Bu roman gerçek bir hikayeden esinlenerek yazılmıştır .
Hayat. Bu kelime birçok şeyi anlatır bize. Kimisi için hayat zordur, türlü türlü anlamlar yükler bize. Kimisi içinse mutluluğun habercisi. Hayat yüzüne güler bir anda.
Benim içinse hayat, sürprizlerle dolu.
Yatağımda hışımla uyandım. Alarma baktım. Daha sabah olmamıştı. Neden erkenden uyanmıştım ki ? Hemen bir duş almaya karar verdim duşumu aldım . Elbiselerimi giyindim. Dışarı çıktığımda müthiş bir soğuk bütün bedenimi sardı . Paltomu sımsıkı sıktım. Dükkanıma doğru yürüdum. Dükkanım neyse ki evime yakındı. Soğukluğu pek hissetmedim. Dükkana girerken duvarda bulunan fotoğrafa gözüm takıldı. Bu annemin fotoğrafıydı. Annemın eşsiz kokusunu , o sımsıcak gülümsemesini ne kadar da özlemiştim. Ama gönül isterdi ki babamı özlediğimde bakacağım bir fotoğrafı olmasını , ama yoktu . Dükkândaki koltuğuma geçerken telefonum çaldı. Arayan Ahlat'taki kuzenimdi. Bu hafta sonu Ahlat'ta düğününün olduğunu ve benimde yanında bulunmamı istemişti. Bende düğünde bulunabileceğimi ilettim.
Hafta sonu gelip çatmıştı. Bavulumu hazırlayıp doğruca otogara gitmek üzere evden çıktım. Hava bugün o kadar sıcaktı ki şaşırmamak elde değildi. Birgün soğuk birgün sıcak oluyordu buna bende anlam verememiştim. Derken otogara vardım ve otobüsü beklemeye başladım. Derken muavinin sözlerini duydum; " Bitlis'e yolcu kalmasın ! "
Hemen bavulumu muavine uzattım, ve yolculuk yapacağım koltuğuma yerleşmek üzere otobüse bindim. Otobüsün hareket etmesini dört gözle bekliyordum. Sahi neden bu kadar heyecanlanmıştım ki ? Doğduğum toprakları, Ahlat'ın temiz toprak kokusunu o kadar çok özlemiştim ki . Ahlat'ın yemyeşil bahçeleri gözümde tütüyordu. Yolu ve çevreyi izlerken uykuya dalmışım. Sabah uyandığımda Güneş'in o güzel yüzü ve sıcaklığı ile uyandım. Muavine " Neredeyiz ? " diye sorduğumda; " Bitlis'e geldik sayılır." diye cevap aldım. Tam o esnada kuzenim beni aradı. Ve nerede olduğumu sorduğunda otogarda bulunmasını söyledim. Ve nihayet Bitlis'e varmıştım. Otogardan çıkar çıkmaz kuzenim o sıcacık gülümsemesiyle beni karşılamıştı. Bavulumu aldım ve beraber arabaya bindik. Doğduğum eve sonunda varmıştık. İçeri girdim, herkesle birbir tokalaştım. İstirahate geçmek üzre izin istedim ve odama çekildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜZGÂR ( BAGER )
Romanceİmkânsızın imkânsızı doğurduğu bir hikaye... Her şeyi biliyordum aslında. Ama tekrar tekrar duymak istiyordum yaşananları . O tutkulu imkansız aşkı.
