ორ სამყაროს შორის (დასრულებული)

"13"

Harri pov

მე და ელისონი ერთად ვზივართ ჩემს მოტოზე გული ლამის ამომივარდეს მისი შეხება ორგანიზმში ადრენალინის დონეს პიკამდე მიღწვაში ეხმარება მე კი მეშინია ძალიან მეშინია რომ თავს ვერ გავაკონტროლებ და ყველაფერს გავფუჭებ ძლივს აწყობილ ურთიერთობას ისევ ნაფლეთებდ ვაქცევ რამენაირად უნდა შევძლო და თავი შევიკავკ თუმცა ვაღიარებ ეს ძალიან მიჭირს.... სულ რაღაც 15 წუთიანი მგზავრობის შემდეგ სახლში მივდვართ

"აბა კარგად ტკბილი ძილი"

ვეუბნები ოდნავ დამორცხვებით ლოყაზე ვკოცნი და ჩემი სახლისკენ მივიწევ. სიჩუმეს მხოლოდ ზაფხულის ნიავის ხმა არღვევს და თან თითქოს ჟანგბადთან ერთად დაძაბულობაც მოაქვს კარის ხმა მესმის და მგონია ელისონი სახლში შევიდა მეთქი და ამიტომაც ისევ უკან ვტრიალდები თუმცა ელი არ წასულა ის კარებთან დგას და მისი საოცარი ღიმილით მაჯილდოვებს მეც ვუღიმი რათქმაუნდა შემდეგ კი ისემიტრიალებას ვაპირებ თუმცა ელისონის ხმა მაფერხებს

"ჰარი...."

ჩემს სახელს იძახის შემდეგ კი ჩემსკენ სწრაფი ნაბჯებით მოიწევს რატომღაც უცნაური გრძნობა მეუფლება ჩემი გულისცემის სიჩქარე პიკს აღწევს ამასობაში ელისონი უკვე ჩემს პირდაპირ დგას ჯერ თვალებში მიყურებს და მიღიმის შემდსგ კი უეცრად მოულოდნელად მკოცნის... ჩვენი ბაგეები ერთმანეთს ეხება მისი ტუჩები ისეთი ტკბილია ამდენი ტანჯვის და მიუხედავად რომ ცოტაარიყოს მშურს კიდეც სულ რამოდენიმე წამი დამჭირდა გონზე მოსასვლელად შემდეგ კი ჩემმა ტუჩებმა და ხელებმა თავისით დაიწყეს მოქმედება ჩემსდა დაუკითხავად. კოცნაში ავყევი და წელზე მჭიდროდ შემოვხვიე ხელი ჩენთან რაც შემეძლო ახლოს მივიზიდე და ჩავეხუტე ჩვენი სხეულები ერთმანეთს იყო აკრული დაახლოებით 4 ან 5 წუთი ასეთ პოზიციაში ვიყავით შემდეგ კი როდესაც ჰაერი აღარ გვეყო არცერთს გავჩერდით ელისონმა დაიმორცხვა გაწითლდა