I'm Not Okay! (I Promise)

Chapter 1

Chapter One

(Gerard's POV) June 2017

First day of my senior and ito na din ang last year ng pagka high school ko and if you're a fan of ACA (The author) alam mo na kung saan ako nag aaral, sa Brenner High, since wala pa naman ako sa university.

So ayun na nga and my name is Gerard Spade L. Smith and this is one of my best friend Ray, siya ang lagi kong kasama maliban sa kababata kong si Frank na anak ni uncle Peter

"Panibagong taon" sabi ko habang naglalakad papalabas ng dorm

"Panibagong gera" matamlay na sabi ni Ray at napatingin ako sakanya

"hey don't say that" tutol ko sakanya

"at bakit naman Spade? Ano ba mababago ngayong taon?" sarkastikong tanong nya at napahinto ako sa sinabi niya, umupo ako sa may hagdan at napasandal sa grills nito.

"Malay mo naman diba" sabi ko, napailing siya at tsaka umupo

"Malay ko na ano? Na bigla nalang magbago sila Drake sayo then hindi kana ma bully? Na magkaroon ng milagro?" sabi nito

Simula nung year 9th namin nagsimula ang pang bubully saakin ni Drake at hindi lang saakin kundi saaming magkakaibigan, hindi ko naman iyon pinapaalam kay mom and dad dahil for sure magsasabi sila kay uncle Joe at malamang ay paalisin sa school si Drake

(A/N: Year 9th. Sa America kasi, ganyan ang tawag means 9th grade, sa Filipino grade 9. In some school nasa third year ng highschool yan.)

"Pwede mo naman kasi sabihin sakanila na isa ang family mo sa stock holder ng school na to" dito ay napatingin ako sa kanya at natahimik sya

"Then what? Parang si Drake lang din ako? Na ganamit yung title na stock holder ang parents nya kaya lahat takot sakanya? Bro alam mong hindi ako ganun, ni hindi ko nga sinasabi sakanila na anak ako ni Patrick Smith, ganoon din si Frank diba?" sabi ko at napatahimik si Ray at napaisip

"So ano plano mo?" tanong nya

"Gagawa tayo ng sariling pangalan sa campus, yun yung magiging dahilan para hindi na tayo ma-bully" sabi ko

"Wow ha, as if may talent tayo? Hindi natin kaya makipag sabayan sa mga varsity na yun" tutol ni Ray

"Meron naman ah" sabi ko na todo pa ang ngiti, positive ako na mababago na ang lahat

"You like D&D, Audrey Hepburn, Fangoria, Harry Houdini and croquet. You can't swim, can't dance and you don't know karate. Face it, you're never gonna make it." Ray said at napatingin nalang ako sa kawalan. Ayoko na, ayoko ng ma-bully pagod na ako. Gusto ko nang mabago ang buhay ko, hindi lang ako, kaming lahat.

"I don't wanna make it. I just wanna.." and the bell rang, yeah hindi ko na natapos yung sasabihin ko dahil sa bell

"Darn it Spade, first day, we're late, halika na!" aya nya sakin kaya naman tumayo na kaming dalawa at lakad takbo ang ginawa namin

Habang naglalakad kami napatingin lang ako sa paligid, green fields, great building, all of the students walking and running around on those stupid uniforms we were forced to wear every day, mukhang ganoon pa din ang mangyayari ngayong taon

"Spade, c'mon, I don't wanna be late on my first day! Sayang ang pagiging A student natin!" yep, a student kami, yan lang naman ang kaya naming gawin, ang maging nerd, hindi tulad nila Drake na mga jock, sporty at bossy

As we entered the same corridors we were used to, I had my head up in the clouds. Everything was exactly the same, walang pinagbago! Well ano bang pagbabago ang inaasahan ko eh halos 2 months lang naman kami nagbakasyon?

Same walls with same posters "stop bullying" one said in bright orange letters Yeah, as if. I thought

Same classrooms, same lockers. Unfortunately, same people.

Ray and I stopped walking as we saw them coming towards us, with their big smiles and wearing those team coats, five of them always together. Sam, Carter, Drake, Jason and Zach, the jocks, ang mga bully.

Ang favorite ng school, ang basketball team champions. At ang rason kung bakit mala-impyerno ang highschool experience ko

"Hello Smithy!" sigaw ni Drake ang pinaka malaki sakanilang lima, ang leader. "Kamusta ang summer?" tanong nya sakin na abot tenga ang ngiti at ako ay napatitig nalang sakanya

"Namiss kong isubsob yung mukha mo sa toilet" sabat naman ni Zack kaya naman napairap nalang ako at tumalikod sakanila

"tara na Ray" bulong ko kay Ray at inakay siya papalayo pero hinila ako ni Carter at tsaka itinulak sa locker habang hawak hawak yung coat ko

"wag ka munang umalis Smith, parang di mo naman kami na miss e" sabi nito "this is going to be a great year" bulong nya sakin at tsaka nya ako pinakawalan at umalis na yung limang mongoloid na nagtatawanan.

Ray pulled me to the other side of the corridor at naglakad na kami ulit papunta sa classroom ng tahimik

I was expecting that, since freshmen tinotorture na ako ng limang yun, hindi lang ako pati nadin si Ray, Frank at ang kapatid kong si Mikey at alam naming ngayon taon na to ay ganoon pa din ang mangyayari pero hindi na ako papayag and even though everything looked the same, I know something different coming this year.