easy too forgive, hard too forget

Easy too forgive hard too forget || eight

Charlie POV

'.......Turn up the speakers!!' Schreeuwen Apollo en ik hard mee, terwijl we wild staan te dansen. eigenlijk kan ik je inmiddels niet meer vertellen hoeveel we allemaal op hebben. en, wat we eigenlijk op hebben. best wel ernstig dit. maar iedereen weet dat het soms wel eens nodig is. en wij hadden het allemaal heel hard nodig! ik kijk even om me heen om te zien waar iedereen is, en wat ze aan het doen zijn. ik zie Dimitri en Max met een stel meiden in de weer. ik moet je zeggen dat Max erg is veranderd. positief wel. Maar Olivia zal er niet blij mee zijn. de rest, zie ik eigenlijk niet. naja boeie. ik heb het naar me zi- what the hell!? Ik tik Apollo aan, als ik door de menigte heen Shay helemaal belabberd bij de ingang zie staan. Haar benen zitten onder de modder en der haar is doorweekt alsof ze net onder de douche vandaan komt. der kleding hangt er slobberig bij en ze heeft, Ty zijn vest aan? Ooh nee! 'Dude, wat doet zij hier? Ze stalkt ons ofzo!' Zegt Apollo die verwalgd naar Shay kijkt. 'en ze wordt erbij geholpen' zeg ik en wijs naar Shay haar vest. Apollo snapt het meteen en wilt erop af stappen. maar ik houdt hem tegen als ik nog eens goed kijk. 'Apollo, dat is Jim' zeg ik verbaasd. okay even op een rijtje zetten. belabberde Shay die zat te flirten met Liam, komt een club binnen met het vast aan van Ty, maar is met Jim? Ik volg er niks meer van. ik zie dat Jim zijn handen op haar schouders legt. hij probeerd haar mee te nemen. Shay kijkt wanhopig op naar Jim. ze moet mee maar ze wilt het niet, ze begint er zelfs bij te huilen. oke, nu begint het een beetje eng te worden. 'Charlie, ben ik de enige die begint te denken dat ze ons niet stalkt?' Ik schud stilletjes mijn hoofd. 'kom mee' zeg ik en trek Apollo mee richting Shay. Jim heeft er al weer mee naar buiten genomen. ik loop na- BAM! iemand botst keihard tegen me op. Ik draai me geïrriteerd om. huh... 'Ty?' Verbaasd kijk ik naar de kop van Ty die er niet uit ziet. hij is 100% een druggie. ik zie dat Apollo er nerveus van wordt. 'YOOO CHARLES!' Zegt ie over enthousiast en geeft een stoot tegen mijn schouder. hij heeft een overdreven blije glimlach op zijn gezicht, en zijn pupillen zijn ongezond klein. 'het is Charlie' zeg ik chagrijnig. 'ey Charlie, kom op man verdoe je tijd niet. we moeten naar Shay!' Zegt Apollo doordringend. Ty draait zich naar Apollo om en grijpt naar zijn broekzak. Apollo deinst angstig achteruit. 'HAHAHAHA!' Giert Ty ineens van het lachen. 'Ha Ha... Ha...' lacht Apollo nerveus mee. Ty stopt dan abrupt met lachen. 'grappig ofzo!?' Snauwt ie naar Apollo. doodsbang schud ie meteen zijn hoofd. 'niet?' Zegt Ty dan heel normaal. 'maak het hier dan maar grappig mee' hij haalt zijn hand uit zijn broekzak, en er komen 3 verschillend zakjes uit. oh sh*t man! Ik loop meteen naar Apollo en ga voor hem staan. 'gast, wij hoeven niks van die troep!' Zeg ik zo overtuigend mogelijk. ook al sta ik als een rietje te trillen. 'coke, xtc en wiet. en jij beweert het allemaal niet te willen?' Ondertussen bouwt een hoop adrenaline zich in me op. hij gaat nu echt te ver. 'weet je wel wat voor lol je hiermee hebt? Kijk je hebt d-' 'IK ZEI NEE!' schreeuw ik keihard recht in zijn gezicht. van woede, bal ik mijn vuist, en zwier hem recht naar zijn rechter oog. in één in simpele stoot valt ie neer op de grond. in no time voel ik alle ogen op me branden. 'Charlie....' zegt Apollo met een trilling in zijn stem. de muziek stopt, en de hele club keert zich naar mij om. sommige meiden slaan een kreetje van schrik. maar... wacht.... trillend houdt ik mijn hand voor me. hij zit ander het bloed en is helemaal beurs en blauw. 'n-nee...' ik haal mijn hand weg uit mijn zicht, en daar, ligt Ty. met het bloed stromend uit zijn mond. zijn ogen, staan wagenwijd open, en zijn lichaam ligt stokstijf languit op de grond. 'aaahhh!!' Roept Jessica als ze door de mensen is doorgedrongen naar voren. de tranen springen in haar ogen en ze stort meteen in. mijn hart klopt razendsnel en alles om me heen wordt wazig. 'Apollo...' stamel ik. maar Apollo heeft alleen maar oog voor Ty. ik weet niet hoe snel ik hier weg moet wezen. ik sta op het punt in te storten, van angst, zenuwen, verdriet, woede. zoveel, maar geen sprankeltje blijdschap of geluk. want dat is mij niet gegund. waarom blijf ik daar nou nog op hopen? wankelend sjok ik de club uit en grijp naar een paal langs de weg. ik hoor niks meer, ik voel niks meer, en alles wat ik zie is een grote waas en het bloedbad nog altijd voor me. als ik mijn Hand weer zie, barst ik in tranen uit. 'whaaaa!!' Ik schreeuw het uit. alle emoties van woede en verdriet en weet ik veel wat voor negatieve shit nog meer. als ik op kijk naar de parkeerplaats, zie ik de bus van Jim. de deur van de achterbank staat open. ik zie daar Shay op de achterbank zitten met een deken om zich heen. Jim staat tegen het busje aangeleund te bellen. aan de blik van Jim te zien is het geen goed nieuws. Nadien zit bij Shay met een glas drinken. dan kijkt Shay op, ze lacht, om iets wat Nadien zei. die lach.... de lach van Shay d-die.. die lach. m-maar, waarom? Waarom lacht ze? I-ik... nee! Ze kan niet gelukkig zijn na alles! 'Aaaarrghh!' Schreeuw ik en duw me weg van de paal richting Shay. mijn schoenen laten een spoor van bloed achter. 'Shay!' Schreeuw ik. ze kijkt met een ruk op, haar lach, weet niet meer of die moet blijven of vervagen. maar ik help wel met kiezen. 'dit is allemaal jou schuld!' En jahoor, haar glimlach is opslag weg. 'dit is jou schuld Shay! Door jou is Ty dood! Door jou heb ik dit gedaan, heb ik dit moeten doen! H-het was niet nodig! W-waarom doe j-je mij dit aan!? W-waarom?' Maar ik geef haar geen kans haar grote mond open te trekken. 'WAAROM!!' Jim laat zijn telefoon zakken, en wilt naar me toe lopen. 'kom niet in mijn buurt Jim! Of ik breng je naar Ty!' Geschrokken stapt ie achteruit. 'Shay, in de auto. NU!' Roept ie. Shay en Nadien weten niet hoe snel ze op de achterbank moeten zitten. de tranen druipen als een waterval langs Shay haar wangen. 'ja! Huil maar weer! Want dat is alles, ALLES wat je kan. huilen! Huilen en vragen om aandacht! Nou hier heb je je aandacht! En nu opdonderen!!' Ik hoor het portier van Jim met een harde klap dichtgaan. hij trapt als een gek op het gaspedaal en scheurt keihard weg de parkeerplaats af. buiten adem en van streek sta ik verward op de parkeerplaats. niet wetend wat ik verder moet, draai ik me om en.... 'j-jongens?' Iedereen, stond al die tijd achter me. van binnen ga ik dood. maar van buiten blijft alles hetzelfde. ging ik nu maar dood. dat zou me zoveel besparen. 'Ch-Charlie...' zegt Apollo die naar me toe probeert te komen, maar ik doe meteen een stapje achteruit. 'Charlie luister naar ons' smeekt Robyn. onbegrijpelijk kijk ik haar aan. 'ik hoef niks van jullie te horen!' Roep ik naar ze. 'dat denk ik wel Charlie' zegt Max die me doordringend aankijkt. Max meent het. 'we weten dat jij dit niet bent Charlie' zegt ie dan. 'iemand heeft GHB in je glas gedaan' zegt Dimitri. 'h-hoe weet j-je d-dat?' 'Omdat we weten dat jij Ty niet zomaar zou neerslaan. omdat jij weet dat ie drugs op heeft en dus weet dat hij niet helder nadenkt. en toen begon ik na te denken. Nadat jij naar buiten was gerend heb ik meteen het glas waar je uit had gedronken gecheckt. het zat onder het GHB Charlie' met grote verbazing kijk ik naar Apollo. 'je was onder invloed. je was jezelf niet' zegt Damian. beduusd kijk ik naar mijn hand. 'i-ik was het niet? I-ik was het niet!' Meteen verschijnt er een enorme glimlach op mijn gezicht. 'maar je zal nog steeds de politie op je hielen krijgen' en weg is de glimlach weer. ik kom straks vast te zitten in de bak... 'Jongens!!' We kijken allemaal om naar Jessica de de club uit komt rennen. 'we hebben ons vergist. de ambulance is er en Het blijkt dat Ty nog leeft!' Zegt ze vol blijdschap. 'hij is niet d-dood?' Vraag ik hoopvol. Jessica schud met tranen van geluk haar hoofd. Damian omhelst haar meteen. Robyn en Apollo besluiten naar mij toe te komen. Robyn pakt mijn hand en kijkt me daarna recht in mijn ogen aan. 'blijkt dat het misschien toch mogelijk is dat er geluk voor me is' Robyn krijgt tranen in haar ogen wanneer ik dat zeg. 'oh Charlie. geluk is er altijd. voor iedereen. maar iedereen wil geluk, niemand wil pijn, maar je kan geen regenboog krijgen zonder een beetje regen' bij die zin begin ik na te denken. natuurlijk heb ik geen geluk. ik moet het verdienen. en na wat ik heb gedaan, verdien ik dat niet. 'het wordt tijd dat ik mijn geluk ga verdienen' Robyn glimlacht en legt haar hand op mijn wang. 'Charlie, je pupillen, ze zijn weer normaal' grinnikt ze. 'tijd om naar huis te gaan broer' zegt Apollo die zijn hand op mijn schouder legt. vol verlangen naar het huis knik ik naar Apollo.