A frosty fire

1) Jack Frost

Elsa P.O.V

Een half jaar geleden zat ik nog alleen en opgesloten op mijn kamer, en nu ben ik gewoon aan het rondwandelen in de stad! ik heb nóóit kunnen denken dat ik zelfs ooit in mijn leven nog het paleis buiten zou komen. "Ooh Elsa je weet niet hoe lekker dit is!" riep Anna met een mok warme chocolade melk met marshmallows in haar handen. Ik lachte en nam ook een slok van mijn mok. "Inderdaad", zei ik. Olaf waggelde naast ons vrolijk mee naar de ijsbaan, die ik zoals elke zaterdag gemaakt had. Dit was trouwens de eerste -echte- winter dat ik buiten ben in jaren, hoewel heel mijn leven altijd al een beetje winter was.

"Kristof!" riep Anna als ze hem zag, ze zette haar mok neer en rende naar hem toe, waarna ze hem wel minuten lang knuffelde. Kristof was een tijdje weg voor een belangrijke ijs-vergadering of zoiets. ik en Anna hadden het leuk samen, en voor even voelde ik me niet meer zo eenzaam. Niet meer zo eenzaam als vroeger, maar toch wel eenzaam. Telkens als ik hen samen zag, voelde ik iets, en ik weet niet wat. ze waren schattig samen, en ik was blij voor Anna. Maar eigenlijk verlangde ik ook naar liefde. Ik zette mijn mok ook neer en liep ongezien de paleispoorten uit.

Jack P.O.V

Het was winter. Eindelijk kon ik nog wat plezier beleven. Maar in plaats daarvan bleef ik maar naar de mensen staren die verliefd waren. Waarom had ik dat niet? Ik ging naar North. Wat is er in hemelsnaam mis met mij? Het duurde niet lang voor ik op de Noordpool was. Iedereen was druk in de weer. Het was inmiddels bijna kerst. "North?" zei ik toen ik in zijn atellier kwam. "Hier" zei hij en ik wurmde me door al het speelgoed.

" zo, dat is me eens een rommel" zei hij en keek me aan" wat is er mis Jack, je kijkt zo bedroefd?" "Ik voel me zo eenzaam", zei k schouderophaalend. North keek me met pretoogjes aan. "Hierop heb ik jaren gewacht!" Zei hij vrolijk en rommelde wat in een la. Ik zag dat hij glimlachte en hij hield een soort van kristalletje uit een zakje." Arendelle", zei hij trots," daar moet je heen. "Arendelle, vroeg ik," wat heb ik daar te zoeken? Ik heb er zelfs nog nooit van gehoord!" "Dat komt, beste Jack, omdat het in een andere dimensie ligt", zei North opgewekt terwijl hij me het zakje overhandigde," en je zult zelf zien wat je daar te zoeken hebt. Gooi een kristal voor je op de grond en hupsakee, je bent in Arendelle. En je doet hetzelfde als je terug wilt!"

Aarzelend nam ik een kristal uit het zakje. Ik was eigenlijk best wel benieuwd naar Arendelle. Ik aarzelde even en gooide toch het kristalletje op de grond. er kwamen allemaal blauwe lichtstralen rond mij. North zwaaide en toen werd alles zwart.

Elsa P.O.V

Ik liep de bergen in helemaal terug naar mijn ijskasteel, die ik inmiddels al terug opgebouwd had. Ik kwam hier altijd heen als ik alleen moest zijn en nadenken. hier vond Anna mij ook altijd terug. Ik ijsbeerde op het balkon tot ik ik een flits zag. Het was achter mij. Ik bleef stokstijf staan en maakte me klaar om aan te vallen in geval van nood. Muistil ging ik naast de deur staan, hopend dat hij/zij me niet kon zien. "AUW", riep een mannenstem nadat ik een harde klap hoorde. " Wat is dit voor plek", zei hij verwondert. "Blijf staan en dat is een bevel" , zei ik op strenge toon. Ik hoorde voetstappen in mijn richting komen en ik sprong tevoorschijn. "Ik zei blijf staan", riep ik en ik schoot een ijspijl op hem af. De jongen weerde het vreemd genoeg af met... IJS!!???

Verbaasd liet ik mijn armen zakken en de jongen zijn staf. We keken elkaar recht in de ogen. Zijn ogen waren ijsblauw en zijn haren sneeuwwit. Dan kwam ik weer op gedachten, hief mijn handen weer op en zei: "Wie ben jij en wat doe jij hier?" "Je..Je kan mij zien", vroeg de jongen in shok, "Enn je bent net zoals mij?" "Natuurlijk zie ik je", zei ik, " en antwoord nu op mijn vraag!" "ik... Ik ben Jack Frost, aangenaam." Hij stak zijn hand uit. Aarzelend nam ik hem aan. "Koningin Elsa van Arendelle", zei ik. Hij glimlachte lief. "Sorry van daarnet", zei ik, "maar wat doe jij hier?" Jack legde alles uit.