Bölüm 8

1K 100 104
                                    

Kitap nasıl gidiyoooor gençler

Nefes uyandığında bir kulubedeydi. Mehmet ve Mustafa tam karşısındaydı. Yatakta oturur pozisyona geldi.

Mustafa : uyuyan güzel uyanmış
Mehmet : aynen öyle
Mustafa : ee baba ne yapalım bunu
Mehmet : onun hakkında güzel planlarım var bekle sen

Nefes gülmeye başladı

Nefes : güzel planlar ha? Pardon ne yapıcaksınız dövücek misiniz?
Mehmet : beni öldürün diye yalvarıcaksın aslında belki de öldürürüz seni
Nefes : ben sana dedim Mehmet Kaleli senin cesedine tükürmeden ölmem
Mustafa : çok komiksin
Nefes : şimdi rahat bırakın beni
Mehmet : tabii sultanım başka ne istersiniz
Nefes : çok komiksin

Mehmet boynunu kıtlattı.

Mehmet : Mustafa şunu aç , dedi gözleri ile tüpü işaret ederken
Mustafa : tabii babam sen iste, dedi ve bidonları aldı ağzını açtı dökmeye başladı.

Nefes ayağa kalktı

Nefes :öldürecek misiniz beni?
Mehmet : evet
Nefes : sonra ne olucak ben mezara siz hapse
Mehmet : hayır hayır hayır nefes ben hapse gitmem

Mustafa tüpün ağzını açtı ve Mehmet ile dışarı çıktı . Nefes ilk önce tişörtü ile kapattı ağzını ve burnunu sonra kapıya geldi ve kırmaya çalıştı kapıyı.

Bir kaç kez vurdu omzu ile ama nafile. Kalmıştı bir kaç kez öksürdü ve pencereye yöneldi. Pencere yüksekteydi. Baya yüksekte.

Zıplamaya başladı ama yine olmadı bu sefer tırmanmaya çalıştı ilk önce elini attı sonra ayağını ama olmuyordu.

Bir kaç kez denedi ve sonunda ulaştı açtı pencereyi ve küçücük pencereden çıktı dışarı.

Ormandaydı. Hızlı koşmaya başladı. Derin derin nefesler alıyordu.

İyi de nereye gidicekti. Tahiri bırakıp kurtulabilirdi. Ya da Tahir ile birlikte direnebilirdi.

Düşündü özgür bir kelebek gibi uçabilirdi ya da Ankanın kelebeği olabilirdi.

Anka nın kelebeği olmayı seçti. Ankaya umut olmayı. Özgürlük olmayı.

Yine de koşmaya devam ediyordu. Nefes nefese kalmıştı. Elini bir ağaca dayadı ve nefes almaya başladı. Derim nefes alıp derin nefes veriyordu.

3 dakika sonra koşmaya devam etti. Çünkü yolu çoktu. Aslında tam olarak yolu bilmiyordu. Ama olsun

10 dakikalık koşuşun sonunda anayola çıktı. Arkasına baktı önüne geri döndü koşmaya devam etti.

Bir araba geldiğini gördü hızla koştu arabanın yanına araba durmuştu. Ön koltuğa oturdu.

Nefes : yardım edin
Adam : kimsin kardeşim
Nefes düşündü : kayboldum beni merkese bırakır mısınız
Adam : tamam, dedi ve sürmeye başladı

Sessizliği adam bozdu.

Adam : adın ne bu arada
Nefes : nefes senin ne
Adam : ali  benim adım sen nasıl kayboldun
Nefes : ne sen sor ne ben söyliyeyim
Ali : sen bilirsin.

Nefes merkeze geldiğinde aliye durmasını söyledi.

Nefes : çok çok teşekkür ederim nasıl öderim borcunuzu bilmiyorum, dedi ve Ali nin cevap vermesine izin vermeden çıktı arabadan

Kalelilerin evine doğru koştu. Zaten uzak değildi.

Kalelilerin evine vardı ve kapıya avuç içi ile sertçe vurmaya başladı

Asiye : ula destur, diyerek açtı kapıyı

Nefes asiyeye bir şey demeden geçti içeri

Tahirin odasına girdi

Tahir dizlerini kendine çekmiş kulaklarını kapamış ağlıyordu

Nefes : Tahir, dedi tahirin yanına giderek
Tahir : sen sen gittin kötü adam götürdü götürdü seni
Nefes : geri geldim seni bırakmam
Tahir : gerçekten mi?
Nefes : evet evet

Tahir nefese sarıldı sıkıca

Nefes tahirin yüzündeki yaraları gördü

Nefes : bunu o mu yaptı
Tahir : kötü adam yaptı yapma dedim yaptı, dedi

Nefes kalktı çantasından bir krem aldı ve geri oturdu yatağa.

Kremi nazikçe açtı ve parmağı ile aldı ve tahirin yüzüne götürdü parmağını.

Tahir soğuk kremin etkisi ile geri çekilince
Nefes : çok mu acıyor
Tahir : hayır hayır sadece sadece soğuk, dedi kafasını sallarken

Nefes tahirin yüzüne kremi sürdü

Tahir : belime de sürecek misin?
Nefes : orası da mı var
Tahir : evet ben ona dedim yapma yapma dedim ama o yaptı o kötü kötü kötü
Nefes : evet o kötü şimdi beline sürelim, dedi ve Tahir sırtını döndü.

Tahirin beline de kremi sorunca tair tekrar döndü yüzünü nefese

Tahir : ben ben neden senin yaralarını saramıyorum senin de çok yaran var bak üff olmuşsun, dedi nefesin kolunu gösterirken.

Nefes koluna baktı Tahire baktı ve gülümsedi

Nefes : şimdilik yara sarma görevi bende senin yaraların bitince sen benim yaralarımı sarıcaksın

Tahir : benim yaralarım çoook bitmez ki hem hep bana kızarlar bu evde hep yara olur sen de buradasın yaran var ben de buradayım yaram var

Nefesin gülümsemesi kesildi. Biraz durdu ve tekrar gülümsedi

Nefes : o zaman biz de bu evden gideriz var mısın?

Anka ve kelebek belki de özgür olacaktı ama Anka isterse

Hello

Nasıl olmuş

Lütfen satır arası yorum yapın ve vote verin

Sizi seviyorum canlarım

Bu kitabı sevmeyende ne biliyim?

Egoya bak sjsjs

Hala bölüme oy vermediniz mi

Yorum da mı yapmadınız


Hiç yakışıyor mu size

Cık cık cık

Sjjsjdjd

Sizi seviyorum

Görüşmek üzere

Hadi bb

Bu arada @ RivRivgeliyy  in hesabında yayınladığımız kod adı : uyuzu okuyun

Tekrar bb



Anka | Otizm | #wattys2019 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin