TOPÇU

1. Bölüm / Tanıtma

Ben Ömer. Ömer A. Karahan. Yaklaşık 6 ay kadar önce paspal , fakir , kendini bilmez , sümüklü , hayta, serseri , üşengeç , her konuda başarısız birisiydim. Aslında hala öyleyim. Bazıları dışında hepsi şuanda Ömer'in özellikleri. Futbola yeteneğim var. Kesinlikle var. Bu sayede paspal hayatımdan kurtuldum. Şu ana kadar çok fazla olmasa da 10 maçta oynadım. Ve hepsini yendik. Ve 10 maçta toplam 17 gol attım. Tamam bu üstün bir başarı. Hiç alçakgönüllü davranamam.

Birazda ailemden bahsedeyim. Bir abim , bir ablam , bir kız kardeşim , bir erkek kardeşim var. Tabi annem ve babam.
Abim 28 yaşında. Ve adı Emre.

Ablam 30 yaşında. Ve adı Aslı.

Kız kardeşim 15 yaşında. Ve adı Belinay.

Erkek kardeşim 9 yaşında. Ve adı Enes.

Annem 56 yaşında adı Sevda.

Babam 59 yaşında adı Cemil.

Son olarak ben. 23 yaşındayım. Adım Ömer. Ömer Akın Karahan. Akın'ı pek kullanmıyorum. Ama yine de var. Arada dedem Akın diyor. Genel olarak Ömer denilir. Akın sadece Ömer A. Karahan olarak geçiyor. Küçükken okulda çok söylenilmesede söylenirdi.

Dediğim gibi kariyerimden önce fakir fukara birşeydim. Aslında ailem değildi. Ben öyleydim. Dedemin, dedesinden kalan mirası vardı. Bu mirasla güzel bir malikâne almış dedem. Ve bir dükkan açmış. Ayakkabı dükkanı. Bu dükkan büyüdü büyüdü büyüdü ve holding oldu. Babam ve abim burada çalışıyor. Abim holdingde başkan yardımcısı. Yani ailemin kariyeri fevkalade. Ama ben Ömer Karahan serserilikte master yaparak bu muhteşem hayatı terk ettim ve Burak'la beraber öğrenci evlerinde süründüm. Aslında ben değil o süründü. Ben yine oturdum yine çalışmadım. O garsonluk yaparak bizi idare etti. Şuanki durumda ben idare ediyorum. Daha güzel bir eve geçtik. Bu futbolda amma para var amk.

Geçen seferki ev 1+1'di ve bir sikime yaramıyordu. Eve arkadaş çağırdığımızda aynı yerde yatıyorduk. Gay miyiz biz aga? Gay olmasakta fakir olduğumuz aşikâr. Artık değiliz. Oh be dünya varmış.

Burak artık garson değil. Ünlü , yetenekli , yakışıklı futbolcu Ömer Karahan'ın asistanı. Böyle bir meslek olduğunu sanmıyorum. Benden bunu istedi. Kırar mıyım ? Tabiki de hayır! Bende yaptım. Hem anlarsınız ya ben milyonlar kazanırken o garson olacaktı. Yani gururu kırılırdı. Belki de kırılmazdı ama kötü ihtimali düşünerek onu asistanım yaptım. Bu da biraz gurur kırıcı sanki ama. Burak benim için değerli. Aramızda kalsın Emre'den bile. Aslında abim bunu duysada pek önemsemez ama her neyse.

İşte böyle bir hayatım var. Şuanda bir maça gireceğim ve kendimi tanıtıyorum. Ya sabır! Evetttt! Maçım başlıyor. Sonra yazarım ben.

⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽⚽

Her zamanki gibi yendik. 2-1 kazandık. Ve bir golü tabiki de Ömer Karahan attı. Artık yurt dışından da teklifler alırdım. Ama kabul edeceğimi sanmıyorum. Şu anki paranın 100 katını teklif etseler yine de takımından ayrılmam.

Dün babam aramıştı ve çok önemli birşey söyleyeceğini söyledi. Tamam her ne kadar ailemden ayrı kalsam ve onları umursamasamda onlar benim ailem. Ve tabiki gidecektim. Hadi ama çokta vefasız bir evlat değilim.

Eve gittim ve hazırlandım. İlk önce duş aldım. Sonra asker yeşili bir t-shirtin altına siyah kaprimi giyindim. Sonra gözlüğümü taktım. Cüzdanımı cebime koydum ve parfümümü sıktım. Ardından telefonumdan saate baktım ve arabama atladım. Ardından babamların evine doğru arabayı sürmeye başladım.

Aslında işime de gelmişti bu yemek olayı. Burak eve kız arkadaşını çağırmıştı. O ikisinin arasına İpek'i de katamazdım. İpek sevgilim. Aslında sadece sevgili olmak için onunla sevgiliyim. Hoşlanmıyorum veya sevmiyorum. Ama İpek kendini bu ilişkiye kaptırmış. Kıskanmalar , paylaşamamalar , aynı evde kalma çabaları , evlilik teklifi beklemeler , beni annenle tanıştır demeler... Bunların hiçbirini yapmayacağım.