hashstag:UnPogiProblems (#upp)

chapter 37

Eunice POV

Naithan calling.....

"Oh? Hello?! Asan kana ba?!"  Aniya niya sa kabilang linya.

"Parating na! Sandali lang!" Aniya ko na nagmamadali sa pag aayos nang sarili.

"Ano ba yan! Kanina pa kami ni Ethan sa airport ho! Ang sundo namin wala pa dito!"

"Sus! Bakit ba kailangan pa nang sundo! Hooy! Sampung taon lang kayo nawala dito no? Ganoon parin naman ang daanan! Arte nito" aniya ko habang sinusout ang akin sandal.

Its been 10 years.

Marami na ring nangyari. Naging successful naman ang operation ni Naith.  Sa canada nalang ang kambal pinagpatuloy ang kanilang pag aaral.

Naging madalang na rin ang communication namin sa loob nang 10 years.  Masyado na kasing busy sa pag aaral.

At yon...after 10 years, magkikita kita naman kming tatlo.

------
AIRPORT
11:00am

"Tita!" Aniya ko sa mommy nila.
"Oh iha Eunice! Napakalaki mo na at gumanda ka rin uh!" Aniya nito sabay beso sa akin.
Its been 10 years pero ganoon parin ang mukha niya. Parang hindi tumanda sa paglipas nang panahon.

"Sus tita! Nambola pa. Pasensya na po kayo ha. Medyo na late ako. May ginawa pa kasi ako sa school, umuwi pa ako sa bahay para may bihis uli."

"Okay lang yon! Ano ka ba. Teka asan na ba ang dalawang yon?" Sabay linga niya.

Lilinga na sana ako para hanapin sila pero merong isang kamay na tumabon sa aking mata.

"Alam kong isa sa inyo yan!tama na nga! Nasisira yong make up ko eh!" Sabay tanggal ko sa mga kamay na yon.

Agad bumungad sa akin ang isang lalaki.

Maputi,matipono, flawless at ang gwapooooo! 

"Miss me Maam?" Aniya niya at naka open arms pa ito.

Hindi ako nakapagsalita agad sapagkat akoy manghang mangha sa ka gwapohan niya.

Hindi kumukupas ang taglay na kagwapohan nito.

"Ahem. Dr.Hermosa nga pala. Dr.Naithan Hermosa. Teacher Eunice right?" Sabay lahad nang kamay nito sa akin.

And we held each other hands.
"Teacher Eunice." I smiled.

Ibang iba na siya. Its like Im facing different person.

My  heart beats so fast pero bago pa man ito papalakas nang papalakas.

"Oh! Babe! Nandito kalang pala!" Aniya nang isang babae at agad hinawakan ang kamay nito.

"Oh! Ashley! Nandito kana pala! Kanina ka pa namin hinahanap!" Sambit ni Ethan na nasa likod ko.

They have the same faces right now. Hindi na maikakaila na kambal talaga sila.

Pero hindi parin maalis ang attention ko sa babaeng nakahawak sa kamay ni Naith.

She was so beautiful. Para din siyang si emerald. Pero mas maganda pa siya kay emerald. Naka move on na suguro to sa akin.

May binulong pa ito kay naith.

"Parang sira to!" Tawa ni Naith. "Segi na nga!" Aniya pa nito sabay halik sa noo niya.

Sana ako siya.

"Siya nga pala Nice si Ashley---" Naithan's voice gradually fades na hindi ko ma intindihan.

Nag blublur na rin ang paligid.

Ilang ulit kong kinisap kisap ang mga mata at nagbabasakaling luminaw uli ang aking paningin.

Pero sa muli kong pagkisap, nakita ko na ang sarili ko nakatayo sa harap ko.

I was facing my ownself at nanlaki rin ang mga mata na nakatingin sa akin.

"Siya nga pala Nice si Ashley, pinsan ko." Aniya ni naith. Agad kong naramdaman ang pag bitiw nito sa mga kamay ko.

"Sira ulo to. May pa babe babe pang nalalaman! Bakit ba hindi mo nalang sabihin sa black American mong manliligaw na ayaw mo sa kanya. Hanggang dito ba naman susundan ka at hanggang dito mag kukunwari akong boyfriend mo?!" Aniya ni Naith na nakatingin sa akin.

Is he talking to me?

"Hay naku Ashley, tigilan mo na yan uh! Nakakahiya sa babaeng gusto ko. Baka isipin yang mag jowa tayo.tingnan mo, gulat na gulat tuloy." Dagdag pa nito.

"Oh siya! Uwi na tayo at nagugutom na ko. 11:12 na ho. Tara?!" Ethan

"Ahhhhhhhhhhhhhhhhh!!" Ashley and I chorus.

----------The end---------

Hi mga readers!!

Sorry at after 4 years ko pa before na tapos ang librong to. Masyado kasing focus sa studies kaya medyo mahaba ring panahon before ko na update uli. I was on 2nd college when I start writing this one and I couldn't expect na matatapos ko to ngayon bilang isang license professional teacher.

Salamat uli sa support readers!

#unpogi problem now signing off

And about to join the wattys 2019.

Love lots,

Merajie Villeges,LPT