Yıllar yılları kovalamaya devam ederken ben yavaş yavaş kendimi çözmeye başlamıştım. Bu durumu dramatikleştirmek yerine kabullenerek kendimle barışmaya karar verdim. Liseye başladığımda beynim olgunlaşma sinyalleri vermeye başlamış ve yavaş yavaş taşlar yerine oturuyordu. Her geçen gün biraz daha aydınlandıkça hem korkuma engel olamıyor hemde daha fazlasını merak ediyordum. Sürekli parapsikolojiyi araştırıyor, deneyimli insanların makalelerini okuyordum. En azından yalnız olmadığımı farkındaydım. Zamanla sınırlarımı zorlamak ve daha fazlasını yapabilmek istedim. Ama annem zihnen ve bedenen sağlıklı kalabilmem adına bana hep engel oluyordu. Ta ki engellerini aşan o şey olana kadar.
Lise birinci sınıfı bitirmiş ve yaz tatilindeydim. Bir gece annem çoktan uyumuş ben salonda tek başıma hem dizi izliyor hemde sosyal medyada takılıyordum.Işıklar kapalıydı fakat televizyonun ışığı tüm salonu aydınlatıyordu.Elimde telefon tekli koltukta otururken bir an esneme isteği geldi ve geriye doğru gerinerek esnedim. Sonrasında doğrulduğumda aniden susadım ve su almak için mutfağa doğru yürüdüm. Normalde karanlıktan çok korkan bir insan olan ben suyu almak için mutfağa girerken ışığı açmamıştım. Gerçekten kendime hayret ettim ve bunu nasıl başardığımı sorguladım. Suyumu bitirip salona geri döndüğümdeki o manzara hayatımın en büyük şokunu yaşamama sebep olmuştu.
Geri döndüğümde oturduğum tekli koltukta halen oturmaya devam ediyordum.Başım geriye doğru düşmüş ve elimdeki telefonun ışığı açıktı.Çok korkmuştum ve bunun bir rüya olduğunu düşünüyordum. Hemen annemi uyandırmak için odaya koştuğumda ikinci şokumu yaşadım.Odadaki eşyaların yerleri farklıydı.Herşey başka başka yerlerdeydi. Anneme birkaç kez seslenmeme rağmen uyanmıyordu. Mecburen salona döndüm ve koltukta oturan bedenimle göz göze geldiğimde yine istemsiz bir kalp çarpıntısı yaşadım.Sonrasında tam bedenimin karşısındaki koltuğa oturdum iki elimi birleştirerek kendi bedenimi izlemeye başladım.Birkaç dakika bu şekilde durduktan sonra ani bir irkilme yaşayarak kendime geldiğimde tekli koltuğumda oturmaya devam ediyordum ve elimdeki telefonun ışığı halen açıktı.
Evet böylece yanlışlıkla ilk astral seyehatimi 2 oda arasında gerçekleştirmiş oldum.Aslında o kadarda korkulacak birşey olmadığını farkettim.(Yinede siz denemeyiniz)
Ertesi sabah bunu anneme anlattığımda gayet normal bir durum gibi karşılayarak sadece
"Bende sık sık astral seyehat yapardım.Korkulacak birşey yok"demişti.
Artık tüm bunlara dayanamıyor ve aydınlanmak istiyordum.Anneme dönerek
"Anne lütfen bana nasıl bir insan olduğumu anlat"diye yakındım.
Annem ise soğukkanlılığını koruyarak "Herşeyi zamanı gelince öğreneceksin" dedi.
Bu sözler beni hiç ama hiç tatmin etmiyordu.Artık annemden umudu kesip birilerinden yardım almayı düşünüyordum.Nereden bilebilirdim ki yardımın aniden ayağıma geleceğini?
Gün geçtikçe herşey dahada farklı boyutlara ulaşıyordu.Lise ikinci sınıfın sömestr tatilinde anneannemi çok acı bir şekilde kaybetmiştim ve psikolojik bir travma yaşıyordum.Okuldan,arkadaşlarımdan,tüm sosyal çevremden uzaklaşmış travmamı tek başıma atlatmaya çalışırken korkunç halüsnilasyonlar görür olmuştum.Bu durum derslerimi ve sosyal yaşamımı olabilecek en berbat hale getirerek beni resmen yerle bir etmişti.
Yavaş yavaş travmamı atlatmaya başladığımda halüsnilasyonlar görmeye devam ediyordum fakat bu kez durum biraz farklıydı.
Gözlerimin önünden bir film şeridi gibi geçen halüsnilasyonik anıları birkaç saat,birkaç gün,birkaç hafta sonra aynı şekilde yaşamaya başlamıştım.Fakat sadece bununlada bitmemişti.Aslında bu daha sadece başlangıçtı.
----------
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Lütfen desteklerinizi esirgemeyiniz.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Dünya(Two Worlds)
ParanormalKitapta geçen karakter isimleri gerçek olup, bazı bölümler kurgu, bazı bölümler gerçek hayatta yaşanmıştır. Sizlerde benim ikinci dünyamda yolculuğa çıkmaya hazır mısınız?
