Nakakapagod din palang maging tamad.
Wonwoo's been sitting for half an hour already while looking at the empty glass on the table in front of him.
Pinag iisipan pa ri kasi nito ang alok sa kaniya ni Seungkwan na sumali sa club bilang isang rapper. Alam naman niyang hindi siya matatanggap dahil bukod sa malas siya, he find his
voice weird. Masyado kasi itong malalim, tipong parang mangangain ng tao.
Sabado ngayon at dapat sana'y nagpapahinga siya dahil sobrang nakakapagod abg unang linggo ng kanilang pasukan. Masyadong maraming nangyari. Not to mention that fate's been harsh to him lately (lol lagi namanl).
Sa sobrang pre occupied ni Wonwoo ay hindi niya napansin ang nakangiting lalaking tahimik na umupo sa harap niya. Mabuti na lamang ay umubo ito, kundi ay baka napanis na ang laway ng lalaki sa kakahintay sa atensyon ng isang tulalang Wonwoo.
"Ayy Mingyu!", Wonwoo exclaimed, clutching his chest.
"Wow, sino naman itong Mingyu na 'to?"
Gustong gustong magmura ni Wonwoo dahil sa gulat pero hindi nito magawa.
Not in front of his long time crush, Wen Junhui.
Nakangiti ang nakatatandang lalaki sa harap niya, naghihintay ng sagot mula sa tanong na kanina pa nito pinakawalan.
Wonwoo sighs, "Ahh wala hyung. Asungot lang na kadepartment ko."
"Asungot daw, ba't mo iniisip?"
"Kasi nga, asungot siya. Ba't ka nandito?".
Busy na tao si Junhui. Bukod kasi sa nasa higher year na siya at marami nang ginagawa ay busy din ito sa industriya kung saan siya unti unting gumagawa nang sarili nitong pangalan. Wen Junhui is a model of a not so famous clothing line and sometimes, he attend runaways of famous chinese designers.
"Binisita ko lang ang paborito kong dongsaeng. Waiter!"
ahh, dongsaeng.
Bakit nga ba siya umaasa sa lalaking ito? Halata naman na walang mangyayaring maganda sa relasyon nilang dalawa.
Lumapit ang waiter sa kanilang dalawa, it's the same waiter that he
encountered last time.
Yoon Jeonghan.
Ewan.
Putangina. Bakit ba hindi mawala sa utak niya ang tingin at boses ni Mingyu nang araw na 'yun? bwisit talaga.
at sige, pati na rin ang nakakalokong ngiti nang magtama ang kanilang mga mata.
