smile flower ;; soonhoon

02

İşte! Korktuğum başıma gelmişti. Ne diye sormuştum ki zaten? Şimdiden nefesim sıkışmaya, ellerim terlemeye başlamıştı. Yani şimdi, dakikalar sonra, yine onunla karşı karşıya mı olacaktım?

Jihoon: K-kim?

Wonwoo: Soonyoung işte?

İsmini duyduğum anda, kalbimin atışı iki kat hızlanmıştı. Onu yeniden gördüğümde nasıl davranacaktım onu bile bilmiyordum.

Minghao: Hepimizin onu özlediğine eminim, geldiğinde ne kadar mutlu olacağını düşünsenize..

Sadece kafamı sallayabilmiştim, bahse varım ki onu en çok özleyen kişi bendim. Ama bunun artık bir önemi yoktu.
...
Uzun bir süre telefonumla ilgilenmeye başladım. Zaten o sırada herkes birbiriyle sohbete dalmıştı. Biraz zaman geçtikten sonra, teker teker hepsi ayağa kalkmaya başlamıştı. İşte yine başlıyorduk, yine kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu. Ve onun sesini uzun bir aradan sonra tekrar böyle net duydum.

Soonyoung: Yeniden selam, Jihoon..

Artık kalbim atmıyordu. Bu sesle vücudum tüm fonksiyonlarını durdurmuştu. Bir onun yüzüne, bir de uzattığı eline bakıyordum. Yavaşca elini tuttuğumda çok kötü hissettim. Sıcaklığı, gülüşünün güzelliği, gözlerinin büyüleyiciğili asla değişmemişti. Değişen, sadece bizdik.

Jihoon: Hoşgeldin Soonyoung..