Μια διαφορετική ιστορία

Κοντεύουμε

Πλέον ο ήλιος έχει γίνει σκοτεινός,ή μόνη διαφυγή είναι η φαντασία και εκείνη είναι πολύ περιορισμένη . Όταν είναι έξω χωρίς ακουστικά κλείνει τα αυτιά της,το χειρουργείο όμως είναι ότι κλείνει τα μάτια της στον κόσμο Χωρίς την δυνατότητα να ταξιδεύει με την φαντασία της,δεν ακούει τον κόσμο και πλέον φοβάται να κοιτάξει κάτι πέρα από τα πόδια της.Το σώμα της επίσημα έχει αρχίσει να την αφήνει και η ψυχή της κάνει τα πάντα για να μην το αφήσει να γίνει καλά,η καρδιά της γίνεται αδύναμη και το νιώθει μέσα της καθε πρωί που ξυπνάει!Οι υποχρεώσεις τρέχουν αλλά εκείνη κρύβεται όλο και περισσότερο στην σκιά,θα έπρεπε καθώς περνάει οι καιρός να νιώθει καλύτερα,αυτές οι σκέψεις να φεύγουν και όχι να είναι πιο έντονες,να μπορεί να κοιμάται χωρίς να βλέπει εφιάλτες,να τρώει χωρίς να σιχαίνεται τον εαυτό της καθώς τρώει,να κρατάει τα κομμάτια της και να μην τα αφήνει να πέφτουν και να κλαίει.Τις προάλλες πρόσεξε τα μάτια της,το χρώμα πάντα σκούρο τους τελευταίους μήνες και πλέον έχουν αρχίσει να φαίνονται τα σημάδια της κούρασης της,μαύροι κύκλοι κατω από τα μάτια και το δέρμα ξερό σαν έρημο,ότι αλοιφή ή κρέμα να έβαζε δεν είχε ποτέ αποτελέσματα και στο τέλος "ηφαίστεια" πληγές έκαναν την εμφάνισή τους και όταν κάποιος ακουμπούσε το πρόσωπο της εκείνη πονούσε