"Korkuyorum..."
"Korkuyorum..."
Sesler bodrum katına yakınlaştıkça daha da artıyordu...
Kimdi bu..? Neydi bu sesler..? Bizlerden değildir belki de...
Hemen bodrum katına indim. Sesler kesilmişti, sanki orada kimse yoktu, çok sessizdi... Ama hissediyorum biri olduğunu hissediyorum...
Saklanabilinecek her yere bakmaya başladım... Bakılacak son bir yer kaldı eğer oradaysa hislerim gerçekten de kuvvetli..
Hemen oraya da baktım kedilerden başka hiç kimse yoktu.
Hislerim kuvvetli değilmiş.
Tam gidiyordum ki bir ses daha duydum. İnsan sesi ile birlikte kedilerin miyavlama sesi de yükseldi. Ne olduğunu anlamadan tekrar her yere bakmaya başladım.
Kokusu geliyordu burnuma... Onun kokusuydu sanki... Sanki o buradaydı... En yakın arkadaşım, kardeşim, sırdaşım, canımın bir parçası olan kadın buradaydı sanki... İçime çektiğim o ipek gibi olan saçlarının kokusu burnuma doluyordu sanki... Özlem doluydum ona karşı... Karşımda olsa sımsıkı sarılmak isterdim bir daha bırakmamak üzere... Üç-dört yaşlarındaydık ayrıldığımızda... Hiç ayrılmak istemesekte hastalığı ayırdı bizi.. Giderken "iyileşince geleceğim seni bırakmayacağım sadece biraz zaman lazım. Bekle beni geleceğim bal geleceğim..." demişti ama ne geldi ne aradı...
Hissediyorum ama bulamıyorum...
Sizce o kız kim? Bulabilecek mi?
Merhaba arkadaşlar ilk hikayem ile karşınızdayım💙
Elbet biryerlerde hatam olmuştur olduysa affola...🌹
Hepinizi seviyorum bölüm hakkındaki görüşlerinizi buraya yazabilirsiniz💖 Oylarsanız da çok mutlu olurum💕
Kitap hakkındaki düşünce, fikir ve önerilerinizi de buraya bırakırsanız sevinirim😊 Hepinize hayırlı günler diliyorum...💜
