°Mijn Waterweg°

25 2 0
                                    

Water, ik was water
Tranen drupten uit mijn ogen als zachte miezer uit de wolken.
Steeds harder alsof een kraan langzaam open gedraaid werd.
Woest kolkend als water dat van een waterval naar beneden gestort komt.
Mijn gedachten waren als de woeste golven van een ontembare oceaan die alle schepen verslond.

Maar nu, nu niet meer.
Geen druppel meer in de emmer.
Nutteloos ligt hij op de bodem van een opgedroogde put.
Het water is niet meer, alles is leeg, weggespoeld.
Water, ik was water.

My poems~Where stories live. Discover now