Bugün keşfettiğim, henüz üç bölüm okumama rağmen beni etkileyen bir hikayeyle karşınızdayım.
Evet doğru! Wattpad'de hala güzel hikayeler varmış. Adon-iel isimli yazarın tek hikayesi buna en güzel örneklerden biri.
Hikayenin giriş bölümü bir kütüphanede geçiyor. Lord Joune'un, Lady Bianco'nun neden kütüphanede olduğunu merak etmesi üzerine Lady Bianco bizlere bir efsaneyi anlatıyor. Söylenene göre eskiden her topluluğun bir yeteneği olurmuş ve bu yeteneklerde ustalaşanlar tanrı ünvanlarından birine sahip olurmuş. Ancak bu ünvanları kazanmak hayli zormuş ve bunlardan birkaçı uzun zamandır kullanılmıyormuş.
Lady Bianco dokumacılarla ilgilendiğini söyler ve elindeki kitaptan bir dize okur.
"Bir zamanlar uzak diyarlardan bir adam gelmiş küçük bir köye
En içten duygularla tanıtmış kendisini dokumacıyım diye
Toplaşan köylüler sormuş merakla neyi dokuyabilirsin diye
O da demiş ki kendi hayatlarınızı en derin ve gizli umutlarınız ile"
Kadın ikinci mısrayı açıklayacakken gök gürlüyor ve bir şey ona engel oluyor. Bu bir mesaj olsa gerek ki kadın kütüphaneyi terk ediyor.
İkinci bölümde bu anlattığımdan ayrı bir hikaye okuyoruz. Muhtemelen ileriki bölümlerde bir kesişme olacak.
Herkesi bu güzel hikayeyi okumaya davet ediyorum. Okurken oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ki kitaplar büyüyebilsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURGU HARİKALARI
RandomEleştiri ya da reklam kitabı değildir. Okuyup çok beğendiğim hikayeleri sizlerle paylaşmak istedim. Açıklama kısmını okuyunuz.
