Ανύπαρκτος Θρόνος {Six Sisters Spinoff} {Cover By Weebnextdoor}

{Το Νέο της Άφιξης}

Η Ελέιν Ντάστερ, το γένος Ράσπιερ, ήταν η σοφότερη βασίλισσα που είχε γνώρισε ποτέ το Γκάντεβυ, ενάρετη και συμπονετική, που λάτρευε τα παιδιά της περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στον κόσμο. Οι Θεοί της είχαν χαρίσει τρία δώρα από τον γάμο της με τον συγχωρεμένο Βασιλιά Φίλιαν τον Δεύτερο. Η πρώτη ήταν η Ελιθέα, που παντρεύτηκε νωρίς και πέθανε στη γέννα του πρώτου της παιδιού που γεννήθηκε νεκρό. Η μάνα της τη θρηνούσε έναν ολόκληρο χρόνο, σε αντίθεση με τον σύζυγό της, τον Ροβάν Γκάνχελντ, που σχεδόν αμέσως ξαναπαντρεύτηκε. Ο δεύτερος και ο νυν Βασιλιάς του Γκάντεβυ ήταν ο Γκάλεν κι ο τρίτος ήταν ο Ντέσμοντ, είκοσι χρόνια μικρότερος του Γκάλεν.

Κάποτε, μια γριά μάντισσα της είχε πει τρέμοντας:

Από τα τρία βλαστάρια σου, το τρίτο να το προσέχεις πάντα, γιατί εύκολα θα βγάλει αγκάθια και θα πνίξει τα υπόλοιπα.

Η Ελέιν δεν πίστευε στις δεισιδαιμονίες και στις μαντείες, αλλά αυτά τα λόγια τα είχε κρατήσει κι είχε πάντα τον νου της στον μικρό Ντέσμοντ, παρακολουθώντας τον, για να μην πληγώσει τα αδέλφια του.

Ο Γκάλεν την είχε γεμίσει χαρά. Ο γάμος του με την ευγενή Κολίν Ρέγκντεν είχε αποβεί καρποφόρος και είχε αξιωθεί να γνωρίσει τέσσερα υπέροχα εγγόνια· τον Φίλιαν, τον διάδοχο, την Ωρέλια, την Ελιθέα και τον μικρό Γιούστας. Ο Φίλιαν εκείνη την εποχή έλειπε σε ταξίδι και ήταν άγνωστο πότε θα γυρνούσε, ενώ ο μικρός Γιούστας περνούσε χρόνο με τους γονείς του. Κι έτσι, η σεβάσμια πια Ελέιν είχε αναλάβει να διαπαιδαγωγήσει τις εγγονές της. Ταυτόχρονα με τα γράμματα και τις τέχνες, τις εξασκούσε στις χειρωνακτικές εργασίες· στο κέντημα, στο ράψιμο, στο πλέξιμο, στον αργαλειό.

"Έχετε δει τον θείο σας, τον Ντέσμοντ;" Τις ρώτησε δήθεν αδιάφορα.

"Όχι, εδώ και πολλούς μήνες," απάντησε η Ωρέλια.

"Από τότε που έφυγε ο Φίλιαν για το ταξίδι του," συμπλήρωσε η Ελιθέα.

"Κλειδώνεται στα ιδιαίτερά του και μόνο οι Θεοί ξέρουν πώς περνά την ώρα του," ξεφύσηξε η Ελέιν.

"Ίσως έχει βρει μια ενδιαφέρουσα απόσπαση σε μια αιθέρια ύπαρξη," υπέθεσε πονηρά η Ωρέλια και μαζί με την Ελιθέα χασκογέλασαν.

Η γιαγιά Ελέιν τις κοίταξε αποδοκιμαστικά.

"Κύριες μου, ποιός σας έσπειρε αυτές της άσεμνες σκέψεις στο κεφάλι; Είναι ανεπίτρεπτο τα κορίτσια της δίκης σας τάξης και καταγωγής να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους ευφυολογήματα!" Έπειτα, στράφηκε αποκλειστικά στην Ωρέλια, που ήταν η πέτρα του σκανδάλου. "Είσαι πια δεκαπέντε χρονών. Πολύ σύντομα ο πατέρας σου θα σε παντρέψει. Τι είδους νύφη κι άξια σύζυγος θα γίνεις; Πώς θα διαπαιδαγωγήσεις τα παιδιά σου; Έχεις ευθύνη, κορίτσι μου, είσαι η πρωτότοκη κόρη του Βασιλιά του Γκάντεβυ. Δυστυχώς, στους καιρούς μας, η μοναδική μοίρα της γυναίκας είναι να παντρευτεί και να γίνει μητέρα." Μόλις η Ωρέλια έσκυψε το κεφάλι μεταμελημένη, η Ελέιν συνέχισε, απευθυνόμενη και στις δυο. "Πρέπει να ενεργείτε συμβατικά και ήρεμα, γιατί στους χαλεπούς καιρούς που έρχονται, θα χρειαστείτε την αγωνιστικότητα και την αντοχή των νιάτων σας."