ANGEL OF DEATH (SEKAİ) One Shot

☆ KOKUNUN İZİ ☆

KEYİFLİ OKUMALAR☆☆☆

°•°•°•°•°•°•°•
  
             Yürüyordum...Yürüyordum... Yürüyordum fakat ne arkamdaki ayak sesleri diniyordu ne de kalbimin sesi.

" Daha ne kadar kaçacaksın sevgili Sillage?"

Duymamış gibi yaptım. Evime ulaşırsam yine gidecek, gözden kaybolacaktı. Bunu istemiyorum. Bu yüzden hızlıca babama ait pastaneye ilerledim. Babam evde olduğuna göre pastane boştu, anahtarla içeri girip onu bana getirebilirdim.

"Sesini özledim sevgili Sillage."

Durdum ve ona döndüm.

"Ah, sevgili Nyctophilia özlenecek bir ses tonum yok."

Önce gülümsedi sonra ise kahkahaları boş sokakta yankılandı.

"Öyle mi dersin Oh Sehun?"

Tek kaşını kaldırarak sorduğu soruyu es geçtim. Çünkü odaklanmam gereken başka bir olay vardı. Uzun zaman sonra ilk kez ismimi duydum koyu ten rengiyle uyum sağlayan kırmızı dudaklarından. Ölüm gibiydi. Öldüğümü sandım fakat yaşıyordum. İsmimden nefret eden ben artık ismimi çok seviyordum.Hatta âşıktım. Karşımda otursun gece bizi terk edene kadar ismimi söylesin istedim. Kalbim bu cümlenin imkansızlığıyla ezildi gecenin altında. Adım attım. Acıdı cânım. Hızlıca hedefime yürüdüm.Acıdı kalbim. Dinledim beni takip eden ayak seslerini. Aklım gitti yeniden. Anahtarı pastane kapısına soktum ve açtım kapıyı. Yoğun çikolata kokusuyla buruşturdum yüzümü.

"Ne oldu sevgili Sillage? Ah, unutmuşum. Sen çikolataya bayılırsın ama kokusundan nefret edersin."

Yine cevap vermedim. Beni bu kadar iyi tanıması hoşuma gitmiyordu hele ki her gece av ve avcı oynuyorken. Gürültüyle kapanan kapıya baktım. Dışarıdaki fırtınaya dayanamamış, sertçe kapanmıştı. Aynı benim içimde kopan fırtınalara dayanamayıp Kim Jongin 'e gitmem gibi.

○●○●○●○●○●○●○●○●

          Genç adam, kaldırım başında öpüşen, sigara ve alkol alan insanların arasında kafası eğik bir şekilde yürüyordu. Sonunda ulaştığı zaferine bakarken hafifçe gülümsedi. Ellerini kızıl saçlarından geçirdi ve araladı ağzını.

"Ölüm meleği nerede?"

Karşısında ki adam sigarasının dumanını genç adama üflerken konuştu.

"İçeride seni bekliyor."

Ağır adımlarda içeri girdi. Şimdi tam karşısında ona bakıyordu, 7 senedir umutsuzca sevdiği adam. Kim Jongin. Takma adıyla Ölüm Meleği. Neden mi ölüm meleği? Çünkü o bugüne kadar hiçbir polise yakalanmadan yüzlerce adamı öldürmüş bir kiralık katildi. Aynı zamanda Sehun' un da katiliydi.

"Sevgili Sillage tam vakit ne zaman ve kim?"

Çocukluk arkadaşı -aşkı- gitmişti artık. Sehun aşkının 3. yılında itiraf etmişti. O günden sonra Jongin, genç adamın yüzüne eskisi gibi bakmaz, onunla konuşmaz olmuştu.

"Gelecek yıl doğum günümde ve o kişi ben olacağım."

Şaşırdı ölüm meleği. Genç adam da şaşkındı. Kendisini sevdiği adama öldürtecekti.

" Yapamayacak mısın sevgili Nyctophilia?"

" Yapacağım Sehun. Ne olursa olsun o gün geldiğinde seni öldüreceğim. Söz veriyorum."