You don't know me

Hoofdstuk 3

Na het avond eten rijd ik met mijn pa naar een afgelegen landweg. Het ligt afgelegen in de buurt van een enorm bos, en is dus perfect om op te racen.

Als we aangekomen kijk ik mijn vader aan. Hij is met zijn eigen Bugatti (auto) gekomen. We rijden naar het beginpunt. We zeten de auto's in de juiste instellingen en tellen af. 3. 2. 1.

Het is alweer 11 uur en we hebben 3 keer de afgesproken baan tegen elkaar geracet. En natuurlijk heeft mijn vader me 2 keer verslagen. Maar ik heb ook 1 keer gewonnen, al denk ik dat hij dat expres deed. Mijn pa is al wat ouder en hij racet geen officiële wedstrijden meer, maar hij is er niks van verleerd.

Van jongs af aan leert hij me racen. Mijn moeder vond het maar niks, maar ik vond het geweldig. Toen mijn moeder merkte dat ik er een echte passie voor had, stond ze helemaal achter me.

En ze was mijn grootste fan...

Ze was er altijd voor me. En ik miss haar zo. Het is bijna een jaar geleden dat mijn moeder is overleden.
Ik denk terug aan wat er gebeurt is en knijp mijn stuur stevig vast. Ik staar voor me uit tot mijn vader zijn auto voor mijn auto zet en mijn aandacht krijgt. Hij zag me waarschijnlijk denken en geeft me een meelevende blik. Hij maakt met zijn hand een telefoon gebaar aan zijn oor. Mijn telefoon trilt. Ik zet hem op de speaker, rijd richting huis en praat zo met mijn vader over hoe de race verliep.

Na het douchen ga ik in bed liggen met mijn telefoon en start Fast Five van The Fast and the Furious.

Rond half één zet ik de film op pauzen en check mijn snapchat. Na mijn reeks te hebben verstuurd snap ik nog even met Ryan en ga dan slapen.