Μια διαφορετική ιστορία

Σκεψεις #1

Οι σκέψεις γίνονται όλο και πιο θολές.
Η δυμαμη χάνεται και πλέον εκείνη βρίσκεται μπροστά από έναν τοίχο και της είναι αδύνατον να τον περάσει...Τι έκανε για να το αξίζει;ήταν τόσο κακία που έδιωξε τους πάντες από γύρο της;ή απλά χρειαζόταν πιόνια για να τα χειρίζεται;
Οι δικές της σκέψεις πλέον νιώθει 9υι την έχουν φέρει στα όρια της τρέλας,όλοι της λένε ότι πρέπει να κοιτάει τα θετικά και ότι ίσως άμα δώσει λίγο χρόνο στον εαυτό της όλα αυτά θα φύγουν αλλά εκείνη ξέρει ότι δεν είναι έτσι,έχει περάσει αρκετός καιρός και αφού χάνει σιγά σιγά την μάχη με την λογική της έχει αρχίσει να χάνει και την μάχη με το σώμα της,όσοι είχαν καιρό να την δουν την επαίνους ότι έχει χάσει πολλά κιλά αλλά εκείνη εδώ και 1.5 μήνα έχει πάθει τροφικη ανορεξία."Μην αγχώνεσαι είναι της ηλικίας,θα περάσουν λίγο τα χρόνια και θα τα θυμάσαι και θα γελάς" έτσι της λένε τα πιο μεγάλα κορίτσια της παρέας αλλά εκείνη δεν το αισθάνεται έτσι,είναι μόλις 19 και νιώθει ότι η ζωή της τελειώνει σε λίγο,έτσι ένιωθε πάντα. Τα 25 μοιάζουν ένα μακρινό όνειρο που φοβάται ότι δεν θα το ζήσει ποτέ γιατί θα έχει χάσει το παιχνίδι πολύ πιο νωρίς . Είναι πανέξυπνη και επιζητα την γνώση και την σοφια που έρχεται μαζί της,είναι αδίστακτη και θα κάνει τα πάντα για να μαζέψει όση έμπειρα μπορεί,είναι πολυτάλαντη και πολύ αστεία,θέλει με όλη την καρδιά της να βοηθήσει τους χωρίς να περιμένει όμως τίποτα σε αντάλλαγμα . Έναν φόβο έχει μόνο,νομίζει ότι σε αυτή την ζωή είναι μόνη της,φαντάζει μακρινό όνειρο για εκείνη να υπάρχει κάποιος στην ζωή της που θα την ακούει,θα την συμβουλεύει και δεν θα την κρίνει,μπορεί να μην είναι αλήθεια αλλά εκείνη δεν το βλέπει έτσι,διώχνει όποιον είναι κοντά της γιατί περιμένει αυτό να γυρίσει αυτό το ένα άτομο που της άνοιξε τα μάτια της ψυχής της,αυτός ο φάρος που μια μέρα σταμάτησε να δουλεύει κι από τότε έφυγε μέσα στο σκοτάδι.
Οι φίλοι προσπαθούν να την βοηθήσουν αλλά νιώθουν ότι μια λάθος κουβέντα μπορεί να την κάνει να εκραγεί,προσπαθούν και καμιά φορά χωρίς να έχουν κακή πρόθεση της λένε τα λάθη που μπορεί να κάνει αλλά εκείνη χωρίς να το καταλαβαίνει τα ρίχνει πάνω στον εαυτό της και το κάνει ακόμη πιο δύσκολο να γίνει καλά!Οι εφιάλτες την κυνηγάνε από παντού,δαίμονες που μπορούν να πετάνε και να περνάνε μέσα από τοίχους είναι συνέχεια δίπλα της με σκοπό να την απομακρύνουν από τον εαυτό της αλλά και από τους κοντινούς ανθρώπους της . Το πετυχαίνουν χωρίς εκείνη να το καταλαβαίνει με αποτέλεσμα όταν η ψυχή της θέλει να εκφραστή να καταλαβαίνει το κενό που βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνη τον εαυτό της και τους άλλους . Δεν ξέρει πως να βοηθήσει τον εαυτό της,οπότε μένει να κλαίει χωρίς να αλλάζει κάτι.
"περιμένω ένα θαύμα" λέει σε όλους και προσπαθεί να το πιστέψει και η ίδια "θα σου δώσω την ευκαιρία να τα διορθώσεις όλα" αυτή η κουβέντα δεν φεύγει από το κεφάλι της αλλά δεν νιώθει ότι της αξίζει,νιώθει σαν έναν ιό ο οποίος πρέπει να εξαφανιστεί για να μην δημιουργεί προβλήματα,πως θα της αλλάξεις γνώμη;
Είναι μόνο 19 και μετά από όλα αυτά σκέφτεται ότι μάλλον η ζωή της δεν αξίζει,σε αυτόν τον χρόνο που της μένει σκέφτεται να την τελειώσει ή ακόμη καλύτερα να την πνίξει σιγά σιγά αλλά όχι κυριολεκτικά,να της πάρει ότι αγαπάει και να τα σκοτώσει,να την απομακρύνει από τα πάντα ακόμη και τον εαυτό της και τέλος έμεινε η σάρκα,να την κάνει τόσο άχρηστη που η βλάβη να είναι μόνιμη,σιγα σιγά πεθαίνει
Το φως της σβήνει και οι κραυγές της εξαφανιζονται, πλέον δεν είναι τόσο δυνατές όσο ήτανε αλλά έτσι κι αλλιώς κάνεις δεν θα έρθει να την βοηθήσει