Είμαι πιο δυνατή απ' όσο νομίζεις

Κεφάλαιο 15ο~ I lost him

Στέλιος P. O. V
Meanwhile
Αυτή η κοπέλα είναι διπολική πως γίνεται την μια να σε ανάβει, να σε φτάνει στα ουράνια ενώ την αμέσως επόμενη στιγμή να σε γιώνει

ΘΑ ΜΕ ΑΦΉΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΣΤΟ ΧΈΡΙ

Αυτό παίζει να είναι το 3ο κρυο ντουσ που κάνω αφού μόλις σκέφτομαι το σώμα της να ακουμπάει το σώμα μου, τα χείλη της τα χείλη μου...

Κάποιος ερωτεύτηκε😏😏

Φάε την γλώσσα σου παιδί μου...ΕΓΏ ΔΕΝ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΠΟΤΈ!

Α ναι ε? Αλλά κατα τα άλλα ο μονόλογος γι αυτήν καλά πάει?

Σκάσε ρε να πούμε, δεν φταίω εγώ που και μόνο που χαμογελάει έχει καυλωσει το μισό σχολείο, ή όταν σε κοιτάει με αυτά τα υπέροχα μάτια που είναι τα πιο μοναδικά στον κόσμο

Είπε αυτός που έχει καταπράσινα μάτια για τα μάτια κάποιας που είναι καφέ και πράσινα μαζί

Είπαμε να σκάσεις ρε, τα μάτια της μπορεί να μην είναι τόσο ξεχωριστά αλλά είναι ιδιαίτερα

Κατά τα άλλα δεν είσαι ερωτευμένος μαζί της

Δεν είμαι και θα στο αποδείξω... ΘΑ ΒΓΩ ΣΕ ΚΛΑΜΠ ΟΟΟΟ ΝΑΙ ΘΑ ΠΗΔΉΞΩ ΚΑΙ ΣΉΜΕΡΑ

Κακό αυτό

Χαράς P. O. V

Τελείωσα το καΘάρισμα και πλέον είμαι στον δρόμο καθώς σκέφτομαι τι θα κάνω

Βασικά έχουμε κάποιες ερωτήσεις 1ον ποιος διέδωσε τέτοιες φήμες 2ον γιατί να κάνει κάτι τέτοιο και πως θα τους πείσουμε ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο

Έχεις δίκιο φων~ Ωχ έπεσα πάνω σε κάποιον ή μάλλον σε κάποια

Σήκωσα το κεφάλι μου καθώς είχα πέσει κάτω και αντίκρισα την Ρια
Τότε χαχάνησα και η Ρια με κοίταξε κάπως περίεργα

Ρια:- Γιατί χαχανίζεις μπιτσ?
Είπε με ένα αστείο και ντιβιστικο βλέμμα

- Γιατί κάθε φορά που συναντιόμαστε εγώ πέφτω πάνω σου
Της είπα και τότε άρχισε να χαχανίζει και αυτή

Ρια:- Φαίνεσαι σκεπτική τι έγινε?
Με ρώτησε ανήσυχη...
Ήθελα να της πω τι έχει γίνει θέλω να της τα πω όλα
Συνήθως δεν εμπιστεύομαι εύκολα αλλά η Ρια μου βγάζει μια σιγουριά

- Βασικά θες να πάμε πρώτα σπίτι μου ? Δεν είναι κανένας ακόμα σπίτι όλοι γυρνάνε το απόγευμα
Την ρώτησα και αυτή μου έγνεψε καταφατικά καθώς είχε ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη της αλλα... τα μάτια της φαίνονται κάπως θλιμμένα
[...]
Περπατάμε αρκετά λεπτά και έχουμε σχεδόν φτάσει