Bölüm 1(Ben Nasıl Bir Varlığım?)

13 1 0
                                    


  Öncelikle şunu söylemek isterim ki insan beyni düğümlenmiş bir kulaklık gibidir. Açmaya çalışırsın ama kilit noktasını bulamazsan daha çok karışır.

 Ben düğümün kilit noktasını bulanlardanım ya sen?

  Her zaman kendimde bir gariplik olduğunu hissederdim.Bu his küçüklüğümden başlayarak yaşım ilerledikçe içimde çığ gibi büyüdü. Başta çok fantastik dizi izlediğimi düşünürdüm fakat bu fantastik dizi izlemeninde ötesinde birşeydi.

  Kendimdeki bu gariplikleri ilk farkettiğimde henüz 6 yaşındaydım. Sürekli garip rüyalar görüyordum, rüyamda korkutuluyordum, tehdit ediliyordum ve birşeylerin beynim ile oyun oynadığını hissediyordum. Annem uyurgezer olduğumu söylediğinde iki ayağım camdan sarkmış ve aşağı atlamak üzereydim. Evet evet yanlış okumadınız camdan atlamak üzereydim. Sanki birşeyler benimle konuşuyor bana birşeyler anlatıyor, beni yönlendiriyor gibi sürekli bir komuta uyma halindeydim. Annem beni camdan atlarken yakaladığında beynimde bir ses atlamamı emrediyordu, beynim ona karşı çıkmaya çalışıyordu ama bedenim komutları yerine getiriyordu. Eğer o gün beni annem yakalamasaydı benim ikinci dünya imtihanım başlamayacaktı, belki şu an bu satırları yazan biri olmayacaktı.

  Aklımı başıma topladığımda bunun normal bir durum olmadığını farkettim. Çünkü bana o komutu veren varlığın sesi, hissi sanki tekrar tekrar yaşıyormuşum gibi gözümün önüne geliyor ve gitmiyordu. Bu duruma bir önlem almak adına annem ile uyumaya başladım. İlk başlarda sürekli uykumda sanki  biri ile tartışıyormuşum gibi hararetle bir şeyler anlattığımı söylerdi. Bir gece gözlerimi açtığımda kendimi dış kapının önünde buldum. Arkamda annem hayretle bana bakıyordu. Neler olduğunu sorduğumda yataktan yavaşça kalkıp bekle geliyorum diye birşeylerle konuştuğumu ve kalkıp dış kapıya gittiğimi o sırada arkamdan geldiğini söyledi.Asıl şaşırtıcı olan şu ki zifiri karanlık boşluğa bakıp önce "Hoşgeldin dayı"diyip sonrada "Neden dayım olarak geldin?" dememdi.

  Bu durumdan öncelikle kendini suçlu gören annem sürekli ağlayarak bir hal çaresi aramaya başladı. Neden kendini suçladığını soracak olursanız;

  Annem master derecede bir medyum. Hayatını bu işe vermiş ve psişik güçleri olan bir insan.Onun bu güçlerini kanında taşıyan ben ileride ondan daha güçlü bir psişik olacağımdan henüz habersiz ilkokula giden bir çocuktum. Bundan kurtulmanın bir yolu yoktu, bu hayatım boyunca benimle gelecekti. Evet bunu annemde biliyordu fakat çaresizce bir arayış içerisindeydi.

  Bu olaydan sonra resmen beni karantinaya alarak geceleri evin heryerini kitlemeye, uyumamaya, rüyalarıma müdahale etmeye başladı. Bu durum canımı sıksada zamanla alışmış, uyurgezerliğimden bir nebzede olsa sıyrılmayı başarabilmiştim.Ama asıl macera bundan sonra başlıyordu. Her geçen yıl kendimi keşfetmeye başladım. Tıpkı şu an olduğu gibi.

-------

Merhaba arkadaşlar öncelikle bu bölüm pilot bölümümüzdür.Hikayenin bu kısmı tamamen gerçek ve yaşanmış olaylardır.Birkaç bölüm gerçek  hayattan kesitler olarak ilerleyip sonrasında asıl hikayeye geçiş yapılacaktır. Eğer bu hikaye ilginizi çekti ise Parapsikoloji ve Psişik İnsanlar konularını araştırmanızı öneririm. Hem daha fazla bilgi sahibi olup hemde deneyimlerimi kafanızda canlandırabilirsiniz.

Lütfen Desteklerinizi Esirgemeyin.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.

İki Dünya(Two Worlds)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin