easy to forgive hard to forget || five

1.5K 81 12
                                    

'ik zal, het huishouden doen, ik zal koken, ik zal iedereen vervoer geven, ik zal boodschappen doen. om zo mijn huur te betalen. des noods leg je een luchtbed neer op de hal. als ik maar onderdak heb, want veel geld, heb ik namelijk niet'

ik kijk denkend naar Ty. hij is.... hoe zeg je dat, moeilijk, moeilijk te vertrouwen. met zijn tattoos, piercings, en hij rookt duidelijk. dat hoor je aan zijn schore stem. ik weet niet precies hoe ik dit moet oplossen. ik ken die Ty niet, misschien is wel super aardig. maar aan de andere kant, misschien heeft ie wel hele foute bedoelingen. maar hij is een goede vriend van Jessica. en Jessica is een goede vriendin van mij. tenminste, tot nu toe. ik kan het misschien wel een kans geven. gewoon om te kijken wie, en hoe hij nou is. het is tenslotte mijn huis, de rest kan er niks van zeggen. en hij wilt alles in huis doen. oke, mij best dan maar!

'hoe lang dacht je te blijven?' vraag ik.

'hooguit een week' antwoord ie. ik knik twijfelend. 'Shay! overweeg je nou serieus een wildvreemde in huis te nemen?' vraagt Dimitri verbaasd. 'ik kende jullie nog maar een anderhalve week en ben met jullie naar Australië verhuisd. niet zeiken' snoer ik hem de mond. iedereen kijkt me onbegrijpelijk aan. ik kijk gewoon weg van hun, naar Ty. 'dus, je wordt huishoudster?' vraag ik om het duidelijk te maken. 'dat is de deal' ik grinnik. 'welkom in plaza da Shay!' ik schud hem hevig de hand. ik voel de kwade, geschrokken ogen van de rest op me branden. maar kan mij het schelen. mijn huis mijn regels. ja toch? 'waar ga ik slapen?' vraagt ie dan. ik kijk hem denkend aan. dan schiet me iets te binnen. 'aha! kom mee!' ik grijp naar zijn hand, en trek hem mee richting de tuin. de rest, sjokt erachteraan. oke, het is ook echt bijzonder om te zien waar Ty gaat slapen? whatever.... ik loop een stukje door de hoge planten, die een kleine jungle vormen. uiteindelijk komen we aan bij een klein schuurtje. 'een schuur?' zegt ie verwalgd. ik grinnik. 'niet zomaar een schuur' ik kijk hem grijnzend aan. hij snapt er niks van, maar mijn grijns bevalt hem wel. ik pak de deurklink vast en doe hem naar beneden. samen stappen we naar binnen. en al snel verschijnt er een brede glimlach op Ty zijn gezicht. 'awesome! een mini spa!' hij neemt een aanloop en springt dan boven op het massage bed omringd met kaarzen en vruchten die lekkere geurtjes afgeven. ik begin te lachen. hij rolt als een debiel over het bed! 'het bevalt je wel zie ik?' 'jaa!! dit is pas leven! ik heb een sauna, een jacuzzi en massage bed in me kamer! it is like heaven' zegt ie met een dromerige blik. 'kom je joinen?' vraagt ie dan. 'ik pak eerst even het beddengoed' zeg ik lachend. 'oke, prima!' en hij gaat weer verder met rollen. al lachend ga ik de spa uit. meteen voor me neus staat Jessica. 'oh, hoi' zeg ik beduusd. ik begin met lopen, en al snel volgt ze me. 'ze vertrouwen hem niet Shay....' begint ze dan. ik kijk haar met gefronste wenkbrauwen aan. 'oh nee?' vraag ik alsof ik het niet snap. 'nee. en ze beginnen jou ik niet meer te vertrouwen' ik sta van schrik stil. 'wat?' ze grinnikt. 'uuh jaha. je bent misschien wel zwanger! je flirt met elke jongen in huis, en nu laat je ook nog een wildvreemde, die bekliederd is met tattoos, en lek geprikt is met piercings, hier zomaar wonen' 'eigenlijk woont ie in de tuin. en jij kent hem toch, dan vertrouw ik hem wel' Jessica begint te lachen. onbegrijpelijk kijk ik haar aan. 'ja, maar Shay. hoe weet je dat ik te vertrouwen ben?' ik schrik van wat ze zegt. het wordt me nu echt te gek. ik wil wat zeggen, maar de blik die Jessica me geeft. houdt me stil. zo sluw en geniepig. ik krijg er stiekem de rillingen van. verbijsterd, kijk ik hoe ze wegloopt. what the hell was dat nou weer? er is iets mis met haar! misschien weet Damian er meer over.

- in de namiddag bij een smoothie bar -

'bedankt Damian dat je me even meenam hierheen' hij knipoogt naar me. 'tuurlijk. ik merkte dat je helemaal gestresd was. je kon wel wat afleiding gebruiken' 'je kent me al te goed! het lijkt wel alsof de rest er niks mee doet. alsof het ze niks kan schelen wat ik nu allemaal doormaak. ik hoef niet alle aandacht op mij gericht hoor, zeker niet. maar ze tonen ook geen begrip' hij knikt begrijpelijk terwijl hij de stukjes fruit van zijn smoothie door zijn rietje probeerd te krijgen. 'luister. je moet je niks van dat arrogante gedrag van de rest aantrekken. focus je gewoon op jezelf, en je relatie met Charlie. de rest zoekt het maar uit' 'en dat werkt?' 'bij mij wel. ik focus me op wat ik belangrijk vindt. en dat is mezelf en Jessica' ik begin te lachen. 'groot ego. jezelf belangrijk vinden....' hij kijkt me lachend aan. 'het is toch zo. ik moet toch me best blijven doen' ik knik begrijpelijk. 'ja true' zeg ik knikkend. ik neem een paar slokken van mijn smoothie voor ik een vervelend gesprek aanga. ohja, zeker vervelend. 'Damian....?' begin ik. hij kijkt me afwachtend aan. 'is Jessica veranderd?' hij kijkt me onbegrijpelijk aan. 'uuh, nee. niet dat ik weet. hoezo?' ik haal me schouders op. 'oh, gewoon' 'niks gewoon. zeg!' twijfelend kijk ik hem aan. dan rijken zijn handen uit naar mijn schouders, en hij begint me heen en weer te schudden. 'praaattt!!' roept ie. ik begin te lachen. 'hahaha...o-oke...hahaha oke oke!!' zeg ik slap van de lach. hij zucht, en gaat weer goed zitten. 'nou... Jessica doet heel bitchie tegen me. ik zei vanochtend tegen haar "ik weet niet of Ty te vertrouwen is. maar jij kent hem, dus het zal wel goed zitten" en toen antwoordde zij "maar wie zegt dat ik wel te vertrouwen ben?" en dan die blik die ze me gaf! was beetje angstaanjagend zelfs....' met grote ogen kijkt ie me aan. 'kidding right?' vraagt ie ongelovig. 'nee man. over zoiets maak ik geen grappen' zijn gezicht staat helemaal strak van verbazing. 'wauw. uuh, oke. ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. uuhm, misschien is ze boos omdat je mij toen "pijn" hebt gedaan op het bal' 'zou je denken? maar dat is al zo'n tijd geleden....' 'ja maar jij bent al die tijd weg geweest. ze heeft haar woede niet bij jou kunnen uiten' ik knik. 'dat zou best kunnen. maarja. wat moet ik daar nou mee? sorry zeggen?' hij haalt zijn schouders op. 'dan zou je eigenlijk sorry tegen mij moeten zeggen' grinnikt ie. ik kijk hem vragend aan. 'ja, je liet mij tenslotte zitten voor Charlie' ik kijk hem beledigd aan. 'hé. ik was gewoon bij jou hoor. jij zei dat ik naar Charlie moest gaan!' 'ja, omdat je niet gelukig was bij mij' 'dat heb ik nooit gezegd!' 'dat was niet nodig. je zag het duidelijk!' nu wordt ik een beetje pissig. 'maar ik wilde helemaal niet weg bij jou! jij was goed voor mij' 'waarom ben je dan weg gegaan?' 'omdat jij erop stond dat ik naar Charlie moest!' 'dat is ook wat je wilde!' zegt ie gefrustreerd. 'misschien..... maar ik dacht dat jij me zat was!' 'wat? hoe kom je daarbij?' 'ik kon niet eens wat antwoorden. je zei de hele tijd "ga" en daarvoor negeerde je me ook al!' 'ik moest een beslissing maken! daarbij had ik rust nodig' 'nou die rust is nutteloos want je hebt de verkeerde beslissing gemaakt' 'verkeerde!? pardon?' vraagt ie net zo pissig als ik ben. 'ja! Charlie is niet eens goed voor mij! ik ben verdomme hoogst waarschijnlijk zwanger!' 'dat is echt niet alleen maar Charlie zijn schuld hoor! doe niet zo egoïstisch!' 'sorry!?' 'dit is wat iedereen dus bedoeld! nu zie ik het! jij denkt dat alles maar de schuld van andere is. jij legt al je problemen neer bij andere! maar wanneer het erop aankomt, schuif je alles weg wat hun bij jou neerleggen! je wilt alleen maar aandacht. geef je wel om je vrienden?' 'ja natuurlijk!' 'nou dat is niet echt te zien! my gawd... hoe kon ik zo dom zijn!?.....' ik kijk hem angstig aan. ineens staat ie abrupt op en pakt zijn spullen. 'Damian! blijf zitten!' 'nee! je hebt gelijk. ik heb de verkeerde keuze gemaakt! ik had nooit aan jou moeten beginnen! ik ben een kluns!' kwaad duwt ie zijn stoel naar achter en loopt met stevige passen weg. verbijsterd van wat er zojuist is gebeurd, staar ik voor me uit. en al snel, stromen er enkele tranen langs mijn wang. wat heb ik gedaan!? wat heb ik voor ellende veroorzaakt? 'Shay!?' ik kijk op, als ik mijn naam hoor. 'are you kidding me!?'

hoofdtsuk 5!!! oh gawdddd.... hahaha niet grappig, sorry. maar oke.... sorry dat het zo kort is. inspiloos :/ nog steeds :'( help me aub met ideeën!!! dat zou ik echt waanzing fijn vinden... als ik zo inspiloos blijf, stop ik :/ sorry! maar heb het gevoel dat het geen nut meer heeft. ach.... let me know!

vote&comment

love y'all!!!

Xx Chrissy

easy too forgive, hard too forgetWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu