sekretarya kay Kelly sa sahig.

"ANABELLE!" Parehong napatingin ang dalawang babae sa direksyon nya. Tila nawalan ng dugo sa katawan si Anabelle ng makita si Alex sa pintuan na nanlalaki ang mata sa sobrang pagkagulat.

"Mi-mister President, she's a... an intruder! She has no appointment with you!" Pagpapaliwanag pa noong Anabelle. Habang si Kelly naman ay di mapalagay sa sakit na nararamdaman nya sa kanyang natapilok na paa ng ihagis sya ni Anabelle. Di nya akalaing ang lakas pala noon.

Dali daling dumalo sakanya si Alex at yumuko pa iyon para tanungin sya. Parang anghel ang binata sa kanyang paningin dahil sa sobrang gwapo nito, bawat sulok ng kanyang mukha ay perpekto ang pagkakahubog.

"Miss, are you okay?" Lumabi si Kelly ng marinig ang salitang Miss doon.

"Kuya naman eh! Kelly to!" Tila nanlaki ang mga mata ni Alex ng sabihin iyon ni Kelly, bakit di nya napansin ang uniporme nito? 

ALEX POV

Sya na ba talaga si Kelly? The last time I saw her hindi pa naman sya ganito kaganda! Shit! Napilayan ata sya. Dali dali ko syang binuhat at pinasok sa loob ng opisina ko, at nilagpasan ang tanga kong sekretarya, ilang beses ko ng nabalitaan na namisikal ito ng mga babaeng bisita ko pero this time I can't let this go.

Binitawan ko si Kelly sa couch para doon gamutin at saka ako nag pakuha ng first aid kit. Dinial ko na rin ang number ng HR at saka kinausap ang head doon.

"I need a replacement for Anabelle." Maiksing sambit ko.

"Should we fire her?" Tanong ng HR head saakin.

"Yes, review all the CCTVs here, i upload nyo sa termination request para di tayo magka problema. She's physically hurting the visitors! This time she hit a minor!" Nanggigigil na sigaw ko sa telepono.

"Whoah dude! Calm down, I'll fire her now, wag ka na mag hysterical." The man on the other line is none other than my bestfriend Rico Alventa. Sya lang ang nag iisang kaibigan ko since elementary.

"Dude make it fast, I don't want to see her here." Sambit ko and Rico assured me na mawawala na si Anabelle sa opisina ko today.

Bitbit ko ang first aid box ko ng lumapit ako kay Kelly na nananahimik sa couch. She looked in pain and it hurts me even more. Hindi ako makapaniwala na she grows too fast. Kahapon lang ay isa lang syang dalagitang musmos, but now she's turning like a Goddess in a high school uniform!

"Bakit naparito ka Kel? May problema ba sa bahay? At saka ang layo nito buti natunton mo?" I asked wondering kung paano nya ako natunton gayong dalawang oras ang byahe mula roon sa amin.

"Wala naman kuya, gusto ko lang kasing sabihin sayo na Valedictorian ako." Sabay abot nya sakin ng envelope na hawak nya. Binuksan ko ito at nakita ko ngang sya ang may pinakamataas na marka sa lahat. Sa totoo lang ay sobrang proud ako on what she turned out to be. Gusto ko pang makita kung gaano pa kalayo ang mararating nya.

"Ang galing ah! Congrats!" Tuwang tuwang sambit ko sakanya. "Anong gusto mong regalo?" Tanong ko dito. Nakita ko ang pag aalangan sa mga mata ni Kelly, sa totoo lang ay hindi sya materyalosa, hindi nga sya nag papabili ng gamit sakin o nahingi ng pera. All I know is nag sa sideline sya sa maliit na cafe near her school at Student Assistant din sya.

"Pwedeng ikaw ang magsabit sakin ng medal ko Kuya?" And that instantly broke my heart. Alam kong hindi ko magagawa ang hinihingi nya simply because I have to go to Palawan next week dahil sisimulan na ang Lolita's Cuisine. "Try lang naman kuya, baka pwede pero if hindi, okay lang po." She said trying to sound like it's okay.

"Sorry Kel ha, di kaya eh, sisimulan na kasi namin ang restaurant sa Palawan, at magtatayo din kasi ako ng resort doon. Si Tatay nalang ang sasama sa iyo ha?" And I am trying my best to sound cool. Kung maaari lang talaga ay icacancel ko ang start day ng construction ng Lolitas Cuisine doon.

"Okay lang Kuya, alam kong importante po 'yon sayo." Sambit ni Kelly that made my heart broke. Alam kong nawawalan na ako ng oras sa kanila ni Tatay pero kasi way ko din ito para di lumalim tong katangahang nararamdaman ko sa Ampon ko. As time flies by, narerealize ko na what I feel for her is not something for a sibling. Hindi isang kapatid o anak ang pagtingin kong ito but something like for a lover and that is so awkward. She is a fucking minor!

Dahan dahan kong kinuha ang paa nyang natapilok at nakita kong napangiwi pa sya. I can feel the electricity every time na dumadapo ang balat ko sa balat nya and before I do something unacceptable ay binilisan ko na ang pag gamot sakanya.

"Papahatid nalang kita sa driver ko para makauwi ka ng maaga Kel." I said pero kung pwede lang, I will keep her here.

"Kuya, uwi ka naman sa bahay kahit ngayon lang. Nag aalala kasi ako kay Tatay, ilang araw na syang matamlay, pag tatanungin ko sasanihin nya okay lang sya. Matanda na daw kasi sya kaya mabilis sya mapagod. Para akong mag isa sa bahay." I can sense that she really worries about Tatay, napansin ko din iyon ng huling uwi ko and I even asked if he's alright, same din ng sinabi nya kay Kel ang sinabi nya saakin.

"Sige uwi ako today Kel. Sa susunod na bwan pwede na kayong lumipat ni Tatay sa Mansion." Nakita kong nanlaki ang malilit nyang mga mata sa gulat. 

"Ano kamo kuya? Mansyon?" She asked. Tumango naman ako.

"Naisip ko kasi na para mas malapit kayo sakin dito sa opisina, dito ko nalang ipapatayo sa malapit ang mansion, malapit sa University at sa mga hospitals." Pagpapatuloy ko.

"Kuya may offer ako sa Stanford University sa US." Saglit akong napatingin kay Kelly dahil hindi ko inaasahan ang sasabihin nya. Gusto kong sigawan sya at magalit pero ano bang kasalanan nya. Naisip ko lang na magiging malungkot ako pag umalis sya pero mas makakabuti sa future nya kapag tinanggap nya.

"Tinanggap mo na ba?" Tanong ko.

"Hindi pa kuya, kaya ako nag punta dito, isa pa sana iyon sa sasabihin ko, payag ka po ba?" She asked, I saw the excitement in her eyes at sino ba ako para sirain ang kaligayahang iyon.

"Go ahead Kel, magandang balita iyan." Sagot ko pero it sounds so boring.

"Kung ayaw mo naman kuya ay madaming universities dito satin-" Hindi na nya naituloy ang sasabihin because I cut her off.

"Bakit naman ako aayaw Kel? Para sa future mo yan. Wag na wag mo akong iintindihin dahil ang gusto ko ay maging matagumpay ka din pag dating ng araw. Hindi ba gusto mong mahanap ang mga kapatid mo?" I said and i think I hit her that bad dahil unti unting pumatak ang mga luha sa kanyang pisngi.

"Di ko kasi kayang umalis at iwan ka dito Kuya Alex. Sa totoo nyan feeling ko mahal na kita." Pakiramdam ko'y tutumba ako sa narinig ko sakanya.

********************************

Hahahaha medyo fast paced po ang upload dahil baka hindi ako maka pag upload bukas. Maraming salamat po sainyong lahat!